Tim The Lion Tamer, deed ons in eerste instantie meteen denken aan Tom The Lion. Maar qua muziek ligt het best wel wat uit elkaar. Tim gebruikt veelvuldig de elektrische gitaar, Tom doet het met een akoestische en zijn Ben Howard-achtige vocals. Of we noemen een Iron & Wine. Liedje Whistleblower volgt trouwens op een drie jaar durende stilte. We kunnen alleen maar hopen dat Tim in die tijd een plaat heeft geschreven en op gaat nemen.
The Oceans hebben een boodschap voor Molly (8.0)
Deense noise pop / nu-gaze / pre-Britpop met een classic indie-anthem
| Song: The Oceans - Song To Molly Album: EP I (out now) |
Uit Denemarken komt de heel fijne sound van The Oceans. Een sound die multi-instrumentalisten Linus Valdemar en Dan Joe (de mannen achter de bandnaam) zelf omschrijven als “Noise Pop / Nu-Gaze / Pre Britpop”. En dat het werkt, maakt debuut EP I wel duidelijk. De plaat opent met een spannend instrumentaal nummer dat doet denken aan The Cure, poppie doorpakt met ‘My Copenhagen Love’, teruggrijpt op de 80’s met ‘We Really Miss You’, shoegazed met ‘She’, netjes scheurt met ‘You & Me’ en afsluit met het belachelijk catchy-achtige ‘Song To Molly‘. Kortom, 22 minuten meer dan well spend en een band voor op het lijstje “in de gaten blijven houden”.
We believe in Belaver (7.7)
Doom-folk (al klinkt dat obscuurder dan het is)
| Song: Belaver - Vampire Album: t.b.a. |
Als de naam Robert Ellis valt, dan slaan we aan. Deze singer-songwriter staat namelijk zeker in de Top 25 meest gedraaide muzikanten op onze redactie. Dus toen we lazen dat hij Vampire van Belaver (B.E. Godfrey) heeft geproduceerd, maakten we direct even 3 minuut 22 vrij om te luisteren hoe dat zou klinken. Resultaat? Prima!!! Gloomy. Doom-folk zoals hij het zelf noemt. Dat klinkt obscuurder dan het overigens is, geloof ons.
J Fernandez wikkelt iets prachtigs af (7.9)
En het klinkt als een elektronische Jacco Gardner, EZTV of Chris Cohen.
| Song: J Fernandez - Unwind Album: Occasional Din (08.11.2018) |
Een zonnige diorama voor de eeuwige pessimist. Zo beschrijft iemand bij Joyful Noise Recordings het nieuwe album van J Fernandez. En dan denken wij hier bij Gobsmag: dat is wel wat voor ons! Dus luisterden we naar de eerste single van die langspeler en dat deden we daarna nog een keer of tien. Want dat heeft-ie nodig, Unwind, dan landt-ie pas echt lekker. Dan hoor je pas echt hoe goed dit is.
Het dwarrelt. Het schommelt. Het is raar. En toch klopt het. Het is een beetje zoals Justin (J) zelf is; een jager naar wat verloren is en een zoeker naar wat vergeten is (zo beschrijft iemand bij Joyful Noise Recordings hem). In zijn vrije tijd fotografeert hij eenzame handschoenen die van wederhelften gescheiden zijn. Dat dus. Justin is zo iemand die kringloopwinkels af gaat. Hmmm. Misschien is het dat wat we horen in Unwind. Een sterke hang naar alledaagse dingen in vergetelheid.
Door de mist met Charles Watson (7.9)
Wegdrijven op een wolk van Tame Impala en Jonathan Wilson
| Song: Charles Watson - Voices That Carry Through The Mist Album: Now That I'm A River (out now) |
Normaal gesproken zit Charles Watson met Rebecca Taylor in de band Slow Club. Een solo-uitstapje moet kunnen en zodoende verscheen dit jaar het sfeervolle album Now That I’m A River. Een plaat door BBC radio DJ Lauren Laverne reeds gedubt als “absolutely brilliant” en “Might just be my Album of the Year so far”. Dat zijn fijne stickers voor op de hoes. Muzikaal klinkt het als een warme mix van psych folk en Americana. Zo doet de uitstekende opener Voices That Carry Through The Mist denken aan zowel (een lome) Tame Impala als Jonathan Wilson. Album van het jaar? Zo ver durft ondergetekende niet te gaan, maar mooi is het zeker.