Gobsmag Posts

We hebben INK.-fever (7.6)
Gepubliceerd 20/03/2018 door

We hebben INK.-fever (7.6)

INK.-fever bij Gobsmag. Nee, dat gaat niet over een Ink Masters marathon (alhoewel we best kunnen genieten van een goed plakplaatje), maar over de muziek van INK., een Britse band to watch afgaande op debuut EP’tje HEAVEN. Daarop onder andere Fever, en zeg nou zelf na een eerste luisterbeurt: dat liedje klinkt aanstekelijk, nietwaar?

De drie mannen van INK. komen uit Londen en maken naar eigen zeggen “alternative rock” (om maar een jaren 90 term te gebruiken) met hints van “grunge, classic rock and new wave”. De vocals hebben af en toe wel wat weg van Nick Cave en het weidse bandgeluid van U2.

Inspiratie haalt INK. ook uit boeken, met name die van Beatgeneration auteurs Alan Ginsberg, Vladimir Nabokov en Jack Kerouc. Hoe dat dan werkt? Volgens de band resulteert het in liedjes met “pop-influenced hooks and bass driven verses with lyrics covering topics of anxiety, love and coming of age.”

Misschien een beetje hoogdravend allemaal, maar vooruit: voordeel van de twijfel. Een goed liedje is een goed liedje. Volume omhoog en deze gasten in de gaten blijven houden.


Nieuwe muziek

INK. Nick Cave U2

Gepubliceerd 19/03/2018 door

Tiger Pilots is terug – luister naar ‘A Day’s Wait’

Prima single, afkomstig van de afgelopen vrijdag verschenen nieuwe EP Even If, die dezelfde avond werd gepresenteerd in een uitverkochte Sugarfactory. Tiger Pilots, uit onze hoofdstad, timmert al sinds 2013 gestaag en weloverwogen aan de weg met hun heerlijk donkere sound. September 2016 omschreven wij de band aan de hand van single ‘Home’ dan ook als de “Amsterdamse afdeling van Interpol met vleugje Editors, Joy Division en zelfs U2”. En dat horen we nog steeds wel. Zelf zeggen ze: “Stuwende, dansbare en rockende songs, listig vermomd als het ideale popliedje.” Akkoord. Check de EP in Spotify.

Nieuwe muziek

Jeff Beadle komt in de buurt (7.7)
Gepubliceerd 19/03/2018 door

Jeff Beadle komt in de buurt (7.7)

De oplettende lezer heeft Jeff Beadle al vaker voorbij zien komen op Gobsmag. Bijvoorbeeld met liedje Gone Before Sunrise of How Calmly. Jeff is Canadees en voormalig zwembadschoonmaker. De ideale job, want tijdens het schoonmaken is hij alleen met zijn gedachten en voice recorder. Dat leidde al tot twee wonderschone platen: The Huntings End en Where Did We Get Lost.

En even werden we dolblij toen we lazen dat Jeff op het punt staat een drieweekse Europese tour af te trappen (headline en ook enkele supportshows voor Justin Nozuka). Maar helaas: geen Nederlandse data. Als er iemand meeleest, boek je hem dan volgende keer als hij weer eens de plas oversteekt? Wij zijn u dankbaar. Tot die tijd: hier is met ‘Susie‘ een gloednieuw liedje van onze favoriete ex-schoonmaker.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jeff Beadle R.E.M. REM

Gepubliceerd 16/03/2018 door

Zet Renegade van Vandelux even op. Beloofd?


Vandelux (of eigenlijk Evan White) weet van wanten: “I’ve just layered multiple instruments on top of each other then laid down the vocals.” En het resultaat daarvan is Renegade, een Black Keys-achtige vibe, maar het zou ook zomaar een track van Marc O’Reilly of Bon Iver kunnen zijn. Lekker.

Nieuwe muziek

Gepubliceerd 16/03/2018 door

Luister de nieuwe van Carnival Youth: ‘Love Is The Answer’

Bekijk deze video op YouTube.

