Het lekkere tumult van Francobollo (7.7)

Als Hoo Ha’s één van je favoriete bands is (en dat kunnen nog niet heel veel mensen zeggen) en je verzint een riffje dat best goed zou passen in een song van die band, dan is het niet meer dan fair dat je jouw liedje Hoo Ha noemt. Toch? Pas daarna kwam de tekst, zegt Simon. En Simon is de frontman van de Zweedse band Francobollo (die al een weer een tijdje in London resideert).

Francobollo werkt momenteel aan een opvolger van debuutalbum Long Live Life. Die langspeler werd prima ontvangen vorig jaar en daardoor heeft de band inmiddels al heel wat gerenommeerde blogs aan de kont hangen. Komt door die aanstekelijke onvoorspelbaarheid. Door de gecontroleerde chaos. Het lekkere tumult. Het zorgt voor een etiketje als ‘serious contenders for the big league’. In de gaten houden dus.

Maar goed. Dan heb je dus een riffje en een titel. En dan die tekst. Simon dacht bij Hoo Ha direct aan de Houses of Parliament en die typische, Britse politici. En de bekrompenheid. En de populistische retoriek. En; It’s such a hoo ha here. Nou doen wij niet aan politiek als wij aan muziek doen, maar een liedje als Hoo Ha kan natuurlijk nooit kwaad. Daar wordt de wereld bijna drie minuten lang mooier van.