Het gevoel van Covey: vergeten en begraven als een bot

Een Englishman in New York. Brooklyn om precies te zijn. Daar belandde Tom Freeman na een reeks ongelukkige gebeurtenissen in Boston en daar kreeg zijn band Covey voet aan de grond. Daar kreeg zijn nieuwe album openhartige gedachten en authentieke emoties. Want dat is waar ongelukkige gebeurtenissen goed voor zijn. Daarom is Dog & Bone zo mooi.

It’s like I’ve been dead
And hung up since May
As your mind unwinds
And then starts to fray

Nou vooruit, een vergelijking. Dog & Bone klinkt als het relaas van een melancholische vriend die je al even niet meer had gesproken. Je vroeg hoe het met hem ging. En hij heeft al een tijd niet goed geslapen, ’trying to make sense of this’. Dog & Bone is een nummer waar je je arm omheen wilt slaan. Om te kunnen zeggen: het komt wel goed. Alles komt goed.

Wees de eerste om te reageren

    Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.