De gospel van Crying Boys Cafe

Eindelijk weer eens tijd voor iets spannends uit Nederland. Vandaag vinden we op het scorebord het Rotterdamse Crying Boys Cafe, de band rondom Jasper Hupkens. Ze maken, zoals ze het zelf zeggen, “een opgewonden mengelmoes van heden en verleden: inspiraties reiken van gevangenisblues uit het begin van de vorige eeuw, via de exotische jaren ’80 naar de indie avantgarde van nu. Samen vormen ze moderne, rituele songs.”

Het debuutalbum (The Keys Not The People) is reeds klaar en de band kiest voor een eigen, gefaseerde introductie. Die begon gisteren met de release van het bijzonder fijne liedje I Was A Singer. Wederom kunnen we het niet treffender omschrijven dan de bandbio het doet: “I Was a Singer gaat over een karakter-kameleon, de biecht van een meeloper die op ontploffen staat. I Was a Singer is de gospel van een smerige kerk en klinkt uit een wit houten gebouw dat wegzakt in het moeras.”

En gospel horen we inderdaad. We horen ook beats en Guy Garvey (Elbow). Het zou ons dan ook niks verbazen als je in 2015 nog veel (en op onverwachte plekken / momenten) van deze band gaat horen. Je eerste kans hiervoor is aanstaande vrijdag al, dan spelen ze aan de vooravond van het Rotterdamse Motel Mozaique. In goed Rotterdams: pak die brommert en ga die gasten zien!

Bekijk deze video op YouTube.