Tag: <span>Grizzly Bear</span>

Dat bakje hè. Met ‘deze-leggen-we-even-weg-liedjes’. Dat wordt nu dus wekelijks geplunderd door de minder getalenteerde scribenten op deze redactie. Zó ordinair. Maar daar hebben wij – het neusje van de zalm – dus wat op gevonden. Geef de stagiair een Nuts en hij duikt met plezier de container in. Hij kwam boven met een pareltje van Carpet; One Step / Minuet. Met 846 views op YouTube nog altijd #newmusic, dachten wij.

Carpet is Duits (Augsburg) en is eigenlijk Maximilian Stephan Nieberle en hij is eigenlijk grafisch vormgever. Niet dat hij Carpet alleen doet; Sigmund, Jakob en Hubert helpen hem mee. Een zelfverzekerd stelletje, getuige de biografie: ‘Über Geschmack lässt sich streiten. Ja schon, aber sind wir mal ehrlich, eigentlich auch nicht. (…) Die Gründe dafür stecken im Detail und in einem ausgeprägten Sinn für Ästhetik. Carpet beweisen, dass sie genau dafür ein sicheres Händchen haben.’

Daar houden wij wel van. Snobs als wij zijn. En Carpet maakt het waar. Laten we eerlijk zijn. Op One Step / Minuet bewijzen ze die details te beheersen. En om dan je clipje te beginnen met een citaat van Shakespeare is bijna té hooghartig. Maar ze kunnen het hebben. One Step / Minuet kan het hebben. En hebben we het al over de tekst gehad?

In a fading night
From half of her bare neck
I run my fingers right
Down her back
– Hold it

Het is prachtig, prachtig, prachtig toch? En zeker een Nuts waard.


Nieuwe muziek

We kregen een mailtje van Danny. In dat mailtje promootte hij zijn band Wake Child. Ze hadden toen (en nu nog steeds) 1 single uit en maakten zelf vergelijkingen met Grizzly Bear, Alabama Shakes en Jeff Buckley. Of we wat feedback konden geven. Tuurlijk!

Single In The End deed ons het meest aan Grizzly Bear denken. Alabama Shakes en Jeff Buckley horen we eerlijk gezegd niet zo. Wie we wel horen? Sting!!! Heerlijke laid-back stem. De komende tijd zullen ze, van tijd tot tijd, wat nieuwe singles plaatsen. Over een debuutplaat praten ze nog niet. We wachten in spanning af!

Overigens bestaat Wake Child uit drie man. Die elkaar tegenkwamen op Berklee College of Music. De Champions League van de muziekopleidingen. En dan kan het haast niet anders dan dat je je eerste liedje opneemt in de keuken van een vriend. En zie/hoor hier: In The End. Maar zeg nou zelf, dat is toch gewoon een professioneel klinkende kneiter van een knoeperd?

Nieuwe muziek

Ongeveer 2,5 jaar geleden schreven we over Horse Thief. Liedje Devil kreeg toen een 8. We schreven: “Midlake meets Grizzly Bear, met van tijd tot tijd het psychedelische Temples-randje” en de EP Grow Deep, Grow Wild en langspeler Fear In Bliss werden hier op de redactie enorm gewaardeerd.

Blij waren we dan ook toen we bericht kregen dat de mannen van Horse Thief aan een nieuw album werken. Nog blijer werden we toen we vorige week single Another Youth in onze inbox kregen. En alsof het nog niet genoeg was stond daar ook bij dat de nieuwe plaat op kwaliteitslabel Bella Union (Fleet Foxes, Father John Misty, Jonathan Wilson) gaat verschijnen.

Namen die nog steeds in ons opkomen zijn My Morning Jacket, Grizzly Bear en Midlake. Kom maar door dus, met die nieuwe plaat (Trials & Truths).


Nieuwe muziek

Dan Mangan is natuurlijk geen onbekende naam in muziekminnend Nederland. Wat te denken wat kneiters van knoeperds als Robots en The Indie Queens Are Waiting? Je hebt gelijk, allemaal best een tijdje geleden. Daarom is het dus goed nieuws dat er sinds twee weken een nieuwe plaat in de winkels ligt: Club Meds.

Kleine correctie: het album verschijnt officieel op naam van Dan Mangan + Blacksmith. Het is niet alleen een naamswijziging. De muziek verschuift ook wat van folkie ‘earworms’ naar een band-geluid en zelfs wat synths van tijd tot tijd. Even wennen in het begin, maar na 1 of 2 luisterbeurten ben je helemaal om, trust us.

Laten we dat illusteren aan de hand van de track ‘Vessel’. Een beetje in de stijl van Grizzly Bear, Brian Eno en Peter Gabriel. Juist, een tikkeltje anders dan je van deze sympathieke Canadees gewend bent. Wat we nog meer van harte aanbevelen zijn de tracks Offred en XVI.

Nieuwe muziek

De droompop van Ryan Pollie zou zomaar uit Scandinavie of IJsland kunnen komen. Hij komt echter uit Los Angeles. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Ryan Pollie werkt onder de naam Los Angeles Police Department. Best wel lastig overigens, probeer hem maar eens te Googlen of Youtuben.

Maar als je hem eenmaal hebt gevonden hoor je de lo-fi liedjes waar de emotie vanaf spat (op een subtiele manier) en die je ertoe uitnodigen om lekker weg te dromen. Liedjes die ons doen denken aan Grizzly Bear, maar hebben ook wat psychedelisch en jaren ’60’s over zich.

Zijn debuutplaat (Los Angeles Police Department, 2014) is overigens nog niet zo lang uit. Aanraders zijn wat ons betreft naast scorebord-single She Came Through (Again) ook het wat heftigere Enough is Enough (Elephant Stone?) en het Temples-achtige 1,000 leagues.

Nieuwe muziek

“I am the bear, you are the lion”. Dat schalde de afgelopen tijd regelmatig door het knus ingerichte Gobsmag-HQ. Nee, we zijn niet gek geworden en nee, het zijn niet de antwoorden op jolige sollicitatievragen als ‘welk dier zou jij zijn’. Niets van dat alles. I am the Bear was een van de liedjes van de EP Grow Deep, Grow Wild van Horse Thief die we vrij grijs hebben gedraaid (en nog steeds doen overigens).

Horse Thief, zeg je? Inderdaad. All the way from Oklahoma, USA. De vijf jongens ontmoetten elkaar in Denton, Texas. Al snel was daar de move naar de Academy of Comptemporary Music at the University van Oklahoma. Dat is een mondvol, zeg. Hoe klinkt dat dan? Wat ze er zelf over zeggen: “This youthful band is a purveyor of a panoramic yet nuanced sound, flowing from intimate to anthemic, the mood from vibrant to comtemplative, with frontman Cameron Neal’s lyrics ranging from confessional to metaphorical.”

Juist, indiefolk in de stijl van Midlake, Other Lives en Grizzly Bear. En horen we daar een beetje Temples en Jacco Gardner? Hatsa. Om maar te zwijgen over de karakteristieke stem van frontman Neal. Precies, wij zijn ook enthousiast. Reden genoeg om langspelert Fear in Bliss een kans te geven in de cd-speler. Single ‘Devil’ vindt dus nu zelfs haar weg naar het scorebord. Om het nog makkelijker te maken hieronder de video:

Nieuwe muziek