Tag: <span>Roxy Music</span>

En dan vind je in één van je kontzakken toch nog een paar losse euro’s voor een allerallerallerlaatste biertje en dans je dus rond dat afvoerputje van de stad regelrecht de ochtend in. Op Creatures van The Fluids bijvoorbeeld. En er is niemand meer. Misschien is het licht zelfs al aan.

Mike, Nick en Cooper (uit Brooklyn) begonnen een band uit gedeelde malaise, onbeantwoorde lust en na eindeloos bankhangen. Een beetje om dezelfde redenen waarom jij daar op die plakkerige dansvloer nog als een Ian Curtis ritmisch te bewegen. Dan kun je inderdaad maar beter sexy zijn. The Fluids is sexy. Jij bent sexy.

Deze herfst verschijnt het debuutalbum No Kidding! op Axis Mundi Records. Lead single Creatures geeft alvast de richting aan. Funky als de hel. Alsof je een louche nachtclub binnenstapt, eind jaren ’70, begin jaren ’80. Maar je staat gewoon nog rond dat afvoerputje en je danst nog altijd als nooit tevoren.


Nieuwe muziek

Ook schromelijk onderbetaalde scribenten van bedenkelijk allooi hebben recht op vakantiedagen. En dat geeft een bepaalde dynamiek op de redactie; er worden hilarische out-of-office replies verzonnen, er wordt noest geschreven aan een werkoverdracht en dat overvolle postbakje wordt eindelijk eens geleegd. En dan vind je nog eens wat. Like Never Before van Artificial Pleasure bijvoorbeeld.

Lag daar dus al een maandje of drie te verstoffen onder andere releases die ook nog niet beluisterd waren. En in relatief rustige tijden, met een twee weken Toscane voor de deur, nemen we het niet meer zo nauw. Ook omdat Like Never Before (van het gelijknamige debuut ep’tje) heel lekker is. En anders. Maar niet nieuw. Funk pop zoals je ouders die hoorde, midden jaren ’70. Frontman Phil McDonnell noemt het; ‘Full on synth and guitar driven sweaty soul pop.’

Dansvloervriendelijk dus, maar dan moet je wel diep in de nacht op de juiste plek zijn beland. Het liefst in een donkere ruimte onder de grond. Met nog net genoeg geld voor een laatste bier. Dansend rond het afvoerputje van de stad, zeg maar. Dan wil je nog wel even als een Ian Curtis bewegen op Artificial Pleasure. Als nooit tevoren.


Nieuwe muziek