Zie hem dansen, op dat randje van mainstream en alt-pop, op het riedeltje van I Already Know van Shields. Zoals hij dat ook altijd doet wanneer wij 1517 van de witste jongen ooit opzetten. En wij maar lachen, met onze vastgeroeste heupen, onze vastgeklonken koffiemokken en onze gympies die nauwelijks ritmisch op de vloeren tappen. Zie hem gaan. Zie de overgave. En we voelen de jaloezie branden, voor de moves van Freek de redactiestagiaire. Dat schrijven wordt niks bij hem. Maar swingen kan hij wel.

Oh am I too late to take it back? Would never last
Don’t just take my word for it there’ll be no second chance

Het is ook zijn verdienste dat we nu naar Shields luisteren. En dat is tegelijk ook de reden dat hij een mager zesje krijgt voor zijn stage. Want rijkelijk laat is-ie er wel mee. Freek heeft liggen slapen. Letterlijk waarschijnlijk. Maar toen hij wakker werd was net Etemenanki uitgebracht, het nieuwe ep-tje van de band uit Newcastle. En zo kwam deze kneiter alsnog boven water. Gelukkig. Want dit is er zo een die de vrijdagmiddagborrels blijft domineren. Ook als Freek vertrokken is.

It’s all I’m asking just to hear me, hear me out
There’s something missing that we need to turn around

Zou hij ook naar de tekst luisteren? Het verhaal? Zoals wij dat altijd doen? Misschien ook beter van niet. Zie hem gaan. Beter van niet. Het is een darkening cloud.