Retro, analoog, rockend, catchy. Zo klinkt Go My Own Way van The New Madness wat ons betreft.
With what might be TNM’s catchiest effort yet, Go My Own Way is true to its title: It sounds like resting entirely in oneself, and doing so with swagger and pride. It’s a sunset of a song – laidback and cool with a hook that lodges itself firmly in your mind.
En zo is het!
Written by Bas
| Song: Benedict - Talking 'Bout Roses Album: TBA (2019) |
Een mailtje: “We kennen elkaar niet maar ik heb via via begrepen dat jij wellicht wel mooi zou vinden wat ik gemaakt heb.” En inderdaad: ‘Talking ‘Bout Roses‘ van Benedict is prachtig. Een gedragen sound en een stem met een randje. Perfect in het straatje waar ik graag wandel met The National, The Slow Show en Tindersticks.
Achter de naam Benedict gaat Martijn Smits schuil. Van jongs af aan staat-ie al op het podium. Maar niet lang geleden was het even klaar. Hartepijn. Hij sluit zichzelf op, thuis in Amsterdam. Er komen liedjes, demo’s. In de kroeg, met Mart Jeninga (bassist bij oa Celine Cairo en HAEVN), wordt het plan serieuzer. Er moet een plaat komen. Samen met producer Pieter Vonk duiken ze de studio in om er uiteindelijk uit te komen met een plaat die luistert als een persoonlijk verhaal waarin de hoofdpersoon jeugdtrauma’s verwerkt, depressies bezingt en een gebroken hart niet schuwt.
Waar dit eerste voorproefje van die eind dit jaar verschijnende debuutplaat dan over gaat? Welk trauma wordt hier behandeld? In het e-mailtje lezen we:
“Talking ‘bout Roses vertelt het verhaal van een man die wakker wordt met zijn nieuwe liefde in een klein huisje ergens op de rand van het bos. Hij heeft zich daar teruggetrokken om in alle rust van de stilte te genieten. Ogenschijnlijk tevreden leiden de twee een bitterzoet leven vol vrijages, lange ontbijtsessies en wandelingen door het immer uitstrekkende landschap waarbij bij zichzelf immer af blijft vragen: Wat als..?”
Written by Harm
Op de een of andere manier klinkt Same Way van Fell Runner heerlijk vertrouwd. Terwijl we toch echt nooit iets eerder gehoord hadden. Anyway, het is zeker positief bedoeld! We kijken dan ook met grote interesse uit naar hun tweede plaat, Talking, die elk moment zou moeten verschijnen.
Written by Bas
Er zitten hier vast liefhebbers van de stijl van American Aquarium. Rauw, verhalend. Pure Americana. Deze mensen, maar eigenlijk iedereen, moet wat ons betreft dan even de tijd nemen voor Tony Harrah. Liedje Sweet Lucinda is sterk, erg sterk. Althans, naar onze bescheiden mening.
Tony houdt er trouwens ook een prima bio op na: “Honest family man and lover of bourbon and scotch.” It might sound silly if it weren’t so damn true.
Kortom, alle ingrediënten voor een heerlijke 4 minuut 16.
Written by Bas
Iets meer dan een jaar geleden schreven over Jordan Lovelis. Jordan groeide op in California, in een religieus en conversatief huishouden. Jordan volgde een ander pad en beschrijft dat vaak in zijn liedjes. Op een manier die doet denken aan Matt Costa of Xavier Rudd. Laid-back singer-songwriter style dus. Bijvoorbeeld liedje Sweet & Low. Dat gaat over:
Sweet & Low was written after being up all night with a potential lover. Falling for someone is always pretty overwhelming and this was created out of that feeling. We lived in deferent cities so it was pretty strange to leave and have to let time be the deciding factor.
En als het goed is volgt er in het najaar een nieuwe EP, waar dit het eerste voorproefje van is. Kom maar door!
Written by Bas
