1,5 jaar geleden werden we fan van Elliot Taylor. Dat werden we toen op basis van liedje Holy or the Broken. We noemden toen onder andere Daniel Docherty als referentie. Met liedje New York Will Be Too Empty is Elliot terug. Nog steeds is daar de up-beat singer-songwriter. Liefhebbers van eerder genoemde Docherty of Vance Joy zitten helemaal goed.
Een volledige plaat is er helaas nog niet!
Dirty South Blues, daar houden we van. Diep in de delta van Mississippi en Louisiana vonden en vinden we lelijke cafe’s waar fantastische bluesmannen hun gitaar en smeekbedes ten gehore brengen. We zeggen bewust ‘vinden’, want de scene is nog niet dood! Ga maar eens op bezoek in Clarksdale, Mississippi. Zomaar kans dat je daar Robert Connely Farr tegenkomt (al woont hij tegenwoordig in Vancouver, Canada).
Maar mr. Connely maakt blues zoals ze dat back in the days ook deden. En een beetje zoals Dan Auerbach zijn stempel er ook al jaren op drukt. En die sound is niet zo gek, gezien zijn geboorteplaats in The Deep South. En gezien zijn ontmoeting met Jimmy Duck Holmes, een levende blues-legende. De twee klikten en sindsdien mag Robert Connely Farr mr. Holmes als zijn mentor beschouwen. Jaloers!
Anyway, liedje Hey Mr Devil (Robert Connely Farr samen met The Rebeltone Boys) klinkt als onvervalste blues. Ogen dicht en doen alsof je in Amerika bent! Dat geldt overigens voor de hele plaat, Dirty South Blues (geproduceerd door Leeroy Stagger)
Het resultaat? Een dromerig liedje met Marlon Williams-achtige vocals. We vinden het prachtig. En daar zetten we de track nog maar een keertje op.
Muzikant zijn is niet altijd fijn. De momenten waarop er een liedje in je hoofd zit, maar de puzzelstukjes maar niet of hun plek vallen, bijvoorbeeld. Eindeloos malen, woorden afwegen, pingelen op je gitaar. Ook Swym heeft daar last van. Maar gelukkig niet op track I Hate You Because. Deze track kwam spontaan:
I was walking to the studio to give a guitar lesson and it all just happened there. Words, chords and melody at the same time. I left my student in the waiting room for 5 minutes so I could record it on my phone. As soon as I got home that day, I picked up the guitar again, put down the bridge and that was it.
Swym komt uit Aberdeen, Schotland en maakte al naam op BBC Introducing, CLASH Magazine en Amazing Radio. Best lekker, met een EP’tje op zak. Die dateert echter alweer uit 2017. 2018 kende twee nieuwe liedjes, waarvan I Hate You Because de meest recente.
Energiek. Brits. Een beetje psychedelisch. Een beetje Jake Bugg. Ietwat hoge stem. We love it!
Bands uit Australië. Dat is meestal een garantie voor succes, althans bij ons. Zo ook Grand Pine (uit Melbourne). Ze leveren met liedje Feel Alone hun derde single af. Daarop horen natuurlijk een eigen sound, maar ook wat inspiratie van landgenoten Boy & Bear, en de mannen Fleet Foxes. En als je heel goed luistert zelfs wat War on Drugs. Wat je krijgt is een catchy, melodieuze indiefolk-kneiter. Is dat een genre? Vanaf nu wel!
The Good Man Blues werd aangekondigd als must-listen voor liefhebbers van Clapton en Gary Clark Jr. Nou, dat zijn we! Dus de verwachtingen waren best wel hooggespannen op Gobsmag HQ. Gedurende 3 minuut 43 staakten alle aanwezigen hun werkzaamheden en werd er geluisterd. Toen nog een keer. En na pakweg 8 minuten klonkt er applaus. Dit is wat we willen horen!
Om je helemaal in de stemming te brengen sluiten we af met de laatste woorden uit de track:
And you don’t know what you’re getting into
Until you’re in it
So just buckle up that seatbelt girl
For one hell of a ride
Niet echt natuurlijk. We hebben het over liedje Hey Little Witch. Door een I Put A Spell On You-achtige intro zaten we er meteen lekker in. Want hey, dat orgeltje. En zo gaat dat 3 minuut 24 door. Oh, en horen we ook wat Tom Petty?
John en kornuiten komen overigens uit Raleigh, Carolina. Een muzikale plek (o.a. American Aquarium). Maar goed ook, want naast Owen (lead guitar) en Evan (bas) zetten ze ‘iedereen die ze kunnen vinden’ achter het drumstel.
Kristen Lee Morris is een Cowboy. Althans, hij zingt erover. We vinden de track op album Hillbilly Blues. Een bluesy country track. Denk een beetje aan JJ Cale of wijlen Tony Joe White.
