Daar zongen we, om het hardst
In een vol café kwam ik een vriend van vroeger tegen. Hij had het gehoord. Van het ongeval. Van het gemis. Want in een dorp blijft het altijd net wat langer vers. Nu zag ik ook anderen naar onze stamtafel kijken. Naar dat hechte clubje dat plots eentje minder telde.
‘Dat jij hier bent, joh.’
Well, it’s been months since you’ve been gone.
Er gingen eerst uren voorbij en daarna dagen. Eerst waren er slapeloze nachten en droeve woorden. Eerst was er verdriet. Maar daarna kwamen er plannen, voor een groots en meeslepend leven. En toen stonden we uiteindelijk gewoon weer in onze kroeg. Zoals altijd.
Well, it’s been months since you’ve been gone.
Na sluitingstijd gingen we af en toe naar het graf. Daar stonden we, in de nacht, met een biertje en een discman in de hand. Daar zongen we, om het hardst.
They say you’ve gone
Away to a better place
But what better place then here with me
(Sommige onderwerpen zijn onuitputtelijk. Dat is een zegen en een vloek. Travelling Songs, van de Schotse band Broken Records, gaat over verlies. Het verpletterende besef dat je iemands stem nooit meer gaat horen. Het staat niet op een studioalbum; het is het b-kantje van single Lies. De versie die je hoort is opgenomen op het strand van het eiland Lewis. Toepasselijk. Als je naar de tekst luistert. En je hoort ook nog eens de wind.)
