Tag: <span>Foals</span>

Van FEWS heb je misschien al gehoord. Misschien was je er wel bij, begin dit jaar, in Paradiso of in De Beurs tijdens Eurosonic. Misschien heb je over ze gelezen. Want er was een kleine buzz, gebaseerd op slechts twee singletjes; Ill en The Zoo. De derde release (100 Goosebumps) bevestigt de lyriek van toen. Hoop wordt verwachting. In mei verschijnt het debuutalbum.

FEWS bestaat uit drie knapen uit Zweden en eentje uit Amerika die elkaar vonden op MySpace. Dat was ooit een place to be voordat Facebook kwam. Een soort Amerikaanse Hyves. Ze spreken af. Ze lullen over Interpol. Ze duiken het Berlijnse nachtleven in. Ze gaan in Londen wonen. En dan maken ze samen hypnotiserende post-post-punk. Of motorik noise-pop, zoals ze het zelf noemen. De rest is geschiedenis toekomst.

100 Goosbumps geeft ons pulserende gitaren en een metronomische beat in nog geen drie minuten. Producer Dan Carey zegt: (…) they have an incredibly open, glassy and clear sound, even when they are hitting it really hard. In my mind, this creates possibilities which aren’t there for most bands.

Gaan we nog meer van horen, van die jongens.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

“An effervescent indie-pop gem in the Foals / Wolf Alice vein,” zo lazen wij een paar dagen terug in onze inbox. Die mooie woorden hadden betrekking op de track Wild van het West-Londense vijftal Saltwater Sun.

Het liedje is trouwens afkomstig van de Wild EP. De andere twee tracks kregen ook de handen op elkaar. Wat te denken van Making Eyes (The Line of Best Fit: “Melted together sugary pop gorgeousness with grunge-flecked licks”) en Habit On My Mind (NME: “the soundtrack to summer evenings”).

Wij hadden ze overigens graag op Eurosonic gezien. Maar he, wij zijn slechts muziekjournalisten (en sinds kort ook platenbazen).

Nieuwe muziek

De bandnaam is natuurlijk ongelukkig gekozen; Google dat maar eens. Maar met de juiste liedjes hoeft dat geen probleem te zijn. Het debuut EP-tje Girl (vier nummers) toont die potentie. Misschien dat ISLAND ooit de zoekalgoritmes zal verslaan.

Wij kennen ze niet, deze jongens uit Oxford, nu woonachtig in London. Ze speelden ooit in folkachtige, indiegerichte bandjes en treden sinds dit jaar samen op. Gelukkig maar, want het talent voor het schrijven van lichtvoetige, maar ietwat sombere popnummers druipt van Girl af. Heeft te maken met Zuidoost-Engeland, zegt het biografietje. Daarin wordt trouwens ook gerept over shoegaze (ok) en eb en vloed (uhm, ok).

Stargazer mocht als eerste het wereldwijde web op. Die keuze is wel te billijken; het sterkste nummer van Girl en eentje die nieuwsgierig maakt naar meer. Luister ook naar meer, want het is het waard. En Google ze dan over een jaar of 5 nog maar eens.


Nieuwe muziek