Gobsmag Posts

Nu is daar Tracy (7.6)
Gepubliceerd 27/11/2015 door

Nu is daar Tracy (7.6)

Platenlabel Burger Records laat het zich al sinds 2007 smaken. Onbekende rammelbandjes, vuige garagerockers, maar ook mannen als Ryan Adams en Mikal Cronin werden gereleased. En nu is daar Tracy Bryant, zanger en oprichter van Corners, die volgend jaar zijn eerste solo-album uitbrengt op het vermaarde label.

Subterranean is jingle jangle, up-tempo en het heeft hier en daar een subtiel koortje. Een beetje als Like That van Naive Set. Maar dan met een stuwende ritmesectie die continu een voet op het gaspedaal houdt. Horen we ergens een vleugje surf? Misschien. Tracy komt uit L.A. Maar mooier nog is het verhaal van de broer en zus van één van zijn grootouders. Die zongen achtergrondkoortjes voor Buddy Holly. Tof.

2016 wordt het jaar van Tracy denken wij. De kans is in ieder geval groter dan bij menig ander muzikant. Want naast het gelijknamige debuutalbum verschijnt er een akoestisch, rock & roll conceptalbum van zijn hand en komt er een nieuw album van Corners uit. Vooral dat laatste is iets om ook naar uit te kijken.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Corners The Gun Club Tracy Bryant

Bird On The Wire en het begin van iets nieuws (8.0)
Gepubliceerd 26/11/2015 door

Bird On The Wire en het begin van iets nieuws (8.0)

Goed nieuws: 22 januari 2016 komt de Amsterdamse band Bird On The Wire met haar tweede album, Elephanta getiteld. Hulp kregen ze van de Vlaamse producer Koen Gisen die je misschien al in de cd-boekjes van An Pierlé, The Bony King of Nowhere, The Black Heart Rebellion of Flying Horseman hebt zien staan. Vandaag is de eerste -en dikke prima zijnde– single in premiere gegaan: Horse.

Hoe dat klinkt? We lezen dit in het persbericht: “Verwacht een mix van de repetitieve en donkere klank van krautrock en de dromerige melancholieke sfeer die Bird on the Wire al bezat.” Niks meer aan doen.

Albumtitel Elephanta verwijst overigens naar een sterke zuidelijke wind die blaast over de Malabar kust van India. Deze wind markeert het einde van de moesson en het begin van iets nieuws. Kortom: hoe symbolisch wil je het hebben, want Elephanta is de opvolger van het debuutalbum Our Hands Meet on the Moon en zal zomaar eens een heel grote stap voorwaarts voor de Amsterdam band kunnen zijn. U begrijpt: wij zijn reuze benieuwd.

Nieuwe muziek

Bird on the Wire Warpaint

Zo, Arthur Beatrice is terug (8.5)
Gepubliceerd 25/11/2015 door

Zo, Arthur Beatrice is terug (8.5)

Ineens was daar een nieuwe single van de Britse band Arthur Beatrice. Titel? Who Returned. Toepasselijk? Dacht het wel ja. Komt er een nieuwe plaat aan? Die info hebben we niet, maar het lijkt er dus wel op. Stellen we meer vragen dan we antwoorden geven? Ja.

Afijn, Arthur Beatrice dus. in 2014 verscheen hun toffe debuutplaat Working Out (topliedje: Grand Union). Dat was drie jaar na hun debuutsingle Midland, die destijds een kleine hype was. Er was -en is- weinig bekend over de band. Maar dat het speciaal was, wist iedereen.

En in 2015 is Arthur Beatrice nog altijd een pareltje om te ontdekken en daarna heel dicht bij je te houden. Is dat te overdreven? En is dit eigenlijk een wel heel erg karig stukje? Beginnen we weer met die vragen? Aanklikken die handel en zet je kippenvelspieren schrap voor die GEWELDIGE laatste 2 minuten…

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Arthur Beatrice London Grammar Massive Attack

Shovels & Rope en JD McPherson zoeken elkaar op (8.0)
Gepubliceerd 24/11/2015 door

Shovels & Rope en JD McPherson zoeken elkaar op (8.0)

Vandaag is het tijd voor iets anders. Don’t worry, nog steeds een liedje. En wel van Shovels & Rope, een folk-duo uit North Carolina. Misschien ken je ze nog uit 2013. Dat jaar maakten ze best wel indruk op Crossing Border festival. 3Voor12 zei daarover: “Een wat minder harde White Stripes met wat meer nadruk op folk en country, wat minder blues en zonder de boosheid van Jack White.  Yup, daar kun je mee thuiskomen.

Goed, het liedje. Dat staat op het nieuwe album Busted Jukebox Vol. 1. En dat album behoeft wat uitleg. Het is namelijk een plaat vol met covers. O.a. van Nine Inch Nails, J. Roddy Walston & The Business en Elvis Costello. Oh, en ze nodigen op elke track ook een gast uit. Zo speelt J. Roddy mee op zijn eigen track Boys Will Never Tell. Tof.

Een van de meest succesvolle tracks vinden we echter Nothing Takes The Place Of You. Het origineel is van Toussaint McCall, maar deze versie wordt gezongen door JD McPherson (met Shovels & Rope op backing vocals).

Wat ze zelf over de track zeggen: “We decided to do a Lennon-style version of the song featuring piano, slide guitar and some gospel-style oooohs. JD sings (the hell out of) the lead vocal on here, while we do our best Ronettes impression on the bgvs. Really happy this one made it on the record, and really thankful JD bent over backwards to help us out and get it done.”

