Walden, of de natuur invluchten met Sittardse psychedelische fuzzrockers

In 1854 publiceerde de Amerikaanse schrijver Henry David Thoreau het boek waarmee hij wereldberoemd zou worden: Walden, or Life in the Woods. Hij beschreef hierin zijn poging om voor een periode eenvoudig te leven in een klein, zelfgebouwd huis in een bos. Dat huisje lag vlakbij een meer, Walden Pond geheten. Het verhaal, weliswaar grotendeels overdreven, was een inspiratie voor velen. In Nederland was schrijver en psychiater Dr. Frederik van Eeden er zo van onder de indruk dat hij z’n in 1898 opgerichte kolonie op de heide van Bussum, nabij Hilversum, er naar vernoemde: Walden. Men leefde hier in kleine hutjes en volgens het principe van gemeenschappelijk bezit; er was geen eigenaar of baas en alles wat verdiend werd aan het verbouwde voedsel en gebakken brood, ging terug de gemeenschap in. Mooie idealen, maar het werkte niet. Het experiment, zoals Van Eeden het later zou noemen, ging in 1907 failliet.

111 jaar later, in 2018, dook de naam Walden weer prominent op. In Limburg ditmaal, op de poster van van het festival Pinkpop. Als winnaar van de Nu of Nooit wedstrijd mocht Walden (de band) het festival openen. Een optreden dat goed werd ontvangen door oa 3voor12 en Dagblad de Limburger. De Sittardse band rondom schrijver en frontman Mees Hamer had toen nog maar weinig kilometers op de teller, maar heeft inmiddels 50 gigs en een succesvolle Popronde mogen bijschrijven.

Na prima single Friends Are OK (kwam op ook verschillende blogs terecht in de UK en USA en haalde de Spotify New Music Friday en Apple Best Of The Weeklijstjes in Nederland, België, Amerika en zelfs Turkije) is er sinds vandaag met Runaway Child een heel fijne opvolger. Het nummer is geschreven en geproduceerd midden in de Ardennen en gaat van delay doordrenkte kabbelende rifjes naar psychedelische fuzz explosies.

Walden live zien kan op 21 september in Heerlen (Parkstad) en 18 oktober in Hilversum (Vorstin)