Auteur: <span>Bas</span>

Akureyri is een prachtig plaatsje op IJsland. Het is ook een liedje van Saguru. Saguru? Yes, Chriz Rappel (uit Duitsland) begon het project begin 2016. Vanaf een jaar op 11 luisterde hij niets anders dan Arctic Monkeys, Bon Iver, Jose Gonzales en Ben Howard. Okay, dat horen we niet echt. Akureyri is namelijk uiterst sfeervol. Had zomaar van een band als Grizzly Bear kunnen zijn.

Tot op heden is Akureyri het enige liedje dat is verschenen. Maar het kan haast niet anders of er volgt meer. Dan lees je dat natuurlijk bij ons…

Nieuwe muziek

The Halo Trees, uit Berlijn, maakt naar eigen zeggen indie rock met een melancholische vibe. En hoe! Op liedje Time And Tide Wait For No Man horen we Editors, Joy Division en Nick Cave. Maar bovenal Matt Berninger. Twee weken geleden verscheen de debuut EP en een langspeler zou zelfs al in de maak zijn.

The Halo Trees is het project van Sascha Blach. In 2016 vond hij dat hij een steady band neer moest zetten, meer dan een project. Waarom? De jaren daarvoor had hij al omzwervingen gemaakt naar metal, prog rock, pop en electronica. Dat was allemaal leuk, maar niet toekomst bestendig. Fijne beslissing, want daaruit volgde The Halo Trees en dit prachtige liedje.

Eenvoudig ging dat trouwens niet. Sascha heeft meer dan twee jaar gewerkt voordat de sound was zoals hij hem wilde hebben. Maar nu is de tijd rijp voor The Halo Trees.

 

Nieuwe muziek

Andy Cook vraagt zich wat af. What’s a man, anyway? We leven in een hyper-digitaal tijdperk en zijn volop bezig met onze telefoons. Andy Cook vindt daar wat van, maar veroordeelt het niet. Op EP Modern Man (moet nog verschijnen, op 13 april om precies te zijn) beschrijft hij slechts zijn observaties. Bijvoorbeeld in liedje Swirl.

“These songs might mean something totally different to listeners than they do to me – but they mean something, and that’s what matters most. In this way, Modern Man is at once personal and made for peers in modern society. I’m writing about experiences we live every day. There’s a kid inside of us and a mirror in front, and we need to ask them both questions if we’re going to figure out who we want to be.” After all, what’s a man, anyway?

Precies, zeg het maar.

Nieuwe muziek

Zeker onze Harm is nogal van de Britpop-anthems. Vandaar vandaag, oa voor hem, de mannen van Suzi Island; een duo uit Brighton. Ze namen contact op met Pete Robertson (The Vaccines) en namen met hem vervolgens liedje Show Me The Way op. Het is de eerste single van het duo en we kunnen er naast zitten, maar dat zou weleens een opmaat naar grotere bekendheid kunnen zijn. En dan te bedenken dat ze pas 19 zijn. We schrijven ze in ieder geval op voor Eurosonic Noorderslag volgend jaar…

 

 

Nieuwe muziek

Vorig jaar schreven we al even over het uit Seatle afkomstige Among Authors, naar aanleiding van hun liedje Imitation House. We maakten toen de vergelijking met The Antlers, Explosions in the Sky en zelfs Radiohead. En omdat we het zo tof vonden pushen we vandaag nog maar eens een liedje van hun plaat I Am Become: Radio Signals. Maar niet de albumversie! Neen, een heuse solo/akoestische opname. Waarom? Omdat dit zo ontzettend mooi is. Luister zelf maar.

Nieuwe muziek

INK.-fever bij Gobsmag. Nee, dat gaat niet over een Ink Masters marathon (alhoewel we best kunnen genieten van een goed plakplaatje), maar over de muziek van INK., een Britse band to watch afgaande op debuut EP’tje HEAVEN. Daarop onder andere Fever, en zeg nou zelf na een eerste luisterbeurt: dat liedje klinkt aanstekelijk, nietwaar?

De drie mannen van INK. komen uit Londen en maken naar eigen zeggen “alternative rock” (om maar een jaren 90 term te gebruiken) met hints van “grunge, classic rock and new wave”. De vocals hebben af en toe wel wat weg van Nick Cave en het weidse bandgeluid van U2.

Inspiratie haalt INK. ook uit boeken, met name die van Beatgeneration auteurs Alan Ginsberg, Vladimir Nabokov en Jack Kerouc. Hoe dat dan werkt? Volgens de band resulteert het in liedjes met “pop-influenced hooks and bass driven verses with lyrics covering topics of anxiety, love and coming of age.”

Misschien een beetje hoogdravend allemaal, maar vooruit: voordeel van de twijfel. Een goed liedje is een goed liedje. Volume omhoog en deze gasten in de gaten blijven houden.


Nieuwe muziek

De oplettende lezer heeft Jeff Beadle al vaker voorbij zien komen op Gobsmag. Bijvoorbeeld met liedje Gone Before Sunrise of How Calmly. Jeff is Canadees en voormalig zwembadschoonmaker. De ideale job, want tijdens het schoonmaken is hij alleen met zijn gedachten en voice recorder. Dat leidde al tot twee wonderschone platen: The Huntings End en Where Did We Get Lost.

En even werden we dolblij toen we lazen dat Jeff op het punt staat een drieweekse Europese tour af te trappen (headline en ook enkele supportshows voor Justin Nozuka). Maar helaas: geen Nederlandse data. Als er iemand meeleest, boek je hem dan volgende keer als hij weer eens de plas oversteekt? Wij zijn u dankbaar. Tot die tijd: hier is met ‘Susie‘ een gloednieuw liedje van onze favoriete ex-schoonmaker.


Nieuwe muziek


Vandelux (of eigenlijk Evan White) weet van wanten: “I’ve just layered multiple instruments on top of each other then laid down the vocals.” En het resultaat daarvan is Renegade, een Black Keys-achtige vibe, maar het zou ook zomaar een track van Marc O’Reilly of Bon Iver kunnen zijn. Lekker.

Nieuwe muziek