Iets anders dan normaal dus. Maar we hopen dat het op je goedkeuring kan rekenen.

Nieuwe muziek

JD McPherson Shovels & Rope Toussaint McCall

Mayin neemt je mee (7.7)
Gepubliceerd 23/11/2015 door

Mayin neemt je mee (7.7)

Afgelopen weekend maakten we kennis met Mayin, een nieuwe alternatieve popband (zoals ze zelf zeggen), uit Rotterdam en vers van het conservatorium. En wij hebben wel wat met Rotterdam. Dus gaven we de single Take Us Away een slinger. En wat bleek? Mayin maakt meer dan prima muziek! Sfeervol, duister en het geluid van frontvrouw Misha Wong doet af en toe best wel denken aan First Aid Kit.

Zelf zegt ze over de plaat: “Ik neem jullie mee naar mijn intiemste herinneringen, waar mijn diepste verdriet en mijn mooiste geluk ligt. Een heel bewogen jaar waarin mijn tranen ontwikkeld zijn tot muziek. Deze tranen bewaar ik in een potje en mijn album vormt de deksel.”

Oké. Iets concreters nodig? Snappen we. Uit de bandbio: “The music comes from the No Man’s Land between Alternative Pop and Psychedelic Folk, from Sleepy Sun to London Grammar.” Hatsa.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

First Aid Kit London Grammar Mayin

Tijd voor Femme Vanille (7.9)
Gepubliceerd 20/11/2015 door

Tijd voor Femme Vanille (7.9)

Met Another Time komt op 21 januari 2016 het tweede album uit van Femme Vanille. De titeltrack is net op single gegooid en mag er zijn.

Spin in het web van Femme Vanille is frontvrouw Karindra Perrier. Het persbericht omschrijft haar als een songwriter, zangeres, huismus, piekeraar, componist, een ongeduldige dromer, natuurkundige, ex-harpiste, aspirant bètawetenschapper of in elk geval wijsneus, én bovenal creatief leider van haar band. Vanuit haar opleiding schreef en produceerde Karindra muziek voor films, docu’s en reclames, maar tijdens een stage in New York kwam ze er achter dat reclamemuziek niets voor haar was. Ze zegt daar over: “Als ik muziek schrijf wil ik alleen maar schrijven wat ik écht wil schrijven. Waarom zou ik anders muziek maken?”

Wie Femme Vanille kent van hun debuut zal waarschijnlijk verrast zijn met het nieuwe werk. De band laat nu namelijk meer een alternatieve, bijtende kant zien met rauwe melodieën en gruizige drums. Hoorbare invloeden zijn er van van Patrick Watson, Feist en Regina Spektor. En inderdaad, dat is iets om naar uit te kijken.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Feist Femme Vanille Patrick Watson Regina Spektor

Met Sons of the East op weg naar de zon (7.5)
Gepubliceerd 19/11/2015 door

Met Sons of the East op weg naar de zon (7.5)

Mogen we je voorstellen aan Sons of the East? Vast wel. Al the way from Sydney, deze drie-mans indie-folk formatie. Vorige week verscheen er met Already Gone een nieuwe plaat/EP (8 nummers, wat is het dan eigenlijk?). Een van de betere indie-folk platen die we dit jaar tegen zijn gekomen. Vrolijk (dat kunnen we wel gebruiken met dit weer), muzikaal. Denk aan bands als Mumford & Sons (ja, er zit een banjo in), mede-Australiers Boy & Bear en zelfs een beetje George Ezra. Liedje Into the Sun heeft dan weer wat meer weg van Novastar

Het schijnt overigens een bont gezelschap te zijn, dat Sons of the East. Hun bio leert ons: “Sons of the East is an indie-folk band from Sydney, consisting of Jack Rollins, who once tamed an emu; Nic Johnston, the guy who is without a doubt the best at finding short cuts; and Dan Wallage, whose hair was once described by David Attenborough as ‘the single greatest organism to ever grace the earth.”

Live schijnt het overigens ook heel erg tof te zijn, hebben we via via. Maarja, het is een eindje vliegen vanuit Australie. Mochten ze toch de oversteek maken zijn jullie natuurlijk de eersten die het van ons horen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Boy & Bear George Ezra Mumford and Sons Novastar Sons of the East

Kassasin Street is aan (7.7)
Gepubliceerd 18/11/2015 door

Kassasin Street is aan (7.7)

Uit Southsea, Engeland, komt het pompende geluid van Kassasin Street. Na een paar veelbelovende singles is er met Radio Silence net een EP’tje uit. Opener Yeah It’s On laat horen dat het inderdaad nu echt gaat gebeuren.

Wij kwamen de boys vorig jaar voor het eerst tegen. Dat was dankzij hun tweede single, de kneiter Centre Straight Atom. Al luisterend kwamen er al gauw twee bands als vergelijkingsmateriaal in ons hoofd: het inmiddels wereldberoemde Kasabian en het nooit echt buiten Engeland doorgebroken The Music (check deze classic van ze). En nu je het zegt, Black Rebel Motorcycle Club horen we er ook wel in terug. Die lijn zet zich door in het debuut EP’tje, dus dat is fijn nieuws.

Afijn, je moet Kassasin Street dus even gaan luisteren als je net als ons van stampende kneiters houdt. Voordat je het weet sta je er van de zomer bij te springen in de India tent op Lowlands… Of zullen we eerst Eurosonic doen? Ach, wat weten wij er ook van.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Black Rebel Motorcycle Club Kasabian Kassasin Street The Music