Auteur: <span>Marin</span>

Groots en meeslepend, dat is de muziek van Only Shadows. Niet gek wanneer bijvoorbeeld Arcade Fire, Editors en The Killers als inspirators genoemd worden. Niet dat je al deze bands terughoort in Cold Shoulder, maar de ambitie om in grote stadions te spelen is duidelijk aanwezig. Het zal dan ook niemand verbazen dat deze Britten de prijs voor ‘Best Live Band in de wacht sleepten bij de Unsigned Music Awards, waarmee zij o.a. Brother & Bones achter zich lieten (kent u ze nog??).

Cold Shoulder gaat verder op de stevigere weg die Only Shadows eerder met Fight Milk is ingeslagen. Het is een krachtige alt-rock song die, dankzij de heldere vocalen van Nick Ashby en het uptempo ritme, lekker fris en dansbaar blijft, zonder de echte rockvibe te verliezen. De verantwoordelijke producer heet Bruce Rintoul, een man die al eerder samenwerkte met Fatherson en Twin Atlantic.

Na vele kleine zaaltjes en supports voor grotere acts, heeft het sympathieke viertal inmiddels ook al hun eerste headline tour in eigen land erop zitten. Als ze zo doorgaan, is het slechts een kwestie van tijd voor Only Shadows ook internationaal de spotlight zal pakken.

Hadden we al gezegd dat Carl Barât fan is?

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Na het zeer ingetogen debuut Ceasefire, brengt Only The Poets met Dead Young een bijna tegenovergestelde single uit. Vrolijk en vragend om meegezongen te worden, wordt in Dead Young het jeugdige leven bejubeld. Een onbekommerde jeugd vol liefde, maar ook luchtige dronkenschap zijn de hoofdonderwerpen van deze track.

Live zal Dead Young ongetwijfeld een hoogtepunt van de set van Only The Poets zijn. Het nummer is niet alleen makkelijk mee te zingen, maar het nodigt ook uit tot vele meezwaaiende handjes in de lucht en een glimlach op ieders gezicht.

Dead Young is pas de derde single van deze jonge Britse band, maar nu is al duidelijk dat Only The Poets een grote fanschare tegemoet kan zien. Dat de bewonderaars van deze band uit dezelfde hoek zullen komen als de liefhebbers van Coasts is niet zo gek. Only The Poets verzorgde onlangs namelijk het voorprogramma van deze band tijdens hun, veelal uitverkochte, tour door het Verenigd Koninkrijk.

Nieuwe muziek

Daar was hij opeens: Moncrieff. Zomaar, vanuit het niets. Nou ja, natuurlijk werkt deze jonge Ier al even aan zijn carrière, maar zijn eerste single, Symptoms, is nu een feit. Deze eerste single van de voormalige achtergrondzanger van Adèle loopt vooruit op zijn aanstaande EP. Als Symptoms een voorproefje is van wat er nog komen gaat, kunnen wij niet wachten op de rest.

Neo-noir noemt Moncrieff (echte naam: Chris Breheny) de stijl van zijn eigen muziek, maar invloeden uit de oude blues en soul zijn niet ver weg. De singer-songwriter weet deze inspiratiebronnen uitstekend te combineren met hedendaagse popelementen. De combinatie van een traag beukend ritme en de krachtige, in whiskey doordrenkte stem van Moncrieff, is enorm aantrekkelijk. Alles aan dit nummer klópt gewoon.

Volgens de zanger zelf is Symptoms “voor mensen wiens enige religie het is om slechte beslissingen te maken…”. In de videoclip van Symptoms, onder andere geïnspireerd door het werk van Quentin Tarantino, worden deze beslissingen uitgelicht en maakt Moncrieff duidelijk wat de eventuele gevolgen daarvan kunnen zijn.

Om met zo’n verdomd goede single te debuteren, vinden wij echter helemaal geen slechte beslissing!


Nieuwe muziek

Cabbage wordt al een tijdje omschreven als ”Manchester’s most exciting new band” (bijvoorbeeld door VICE). Een simpele zin, maar erg moeilijk om als band aan die hooggespannen verwachtingen te voldoen. Helemaal als je uit een stad komt die de laatste veertig jaar zo’n beetje alle top punkbands uit Engeland levert. Ga er maar aanstaan om je te scharen in het rijtje met onder andere Buzzcocks, The Fall, Joy Division, New Order, The Smiths en Happy Mondays! De jongemannen van Cabbage lijken zich er weinig van aan te trekken en doen gewoon wat ze zelf leuk vinden: muziek maken en kritiek leveren op de hedendaagse maatschappij. Eigenlijk laat Cabbage zich het best omschrijven als een Noord-Britse versie van Fat White Family.

Dinner Lady gaat over de nog immer heersende klassenstrijd in Engeland. Bizar, theatraal, maniakaal en doorspekt van zwarte humor. Dat allemaal voorzien van een catchy gitaarriff die af en toe explodeert om ’het systeem’ wakker te schudden.

Gelukkig voor Cabbage zijn er nu én de komende jaren nog meer dan voldoende onderwerpen om hun maatschappijkritische teksten over te spuwen en dat zullen zij zeker niet nalaten.

Weet je?! Wij denken dat Cabbage de belofte van ”Manchester’s most exciting new band” zomaar waar gaat maken!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek