Gobsmag Posts

Belangrijke man achter het Australische Why We Run is Nic Cogels. Hij reisde de wereld rond om uiteindelijk down under neer te strijken en aldaar de broertjes Ed en Lloyd Prescott te ontmoeten. Ze halen Nick Langley erbij en een band is geboren: Cogel. Ze maken twee EP’tje, doen een paar voorprogramma’s en leren het spel. Omdat veel mensen echter niet weten hoe ze de bandnaam moeten uit spreken, veranderen ze ‘m in Why We Run.

Single ‘Comfortable Lie’ is het eerste wapenfeit van deze doorstart en gaat over -hoe toevallig- de boel de boel laten en een nieuwe start maken. Why We Run regelde een bekende producer (Wanye Connolly – oa bekend van zijn werk voor Australische prachtbands Cloud Control en Boy & Bear) en voor de videoclip een topregisseur: Tim Gibsbs, die eerder facturen naar acts als John Lennon, Dire Straits en Motorhead mocht sturen.

Over die videoclip gesproken, daar is iets mee: “The clip uses a technique known as Camera Obscura – incorporating a truck, 1000s of photos and many locations. We believe it’s possible that Camera Obscura hasn’t been used before like this in a music video.” Hoe ze dat gedaan hebben? Check de making of.

Goed bezig, zeggen wij dan in Nederland.

Nieuwe muziek

Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat we je voorstelden aan Caught A Ghost. Destijds bewapend met een EP, Nightworks, inmiddels mogen ze (en wij ook) trots vertellen dat hun debuutalbum Human Nature in de schappen ligt. Nou ja, niet in alle schappen, zowel de EP als het album schitteren door afwezigheid op Spotify. Gevalletje Taylor Swift? Who knows. Althans, in de NL iTunes store kunnen we hem ook niet vinden. Gevalletje klein kikkerlandje? Who knows. Mocht hij beschikbaar komen dan hoor je het uiteraard van ons.

Wat we wel weten is dat de band uit L.A. een erg fijne single op de wereld afvuurt. Can’t Let Go is wat ons betreft een pakkende naam, want de retro-soul a la Nick Waterhouse (met de aanstekelijkheid van Justin Timberlake) laat ons al een tijdje niet meer los.

Over het nummer zeggen ze zelf: “I think about Caught a Ghost as a sort of exorcism, because I feel that making music purges the demons and has a unique power to transform darkness into light. (…) Over the course of the song, I always feel like “I’ve got a feeling that I can’t let go” becomes an incantation about how much I love music, which is a completely different sentiment from the sense of struggle the narrator feels in the verses.”

Dat moeten de makers van de hopelijk nieuwe hit-serie Bosch (geproduceerd door Amazon, juist) ook gedacht hebben. Can’t Let Go is namelijk de titeltrack. Met hulp van het digitale warenhuis gaat het hopelijk een kneiter van een hit worden.

Nieuwe muziek

Zelf omschrijft de band Houndstooth hun sound als “electric folk songs that talk about everyday sweetness and desolation” en daar valt zeker wat voor te zeggen. Titeltrack van hun eind maart verschijnende nieuwe plaat No News From Home draait in ieder geval overuren op onze stereotoren.

Laten we even een voorstelrondje doen: Houndstooth is een band uit Portland geformeerd rondom singer/songwriter Katie Bernstein, die naast haar scherpe pen ook met haar eigenzinnige stem een heel sterke troef in handen heeft. In 2013 verscheen fijn debuut Ride Out The Dark (“a collection of songs that speak to the light at the end of that dark forest tunnel”), daarna volgden vele optredens door het land en was een liedje met de strekking ‘No News From Home’ snel geschreven.

Maar niet alleen Amerika is fan, Engeland was er ook als de kippen bij. Zo werd het debuutalbum in 2013 door het Britse Q Magazine opgenomen in hun lijst met 50 beste albums van dat jaar en recentelijk gaf een redacteur van Uncut Magazine de aankomende nieuwe plaat een bijzonder mooie plek in zijn lijst met 26 albums van 2015 waar hij het meest naar uitkijkt.

Allemaal heel tof, maar daar is één belangrijke vraag nog niet mee beantwoord: wie haalt ze naar Nederland?


Nieuwe muziek

Bij Florida kun je aan veel dingen denken. Uit ons hoofd: Miami Vice, krokodillen en Disney. Maar bluesrock, snerpende gitaren, blazers en stemmen doorspekt van whiskey? Misschien is het inderdaad niet het eerste wat er in je opkomt, maar na het luisteren naar JJ Grey & Mofro zul je horen dat het wel degelijk kan.

JJ Grey & Mofro loopt al wat jaartjes mee en levert eigenlijk een constante stroom van prima albums. We zullen je de complete geschiedenis besparen, maar met acht albums, een aantal wereldtournees en en negende album op komst kunnen we eigenlijk niet anders dan concluderen dat we met een ras-artiest te maken hebben. Of zoals The New York Times zegt: “Impassioned singing, riff-based Southern rock, cold-blooded swamp funk and sly Memphis soul.” Hatsa!

This River (2013) werd ons getipt door een van onze favoriete platenpromotors. Eerlijk is eerlijk, dat album bevat een paar kneiters! Your Lady, She’s Shady en 99 Shades Of Crazy hadden wat ons betreft niet misstaan op nationale radio. Die vlieger gaat niet helemaal op voor nieuwste single Every Minute (afkomstig van aankomende plaat Ol’ Glory). Iets meer ingetogen, maar eigenlijk net zo prima. Het wachten is nu op de rest van het album, dat begin maart volledig in Spotify zou moeten staan.

Like what ya’ll hear? Koop dan als de wiedeweerga tickets voor Paradiso (27 maart) of Paard van Troje (28 maart). Dan krijg je niet alleen JJ Grey & Mofro, maar ook Marc Broussard erbij. Wij weten het wel.

Nieuwe muziek

Een nieuwe Lord Huron is altijd goed nieuws. Een paar dagen geleden werden we dan ook aangenaam verrast door twee nieuwe liedjes: The Day We Met en Fool For Love. Met Valentijns-dag net achter de rug leek het ons gepast om wat eentjes en nulletjes te wijden aan laatstgenoemde.

7 april 2015 staat omcirkeld in onze agenda. Die dag verschijnt namelijk Strange Tails, de LANGVERWACHTE opvolger van het tamelijk grijsgedraaide debuutalbum Lonesome Dreams uit 2012. Hoewel we pas twee liedjes kennen kan het niet anders of dat album gaat landen bij liefhebbers van ome Bobbie D, Jim Croce en Tallest Man On Earth.

Lord Huron plakt er meteen een uitgebreide tour aan vast. Helaas nog geen NL data, maar wat we dan wel leuk vinden is dat hij Gobsmag-favoriet Leon Bridges meeneemt op een groot deel van zijn Amerikaanse tournee.

 

Nieuwe muziek

Het donker, de aftocht en de nacht

En toen vertelde ik een slechte grap. Want het ongemak spatte er inmiddels wel van af. Hoewel. Misschien dat alleen ik daar last van had. Ze was namelijk mooi en bezet en toch mocht ik met haar mee die nacht.

When it’s late at night
Feeling not quite right
Don’t let it slip away again

Ik zocht gehaast naar een beetje bravoure, branie, brutaliteit. Het was misschien nu of nooit. Maar de paniek laaide op en ik dronk de gloeiend hete koffie veel te snel. Ze stond op en liep naar de deur. Alles was verloren. Daarachter wachtte het donker en de aftocht.

Nonchalant leunde ze nog even tegen de deurpost. Glimlachend, met haar ogen een beetje gesloten. Maar ik durfde niet. Ik gaf haar een zoen op de wang en zei gedag. Bij de eerste stappen maakte ik mijzelf wijs dat het beter was. Maar het werd natuurlijk een lange, slapeloze nacht.

