Tag: <span>Tame Impala</span>

Ja, hij weet hoe hij onze aandacht moet trekken, meneer Aplegate“A slow burner with an explosive finish, recorded singlehandedly by a 17-year old in a home studio.” Die tekst heeft betrekking op het liedje Waterhole, dat eind vorig jaar verscheen op het EP’tje Young Satin. We horen wat Tame Impala en Radiohead. Primadebima dus!

Inspiratie haalt de beste man overal vandaan. Zo is hij “largely influenced by the work of strong and creative female vocalists (Kimbra, Elizabeth Fraser, Lykke Li). Maar Aplegate “also draws more staple pop/art-rock groups (Velvet Underground, Radiohead, The Beatles).” Of inspireren de bushlands of Castlemaine, Victoria (AUS) hem?

Hoe dan ook, wij vinden het te gek! En dan te bedenken dat Aplegate (Declan Kennedy) pas 17 jaar is. Man, dat belooft wat voor de toekomst.


Nieuwe muziek

Eind augustus komt dan EINDELIJK het debuutalbum van het Brusselse Robbing Millions uit. Na eerder al ‘8 Is The Figure That I Like The Most‘ te hebben gedropt als voorproefje, is het nu de beurt aan het eveneens meer dan prima zijnde Dreams Like Photographs.

Voor het debuutalbum ging de vijfkoppige band een samenwerking aan met Nicolas Vernhes, die eerder facturen stuurde naar niet misselijke acts als Deerhunter, Dirty Projectors en Animal Collective. Robbing Millions volgt de veel geprezen (en zeker het uitchecken waard) EP’tjes Ages and Sun en Lonely Carnivore op.

Dreams Like Photographs is hun meest psychedelische single tot nu toe. Het begint met enkele gitaren die een hoger sfeertje inzetten waarna de dromerige stem van Lucien Fairpoint erbij komt. Naast dit alles heeft het nummer een eighties invloed met enkele funkgerichte gitaren en een diepe bas. Mocht je Fairpoint willen vragen waar het liedje over gaat, dan antwoordt-ie dit:

Een aantal robots die op een verjaardagspartijtje proberen te dansen als mensen. Ze denken aan de goede oude tijd, terwijl ze aan het nadenken zijn over wat hun nieuwe dromen zouden kunnen betekenen. Ik probeerde zoveel mogelijk woorden te gebruiken die in de buurt komen van deze ‘futuristische, nostalgische, middeleeuwse vibe’

Kijk, dan zaten we hier op Gobsmag HQ aardig in de buurt met onze omschrijving ‘zeg, proper liedje dit’.

Luisteren.

Nieuwe muziek

Masasolo is een nieuw trio uit Denemarken en met Really Thought She Loved Me hebben ze een prima eerste kennismaking van een ergens dit jaar uit te brengen debuutEP’tje.

Helemaal kakelvers is Masasolo niet. Songwriter en zanger Morten Søgaard vormt de band samen met Jacob Haubjerg van het best bekende Sleep Party People en drummer Olaf Olsen die ook verantwoordelijk is voor de roffels en klappen van het Noorse BigBang (kent u ze?). Kortom, dit Deense trio heeft los van elkaar al aardig wat vlieguren gemaakt.

Valt er dan verder nog wat te zeggen over Masasolo? Nope, vooralsnog niet. Luisteren die handel.


Nieuwe muziek

Vorige maand verschijnt met Picture You een nieuwe plaat van het Zweedse The Amazing. De bandnaam is redelijk inspiratieloos (net als de titel boven dit stukje), maar de muziek daarentegen is te mooi en te avontuurlijk om te laten liggen.

Picture You is al de vierde langspeler van The Amazing en de opvolger van het in 2011 verschenen Gentle Stream, die je met een beetje fantasie hun doorbraakplaat zou kunnen noemen. De sound omschrijven we met woorden als ‘dromerige gitaarpop’ en daar trekken we referentiemateriaal bij in de vorm van acts al Midlake, Nick Drake en een beetje Tame Impala. Het woord ‘psychedelic’ ligt ook op de lippen, maar daar zien we toch maar van af, want dat ligt gevoelig:

“I hate the word,” aldus Christoffer Gunrup, zanger, songwriter en gitarist van The Amazing. “I have no relation to psychedelic music or prog rock. Reine (Fiske, een van de drie gitaristen) likes that prog stuff, and he’s very good with sounds, so he would be the one to blame for that.”

Akkoord. Maar hoe omschrijven ze het dan zelf? Dit lezen we in het bio’tje:

“The Amazing inhabits an aural landscape that’s all its own: a panoramic, constantly evolving spectacle marked by layers of intertwining guitars, richly textured keyboards and a rhythm section adept at skewed tempos and a tendency to veer off in unexpected directions.”

Prima en duidelijk: Picture You is een prachtplaat die je aandacht verdiend. Mooiste liedje? Dat moet Safe Island zijn. Of anders Broken (hallo Tame Impala). Nee wacht, vandaag gaan we voor Circles.


Nieuwe muziek

Eind november komt dan eindelijk het debuutalbum van de Deense psychedelische punkband The Wands uit: The Dawn. Single The Sound Of The Machine noemen we hier op de redactie een Rivella-plaat: een beetje vreemd, maar wel lekker.

The Wands is een van de voornaamste bands in de bloeiende punk- en psychscene van Kopenhagen. Opgericht in 2011 door kernleden en jeugdvrienden Christian Skibdal en Mads Gras bracht het tweetal een jaar later de eerste EP Hello I Know The Blow You Grow Is Magic uit met vijf rauwe nummers gedrenkt in trage, psychedelische reverb, echo en kraaiende vocalen die recht uit de garage komen.

De jaren ’60 zijn goed hoorbaar in de sound van The Wands. “We’re both influenced by all kinds of music but we are especially into 60’s stuff,” bevestigt zanger Christian Skibdal bij onze psychedelische buren. “Our main influences are probably The Beatles, The Rolling Stones, The Doors, Jimi Hendrix, etcetera. I could easily mention something more exotic but these are important; you can’t be a rock band if you don’t dig Jimi.”

Afgelopen jaar stonden ze al op Eurosonic en volgende maand komen ze terug voor een uitvoerige tour door Nederland met op 30 november een show in Utrecht (ACU), 3 december in Amsterdam (Paradiso), 4 december in Den Bosch (W2) en 6 december in Den Haag (Supermarkt). Dit zijn de tips, dude.


Nieuwe muziek