Yellow Days: aanstekelijk optimisme en een dijk van een stem

De 17-jarige George van den Broek (Yellow Days) raapt ons op en veegt ons bij elkaar met een aanstekelijk optimisme en een dijk van een stem. De jonge slaapkamerproducer uit het Engelse Haslemere zingt als een oude man en klinkt als een oude ziel. Gap In The Clouds is zijn ultieme proeve van bekwaamheid; over een weekje verschijnt zijn debuut ep. Muziekminnend internet kan niet wachten en dat begrijpen we wel.

Gap In The Clouds is min of meer het laatste deel van een tweeluik. Vier weken geleden verscheen ‘Your Hand Holding Mine’; de wat minimalistische en neerslachtige keerzijde van de medaille. Dat gaat namelijk over het tragisch besef dat je er weer alleen voor staat. Gap In The Clouds gaat de periode daarna, over “the euphoria of feeling amazing after feeling low for so long”.

Tien maanden, vijf liedjes en 463 likes later heeft George een platencontract bij Good Years Inc. en durft iemand hem al te vergelijken met James Blake en Michael Kiwanuka. Wij lopen doorgaans niet zo hard van stapel, maar goed is het wel. Gap In The Clouds zorgt bovendien heel even voor een pH-neutrale wereld. Kunnen we wel gebruiken.

A gap in the clouds
And the sun comes out

Een beetje zon, een beetje warmte. Het komt vanzelf wel weer. Luister maar.