Dream your dreams forever


(The Sheer in de feesttent van Reetveerdegem. Zoiets zien we op het albumhoesje van The Keyword Is Excitement!. Het is bijna een belediging voor het mooie Stay Awake. Dat gaat over een slapeloze, verwarrende nacht. Omdat je een kans hebt gemist, iets over het hoofd hebt gezien of misschien niets is wat het lijkt. Of juist wel, maar dat werkt dan weer verlammend en dan weet je het niet meer en heb je eigenlijk veel liever dat het voor altijd een droom blijft.

The Sheer is overigens officieel nooit gestopt. Maar is ook nooit verder gegaan. Zanger Bart van Liemt werd ernstig ziek, kreeg een nier van zijn moeder, kwam er bovenop en werd de stem van Baskerville. Nu is hij Bade en zijn nieuwe single is uit; Little Things)

Misschien wel het mooiste liedje van...

De Amerikaanse muzikante Kate Stables is al een tijdje bezig onder de naam This Is The Kit. Reeds drie langspelers en een EP verschenen er sinds 2008 (Leuk detail: haar debuutplaat heet Krulle Bol). Met elke release verovert ze nieuwe zieltjes en met de begin april verschijnende plaat Bashed Out kan het weleens helemaal los gaan.

Het nieuwe album verschijnt op Brassland Records, het label van The National broertjes Aaron en Bryce Dessner. Het was ook Aaron die de rol van producer op zich nam tijdens het opnameproces. Hij zag Kate een keertje spelen, raakte onder de indruk, nodigde haar uit als voorprogramma van zijn band en kroop uiteindelijk achter de knoppen.

Aaron is echter niet de enige die de potentie van Kate ziet. Ze mocht ook al mee op tour met artiesten als Jose Gonzales, Alexi Murdoch, Iron & Wine én Gobsmag lieveling Sharon van Etten, die This Is The Kit ook weleens noemt in interviews als haar favoriete nieuwe ontdekking. Het blijft echter niet bij woorden, want op het nieuwe album Bashed Out horen we gastbijdrages van de The National broertjes, Benjamin Lanz (Beirut), Thomas Bartlett (Doveman, The Gloaming) en Matt Barrick (The Walkmen).

Kortom: de sterren staan goed.

25 februari speelt This Is The Kit in Paradiso (Amsterdam).

Nieuwe muziek

Het Utrechts My Blue Van gaat ons eind februari verblijden met een nieuw album, Hush getiteld. Eerste single 25 Nights and Days draait reeds overuren op de Gobsmag redactie.

Hush is het vervolg op de goed ontvangen debuutplaat As Colours Change (2013). In thuisstad Utrecht is het een wonder dat de leden van My Blue Van nog gewoon over straat kunnen na het binnenslepen van de 3voor12/Utrecht-awards voor Beste Live-act en Beste Video 2013, én de Utrecht Popprijs Publieksprijs 2012. De rest van de Nederland gaat volgen, recentelijk stond het trio nog in de finale van de Grote Prijs van Nederland 2014.

“We hebben wel een soort van evolutie doorgemaakt,” vertelde drummer Dennis Wechgelaar onlangs aan 3voor12/Utrecht. “Waar we op de vorige plaat best lang over het schrijven van de liedjes hebben gedaan, zijn deze nummers toch voornamelijk in het laatste half jaar geschreven, waardoor er toch meer cohesie lijkt te zijn tussen de nummers onderling. Je wordt je ook bewuster van het totaalgeluid.”

Het persbericht bij de nieuwe plaat brengt het terug naar de kern: “Bluesrock die je bij de lurven grijpt, gemaakt door muzikanten die elkaar haarfijn aanvoelen.” 20 februari wordt het nieuwe album gepresenteerd in -jawel- Utrecht (EKKO).

Nieuwe muziek