Cold Cold Nights gaat vooral over droefheid (8.2)

– ‘We kunnen toch ook gewoon liegen?’
– ‘Echt? Liegen? Nu? In tijden van fake news?’
– ‘Nee, ok, maar #newmusic is het niet.’
– ‘Ook niet als het uit Tsjechië komt?’
– ‘Hmm. Ja, dan misschien wel.’

Joie van Cold Cold Nights is oud. Zo. Eerlijkheid duurt het langst. Het nummer staat op het debuut-ep-tje (The) Last Summer en dat zag al in maart dit jaar het levenslicht. Maar Joie is te mooi om geen aandacht te schenken. En denk maar zo; als je deze Tsjechische indie-emo-band nog niet kende, dan is dit natuurlijk hartstikke #newmusic voor je.

Jakub schrijft de teksten en die gaan over zijn jeugd, over opgroeien en over momenten met vrienden en geliefden. Maar eigenlijk over droefheid, vooral. En zo af en toe (zoals in Joie) is daar dan de trompet of trombone van Krystof en die laat je hart pas echt goed janken. Verder is het allemaal vrij simpel en repetitief, maar dat is bewust, zegt bassist Stepan. Want er is niet veel nodig om emoties over te brengen.

Prachtig ep-tje. Luister vooral ook Prologue en het drieluik Football. Daarna heb je er nog maar twee te gaan en die zijn ook de moeite waard. (The) Last Summer gaat dus over een zwaarmoedige zomer. De vorige. Of de laatste. En dat luistert heerlijk weg tijdens slapeloze nachten in de herfst.