Tag: <span>Future Islands</span>

Een sterfelijke blik op de liefde. Dat is wat De Facto is, volgens Melbourne-trio HighSchool. ‘It presents relationships as being temporary and expected’, zeggen Lilli, Luke en Rory. En dat vertellen ze aan de hand van stuwende beats, een zompige bass en aanstekelijke synths. Meer New Order-achtig dan dit ga je ze niet meer vinden tegenwoordig. Dat is jammer, maar gelukkig komt het debuut ep-tje van deze talentvolle band eraan.

Well, it’s the love that nеver dies (She said she likes it)

Bekijk deze video op YouTube.

 

Nieuwe muziek

Die bandnaam (Easypeel) en tracknaam (Softer Than Ocean), dat klinkt toch ontzettend laid-back? En dat is het liedje ook! Maar vergis je niet, prima dansbaar. Misschien komt Future Islands nog wel het beste in de buurt van de vibe?

Nieuwe muziek

Gisteren deel I en vandaag op oudejaarsdag deel II van de lijst met de favoriete albums uit 2020 van ondergetekende. Albums die ik, om wat voor reden dan ook, vaak heb opgezet en nog altijd blijf opzetten. Ongetwijfeld niet de beste of belangrijkste, maar wat zou het. 

Favoriete albums van 2020

Ierse band The Riptide Movement is er wel klaar mee, al dat plastic afval in onze oceanen en op de stranden. Samen met een paar milieuorganisaties deed de band een aantal optredens in kustgebieden, met single ‘Plastic Ocean‘ als uithangbord voor de strijd tegen het rondslingerende plastic. Een stukje bewustwording naar de mensen toe, vinden wij ook weleens goed. Helemaal als het muzikaal ook nog eens klopt. Het is een catchy, vrolijk liedje (opgenomen met Chris Coady, producer bij oa Future Island en Slowdive) waar je niet boos op kan worden. “Slowburning, melodic Indie Rock,” noemt de PR-machine achter de Ieren het en daar hebben ze gewoon gelijk in. Tel daar de mooie videoclip ook nog eens bij op. “Beautifully powerful choreography” van het Londense dansduo Carmine De Amicis en Harriet Waghorn.
Top. Zo maar doen dan? Gaat het zo mee? Geen tasje?

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Uit Engeland komt het trio Febueder. Opgericht in 2010 en dit jaar zal een derde EP’tje verschijnen. Nieuwe single Chimes is bijzonder fijn.

Hun lastig uit te spreken naam (“Bermuda with and F. As in Bermuda Triangle”) gaat ook al een tijdje rond bij de bekende Engelse muziekwebsites als als NME, The Line Of Best Fit, Clash en DIY. Zo noemde NME de in 2014 verschenen Lilac EP “an engaging and intelligent record that impresses more and more with each listen”. Een jaartje eerder rept DIY al over “one of the UK’s most exciting new bands”.

Veelbelovend woorden en luisterend naar gloednieuwe single Chimes zou 2017 zomaar het jaar kunnen worden dat het Febueder nu echt gaat oogsten…


Nieuwe muziek

De Londense band Artbreak is nieuw en brengt iets nieuws. Of eigenlijk mieteren ze heel veel toffe dingen in een grote blender en mixen het tot een overheerlijke substantie. Oh, die basgitaar. De funk. Die stem. En toch rock. Dus swingt, springt en zingt de redactie van Gobsmag in twijfel. Wat is dit?

‘I’m a headless body in a topless bar’

Debuutsingle, mensen. Echt. Dus het kan hierna alleen nog maar tegenvallen of alleen nog maar beter worden en ach, zegt onze wijze kantinejuffrouw dan, dat zijn zorgen voor later. Wij laten Cole Salewicz gewoon nog eens croonen door de werkruimte, terwijl drummer Kayleigh Cheer de boel nog net bij elkaar weet te houden. Hallelujah!

Veel weten we niet over Artbreak. Er was ooit een bandje dat The Savage Nomads heette en nu genoemd wordt als ‘een voormalige incarnatie van de band’. Er zijn ook bronnen die Catfish and the Bottlemen roepen. Divine Comedy zelfs. Het zal allemaal wel. Wij willen vooral niet Koemannig overkomen, maar dit is misschien een voorbijrazende trein waar je nu op moet springen. Voordat de coupé bomvol zit, zeg maar.


Nieuwe muziek

Wanneer je als band naar Future Islands verwijst, dan heb je al snel onze aandacht. Zo geschiedde voor Memorry, dat uit Albuquerque komt (Breaking Bad!). Het is overigens geen typefout, Memorry schrijf je met twee keer een ‘y’. Waarschijnlijk om de Googlebaarheid wat te beïnvloeden.

Maar goed, de band werkt toe naar de release van langspeler Memorry en heeft in aanloop daarnaartoe al wat liedjes gedropt. Out of The Dark is er daar een van, en de meest recente. 80’s electropop, Future Islands en een beetje Bowie. Kortom, een meer dan prima liedje.

Tot slot willen we je dit stukje bio niet onthouden:

Once upon a time there was a boy named Shaun and his LA synth-rock band of 8 years broke up. He did what most boys do when their bands break up – he moved to Brooklyn, got a unicorn tattoo & started a synth-pop band of course! Kitten Berry Crunch was that band & as one would expect with a name like that, Shaun did his best Michael Jackson impression and put out funny cat music videos, and then creepy cat music videos, and finally music videos with no cats in them at all. Things were changing. Like a baby caterpillar turning into a butterfly, the kitten was becoming a memory. Or more accurately, the Kitten Berry Crunch was becoming a Memoryy.

Een sprookje.


Nieuwe muziek

De Amerikaanse band San Fermin liet in 2013 al goed van zich horen met hun titelloze debuutalbum en daarop te vinden topliedjes als Sonsick, Methuselah en Casanova. Eind april verschijnt met Jack Rabbit de langverwachte opvolger.

Het is een interessant gezelschap, dat San Fermin. Naast de gebruikelijke bezetting van zanger, (bas-)gitarist, drummer en toetsenman, staan er namelijk ook nog een violist, trompettist en saxofonist op het podium. Al snel denk je dan aan een Arcade Fire achtige indie rockband, maar San Fermin gaat juist meer de klassieke kant op. Baroque-pop wordt het hier-en-daar genoemd, en daar valt wat voor te zeggen als je het overweldigende debuutalbum uit 2013 erbij pakt, dat vol staat met sprookjesachtige liedjes.

De eerste drie voorproefjes van het nieuwe album Jack Rabbit gaan grotendeels door in die lijn. Zowel bij de titeltrack als bij Parasites ben je al luisterend benieuwd wat er toch allemaal zal gaan gebeuren. Liedje Emily is iets traditioneler opgebouwd en daarom makkelijker te verwerken. Maar daarom niet minder mooi: goede melodie, die belachelijke mooie stem (een beetje Matt Berninger van The National, een beetje Nick Cave), fijne synths en die heer-lijke toeter.

San Fermin speelt 1 mei in Bitterzoet, Amsterdam.


Nieuwe muziek