Tag: <span>Radiohead</span>

Soms hoeven dingen niet ingewikkeld te zijn om mooi te zijn. Een prima voorbeeld daarvan is liedje It’s Raining Inside, van New Yorkers The Racer. Gebaseerd op 2 piano-akkoorden is het verre van complex, maar man, we blijven het maar draaien. Misschien vanwege de early Coldplay-vibe, de symfonische sound of de invloeden van Radiohead en My Morning Jacket. Of misschien wel het feit dat The Racer alles helemaal zelf doet. Geen label, in ieder geval. En dat leidde toch al tot drie albums, SXSW en verschillende syncs in tv-shows.


Nieuwe muziek

Raveen komt uit Montreal en stuurde ons het liedje Always, de titeltrack van hun eind juli verschijnende debuutplaat. Zijn we ze enorm dankbaar voor, want: wauw.

Indrukwekkend kun je ’t wel noemen. “The most collaborative 3 minutes we’ve ever worked on,” schrijven ze. En niet alleen met ze drieën: meer dan 10 vocalisten deden mee. “There’s a lot of love in this song,” aldus de band. Thematisch zou je het liedje kunnen zien als een samenvatting van het aankomende album, dat gaat over verloren liefde en “the perceived loss of something magic in the early stages of adulthood”. Kortom, prima muziek voor onder een coming-of-age serie op Netflix.

Maar mensen: wauw.


Nieuwe muziek

Nieuws waar wij blij van werden: na vier jaar radiostilte is de Deense band Dangers of the Sea terug. Eerste single van de in oktober verschijnende “altijd lastige tweede” is het mooie You & I.

We draaien ‘m nog weleens, dat debuut van Dangers Of The Sea uit 2013. Een prachtige folkplaat in het straatje van Neil Young, Midlake en Fleet Foxes. Prachtliedjes als Everything Will Be Alright en When The Curtain Falls mogen nog best eens onder de aandacht gebracht worden.

Dangers of the Sea dus. Waar het debuut eigenlijk een plaat was van Andreas Bay Estrup met een selectie muzikanten (oa uit Saybia), is de aankomende meer een “bandplaat”: samen schrijven, samen opnemen. Zo ontstond You & I in het hoofd van Estrup, maar werd-ie samen met de band ingekopt:

Originally, the song was quite dreamy and slow, but in our rehearsal room we found a more outgoing and almost triumphant sound, which I think provides an exciting contrast to the text universe.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Altijd spannend, zo’n heimelijk, nog niet openbaar, Soundcloud-linkje in ons geheime postvakje. Niet dat we ons direct Bob Woodward of Carl Bernstein voelen (en de bron is zeker niet Deep Throat), maar we hopen natuurlijk altijd op een goede tip. Daar gaat ie dan. Klik.

We hardly know what we don’t know

Voor een beetje aandacht heeft The Hubschrauber (uit Nijmegen) ons eigenlijk niet nodig. Debuutalbum Kepler-186f (de naam van de eerste ontdekte planeet waar wellicht menselijk leven mogelijk is) wordt namelijk volgend jaar de ruimte ingeschoten. En dat maakt de mainstream media wel wakker natuurlijk. Dan komt NOS op 3 langs. Dan kom je op Radio 2. Dat vinden wij een knap staaltje A&R-management, maar het leidt bijna de aandacht af van dat andere; Kepler-186f is een bijzonder puike plaat.

Wij werden tijdens die eerste luisterbeurt vooral gegrepen door track 5. Another Horse is het prijsnummer, dunkt ons. Het mag dan een albumvuller van 131 seconden lijken, maar het vertelt uitstekend het verhaal van Kepler-186f; het verlangen naar een nieuwe wereld. Een nieuwe start. Pick another horse to place your bets on. En dat doet The Hubschrauber mysterieus en dromerig in het begin, om daarna toch nog even gemeen te bijten.

De bron van dat heimelijke linkje? Verklappen we natuurlijk niet. Maar hij of zij krijgt een biertje van ons. Of wij van hem of haar. Gewoon, hier op aarde.


Nieuwe muziek

Ja, hij weet hoe hij onze aandacht moet trekken, meneer Aplegate“A slow burner with an explosive finish, recorded singlehandedly by a 17-year old in a home studio.” Die tekst heeft betrekking op het liedje Waterhole, dat eind vorig jaar verscheen op het EP’tje Young Satin. We horen wat Tame Impala en Radiohead. Primadebima dus!

Inspiratie haalt de beste man overal vandaan. Zo is hij “largely influenced by the work of strong and creative female vocalists (Kimbra, Elizabeth Fraser, Lykke Li). Maar Aplegate “also draws more staple pop/art-rock groups (Velvet Underground, Radiohead, The Beatles).” Of inspireren de bushlands of Castlemaine, Victoria (AUS) hem?

Hoe dan ook, wij vinden het te gek! En dan te bedenken dat Aplegate (Declan Kennedy) pas 17 jaar is. Man, dat belooft wat voor de toekomst.


Nieuwe muziek

Een van de oerbands uit de tijd dat indie blogs (lees: Pitchfork) nog bands groot konden maken, is Clap Your Hands Say Yeah. Het niveau van Lowlands headliner hebben ze nooit gehaald, maar nog altijd is het een band om goed in de gaten te houden. De aankondiging van nieuwe plaat The Tourist is dan ook fijn nieuws.

Grappig: The Tourist is ook de titel van het laatste liedje op OK Computer van Radiohead en laat dat nou net de plaat waar wij aan moesten denken bij het horen van Better Off, het jongste voorproefje van aankomende Clap Your Hands Say Yeah langspeler. Nu heeft Alec Ounsworth (hét brein achter de naam) vocaal gezien altijd al in hetzelfde straaatje van Thom Yorke gewoond, maar op deze track komt het allemaal wel heel erg samen. In a good way, though.

En net als Radiohead is de algehele feel niet echt vrolijk. Het nieuwe album is dan ook “a purge of certain emotional confusion that manifested itself in the last several years,” zegt Ounsworth bij de buren van Stereogum. Dat we in Spotify dan ook al een liedje als ‘Down (Is Where I Want To Be)’ zien staan, is dan ook volledig logisch. Toch is nog altijd de only way up.


Nieuwe muziek

Alweer een aantal weken op onze ‘Nog te luisteren’ lijst, maar gisteren was het dan eindelijk zover. Thin Air van Amerikanen EL WEST was aan de beurt. En nog een keer. En nog een keer. Want Thin Air is een prima popliedje, zeker voor liefhebbers van Radiohead, The Maccabees en Broken Social Scene. En daar scharen wij onszelf ook onder.

Hun bio vat het eigenlijk prima samen door te zeggen:

EL WEST symbolizes energy. This platform has developed into dynamic composition, truthful lyrics and a distinctive energetic performance. The music has effortless swell that can turn on you at any moment from a lifting bravado to a faint hum.

Wat ons betreft zijn de zalen in Nederland er klaar voor. Wie haalt ze deze kant op? Tot die tijd kunnen we overigens het complete EP’tje, EL WEST, van harte aanbevelen.


Nieuwe muziek

“Gobsmag houdt van crossovers. Douglas Dare, een 22-jarige Britse singer-songwriter is volgens ons een perfecte mix tussen Perfume Genius, James Blake en Rufus Wainwright.” Dit schreven we ruim 2 jaar geleden over Douglas Dare. Aanleiding daarvoor was de fantastische plaat, Whelm.

Het heeft even geduurd, maar er is weer nieuws omtrent Douglas Dare. Op 14 oktober verschijnt met Aforger de langverwachte opvolger. Wij omcirkelen ‘m alvast in onze agenda! Lang wachten? Ja, nogal. Het is dan ook fijn dat Douglas alvast een liedje online gooide, Doublethink. En omdat we dat weer een prachtig liedje vinden, gooien wij hem op ons scorebord.

Iets minder James Blake dit keer, nog steeds die hele breekbare stem. En nog steeds die prachtige piano. Dan is het ook geen verrassing dat de plaat uitkomt op Erased Tapes Records. Juist, het label van die andere pianovirtuoos Nils Frahm. Kortom: trakteer jezelf op wat moois.


Nieuwe muziek