Newmusic of the day on May 21st 2018

Jeffrey Foucault op de radio (7.6)

Onvervalst goede americana (iets voor fans van Jason Isbell)

Song: Jeffrey Foucault - War On The Radio
Album: Blood Brothers (22.06.2018)

Country / americana is hot. Een naam die we niet altijd tegenkomen in de lijstjes en op festivals is die van Jeffrey Foucault. Jeffrey loopt al een tijdje mee en heeft aardig wat platen op zijn naam staan. De meest recente, Salt as Wolves uit 2015, is een pareltje, wat ons betreft. Past prima in het tijdje met mannen als Jason Isbell.

De afgelopen tijd heeft Jeffrey met veel bevriende muzikanten in de studio gezeten om de opvolger genaamd Blood Brothers op te nemen. Op 22 juni is het zover, maar eerst is het tijd voor een single: War On The Radio.
En als je snel bent kun je zijn Pledge Campagne nog steunen, o.a. in ruil voor handgeschreven lyrics (inclusief koffievlekken) of een gesigneerde test-persing. Of je wacht op de Spotify release natuurlijk, vinden we ook prima.

Newmusic of the day on May 18th 2018

Dan Sultan en Camp Cope maken een killer duet van een killer song (7.8)

Zo'n samenwerking die van een goed liedje een betere maakt.

Dan Sultan en Camp Cope maken een killer duet van een killer song (7.8)

Song: Dan Sultan (feat. Camp Cope) - Killer
Album: Killer Under A Blood Moon EP (out now)

Hier op de redactie gaat er altijd een belletje rinkelen als een biografietje zegt ‘acteur’ of ‘actrice’. En toen zagen we ook nog een foto van Dan Sultan (heel populair in thuisland Australië) met op de achtergrond te grote, onnatuurlijk oranje vlammen en toen wisten we het zo zeker niet meer. Maar we luisterden toch. En we hoorden een gloeiend duet. Zoals dat duet tussen Martha Wainwright en Gary Lightbody. Of tussen Ilse de Lange en Martijn Hagens (zoek die maar eens op). We hoorden namelijk een nieuwe versie van Dan’s prijsnummer Killer. Hij zong het met Georgia Maq van Camp Cope en het is verdraaid goed.

Dan Sultan dacht namelijk; ik doe dat album Killer van mij gewoon nog eens, maar nu met anderen en dan krijg ik wat andere versies en die pleur ik op een EP. Aldus geschiedde. Hij nodigde een nieuwe, goede Australische muzikanten uit in de studio en ze gingen aan de slag. Little did he know dat het titelnummer (en het origineel is al gruwelijk acceptabel) nog beter zou worden met medewerking van Camp Cope en Dave Le’aupepe van Gang of Youths. Maar dat werd het dus wel. Krachtiger. Sterker. Nog beter passend bij de enigszins agressieve tekst die Dan ooit schreef.

I’m just a killer for your love
For the thrill of it I’ll take your heart away

Bassiste Kelly, van Camp Cope, zei later; ‘We approached it as if it were one of our songs. (…) We didn’t have to force anything to make it feel like a song we could all be proud of.’ En dat hoor je.

Newmusic of the day on May 16th 2018

Basement Revolver galmt eerlijk, baby (8.2)

Galmende indierock in het straatje van Pixies en Yeah Yeah Yeahs

Basement Revolver galmt eerlijk, baby (8.2)

Song: Basement Revolver - Baby
Album: Heavy Eyes (24.08.2018)

Uit het Canadese Hamilton (Otario) komt Basement Revolver, een sterk opkomende indie rockband die, volgens eigen zeggen, “slow-burning, introspective tunes” schrijven. Na twee goed ontvangen EP’tjes, volgt het debuutalbum in augustus uit. Single Baby galmt al heerlijk.

Drijvende kracht achter Basement Revolver, dat een contract tekende bij het fijne label Memphis Industries, is frontvrouw Chrisy Hurn. In haar liedjes zoekt ze het verhaal op, vaak puttend uit eigen ervaring.

Zo schreef Chrissy ‘Baby’ op een moment in haar leven dat ze weliswaar heel erg blij was met haar partner en de dingen die gebeurden, maar dat ze toch werd overvallen door ontevredenheid en droefenis. Per e-mail ging ze er dieper op in:

“It’s about feeling confused about what I want in life, and how that affects other people. It is about crying a lot and feeling like I was burdening my partner with those questions. It is also about my tendency to retreat when things get too overwhelming, to spend all day and night in my bed and watching Netflix and eating Doritos.
(…)
So yeah, the chorus on this one pretty much states clearly how I was feeling – “Baby I’m so sorry, I’m trying my best to figure this out, I swear that I’m so happy, this crying won’t fix what’s already broken and dead, just give me some time”.

Eerlijkheid waar je niet omheen kan. Zeker niet in zo’n goed liedje als ‘Baby’.

Newmusic of the day on May 14th 2018

En daar komt Michael McDermott tevoorschijn (7.7)

Oprechte en pure roots, voor liefhebbers van Dawes, Deer Tick en Delta Spirit

En daar komt Michael McDermott tevoorschijn (7.7)

Song: Michael McDermott - Out From Under
Album: Out From Under (out now)

Het is altijd fijn om geprezen te worden. En dat is Michael McDermott niet vreemd. Niemand minder dan Stephen King is groot fan en riep ooit:

“Michael McDermott’s music, like Springsteen’s and Van Morrison’s, helped me to find a part of myself that wasn’t lost, as I had feared, but only misplaced. That’s why we love the ones who are really good at it, I think: because they give us back ourselves, all dusted and shined up, and they do it with a smile… Michael McDermott is one of the best songwriters in the world and possibly the greatest undiscovered rock n roll talent of the last 20 years.”

Probeer dan nog maar eens op beide benen te blijven staan. Dat lukte (al leeft hij een turbulent leven, als we het internet mogen geloven). Anyway, na het prachtige Willow Springs (2016) is hij nu terug met Out From Under. Liedjes recht uit het hart en perfect voor liefhebbers van bands als Dawes, Delta Spirit en Deer Tick. Luister maar eens naar de titeltrack:

Newmusic of the day on May 11th 2018

The Catherines zit verdraaid goed en doordacht in elkaar (7.9)

Zoete jingle jangle zoals je kent van liedjes van Teenage Fanclub, The Housemartins en The Beautiful South

The Catherines zit verdraaid goed en doordacht in elkaar (7.9)

Song: The Catherines - Good Golly Goo - I Never Thought That I Could Love Someone As Much As I Love You
Album: The Catherines (out now)

Liedjes met twee titels; daar houden wij wel van. En we vinden het ook tof dat een studio-projectje uit Hamburg zijn songs uitbrengt op Mondo Canapé Records, een redelijk obscuur Spaans label. En ook leuk; al die pop pareltjes worden binnen een avond opgenomen. Zo lang er wijn en sigaretten zijn. Good Golly Goo dus ook. Dat is eigenlijk nauwelijks te geloven want het zit verdraaid goed en doordacht in elkaar. Dit is indie pop zoals het bedoelt is. Denken we. Dit is The Catherines. Dit is Heiko Schneider.

En wat ook opvalt zijn de extreem geestige songtitles van ander werk. Zoals ‘Sorry, But Your Suicide Note Is Really Funny‘ en ‘Is Your BigMouth Girlfriend Really So Charming?‘ (jullie snappen de verwijzingen wel hè) en ‘If You’ll Come Back You’ll Know What’s In The Fridge‘. En wat ook opvalt is dat het allemaal prima klinkt. