Bij de naam Subterranean Street Society denken we meteen aan een heel podium vol. Die vlieger gaat echter niet op. Louis Puggaard Muller komt uit Kopenhagen, maar resideert tegenwoordig in Amsterdam. En wellicht ken je hem van een optreden in PAUW? Anyway, Louis ziet eruit als Kurt Cubain en heeft met Golden Lady een prachtige, akoestische track uitgebracht. Ietwat schurend, maar o zo mooi. Voor fans van Tom The Lion, Paolo Nutini (je hoort hem dit ook zingen, nietwaar?) en Augustines.
| Song: Soft People - The Absolute Boy Album: TBA |
The Absolute Boy is wat je noemt een glimmend meesterwerkje. Zoete tonen en dromerige deuntjes. Soft People weet heel knap de juiste hoeveelheid janly- en swirly-heid te koppelen aan het juiste ritme. Dat maakt The Absolute Boy zo lekker licht en helder. Maar op het moment dat je wilt concluderen dat het een fijn niemendalletje is, komt de tekst pas binnen. Hard.
Before you hit me
Before you clipped my wings
I was the absolute boy
Het is niet vrolijk. Het is ernstig. Het is verschrikkelijk. The Absolute Boys gaat over overleven. Het gaat over de mishandeling die Caleb Nichols als een kind moest ondergaan en het verwoestende effect ervan op de jaren daarna. Hij heeft, samen met John Metz (zijn man) een nummer zó mooi gemaakt dat het een beetje boven de pijn komt te staan. Indrukwekkend, vinden wij. Zeker op het moment dat de muziek even stil valt. Daar pakt Caleb zijn demonen het hardst aan.
Kwetsbaar en persoonlijk. Maar toch straalt The Absolute Boy. Misschien omdat Caleb het heeft geschreven met de liefde van zijn leven.
We kijken naar buiten en zien regen, wolken, paraplu’s. We kunnen dus wel een laid-back pop/alt/folk song gebruiken. Man, wat wil het toeval, we komen Capulets van St. Pete Holland tegen. Heerlijk laid-back. Typisch zo’n track om niet over te praten, maar om af te spelen. Dat geldt overigens voor de hele debuutplaat Seven Deadly Hymns.
Dave Griffiths komt uit Dorset, Engeland. En Dave maakt muziek. Dat doet hij o.a. als frontman van BOSH en Chaos Curb Collaboration. Maar ook onder zijn eigen naam. Neem nou bijvoorbeeld liedje Wasteland. Een R.E.M, Jeff Beadle-achtige track. Of, zoals hij het zelf zegt:
“intentionally building tension for the chorus – widescreen, open-top-car rock influenced by the great American artists of the 80s and today.”
Wij keuren het goed!
1,5 jaar geleden werden we fan van Elliot Taylor. Dat werden we toen op basis van liedje Holy or the Broken. We noemden toen onder andere Daniel Docherty als referentie. Met liedje New York Will Be Too Empty is Elliot terug. Nog steeds is daar de up-beat singer-songwriter. Liefhebbers van eerder genoemde Docherty of Vance Joy zitten helemaal goed.
Een volledige plaat is er helaas nog niet!