Onze favoriete Letse band is terug! Liedje ‘Love Is The Answer’ is het eerste voorproefje van een nieuwe plaat (vermoeden we, geen info voorlopig). Voorgaande EP Never Have Enough en langspelers No Clouds Allowed (2014) en Propellor (2016) brachten Carnival Youth festivaloptredens en shows door heel Europa, airplay op BBC6 en een European Border Breakers Award (EBBA). Of zoals wij al in 2014 stelden: Carnival Youth is on-Lets goed.

Nieuwe muziek

Het zit er wel in bij Wallows (7.6)
Gepubliceerd 16/03/2018 door

Het zit er wel in bij Wallows (7.6)

Hoe meer we lezen over Wallows, hoe meer we twijfelen; deze band is verdorie vele malen groter dan de prestaties die tot nu toe geleverd zijn. Maar dat was bij Arctic Monkeys ook het geval. Kijk hoe dat zich geëvolueerd heeft. Maar toch; twee tieneracteurs en een drummer, die elkaar vonden ‘in een programma’ genaamd ‘Join the Band’. Ze dragen Prada, Valentino en Burberry. Ja zeg, natuurlijk is er dan scepsis. Totdat we nóg maar eens een keer Pictures of Girls luisteren.

Want laten we eerlijk zijn; dat nummer is verdraaid goed. Dylan, Cole en Braeden (Los Angeles, waar anders) maken al tien jaar muziek samen. Pictures of Girls is de eerste single dat uitkomt op het kneiter grote label Atlantic Records (alt J, Weezer, DCFC) en toont dus een Arctic Monkeys-achtige potentie. Niet dat de muziek erop lijkt. Maar, ach, je snapt wat we bedoelen. Het is een beetje zoals bij die jonge Declan McKenna; je weet dat het er in zit. Maar vooral dat er er iets áchter zit. Kennis. Kunde. Slimheid. Invloed wellicht.

Dus. Wallows. Met een flinterdunne tekst, maar met een ragfijne indiepop compositie. Zo hoor je ze niet vaak. In interviews noemen ze bands als Kings of Leon, The Beatles en Led Zeppelin. Maar, zegt Braeden; ‘Maybe someone will start sounding like Wallows.’ Dat is een mooi doel, jongens. En jullie zijn goed begonnen.

Nieuwe muziek

Downers The Strokes Wallows

Gepubliceerd 15/03/2018 door

Bekijk de nieuwe videoclip van Leif Vollebekk: ‘Into The Ether’

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe single van de Canadees, afkomstig van z’n vorig jaar verschenen debuutplaat Twin Solitude. “The groove for this song came to me when I was swimming at the YMCA,” vertelt Vollebekk gevraagd naar het idee voor de videoclip. “So I asked Kaveh [de regisseur] if we could have everything take place in an underwater nightclub. He told me that we absolutely could. But then things became clear that the nightclub isn’t what needed to submerge. In the end it’s just someone coming down for air.”

Vollebekk verscheen eind november 2016 voor het eerst op onze radar. Gaven een 8.4 en we omschreven de sound als “een warme mix van Bob Dylan, Jeff Buckley en Nick Drake”. Fan zijn we nog altijd.

Nieuwe muziek

Beter laat dan nooit: A House in The Trees (7.8)
Gepubliceerd 15/03/2018 door

Beter laat dan nooit: A House in The Trees (7.8)

In de slaapkamer van Londense Sam Hatchwell begon het dromerige geluid van A House In The Trees. In de afgelopen twee jaar groeide het langzaam uit naar een collectief dat ook in de kunst, visuals en producties steeds harder begint te buzzen.

De eerste muzikale worp verscheen in de vorm van een EP’tje: What I Am Supposed To Do? Dat was al in september, die hadden wij ook even gemist. Apart, want het dromerige trippop-geluid (ergens tussen Portishead en The xx) past heel goed in ons straatje. Leuk detail: het EP’tje werd opgenomen in een studio die ooit een pub was (doe ermee wat je wilt).

Eerste single was ‘Summertime‘, dat door NME destijds werd omgeschreven als “a hedonistic wonder” en DYI deed verleiden de band al te dubben als een “refreshing and exciting prospect”. Onze favoriet van het Ep’tje is ‘Tuesday Afternoon’. Maar kijk ook eens naar Amazing Gray, ook die hits the spot. Kortom: nu laten we niet meer los.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

A House In The Trees Portishead The xx