De heilige tranen van Holy Esque (8.0)

Uit Glasgow komt het geweldige geluid van Holy Esque. Na het releasen van een rits EP’tjes hebben ze nu net met At Hope’s Revine een intense debuutplaat afgeleverd.

En inmiddels stromen de lovende recensies voor dat album binnen. Zo geeft Clash Music een 8 met daarbij de woorden: “Ambitious, anthemic and at times, gut wrenchingly emotional, ‘At Hope’s Ravine’ is a staggering piece of work.”

Ook DYI is enthousiast en steekt dat zeker niet onder stoelen of banken: “Essentially, what each track on ‘At Hope’s Ravine’ has in common, is the blistering intensity with which it’s delivered, culminating in the ever-intensifying title track and the cathartic sonic explosion with which it bows out. A staggering debut album.”

Grappig hoe beide websites het woord ‘staggering’ gebruiken. Vrij vertaalt zou dat in het Nederlands ‘aangrijpend’ zijn. En dat is het ook wel, er komt namelijk nog al wat op je af met dikke gitaarlagen, doffe klappen op de drumkit, donkere teksten en een trillende schuurpapierstem (die ontzettend doet denken aan die van de zanger van het inmiddels ter ziele gegane en destijds enorm gehypte WU LYF). Dit willen we wel live ervaren (wie haalt ze naar Nederland?).

Elk liedje is raak, maar als je er dan toch een paar echte prijsnummers uit moet halen, check dan vooral Hexx, Silences, Rose en huidige single Tear. Ja, Holy Esqye is, om onze collega’s van Sputnik Music maar eens te quoten, potentially your new favourite indie band.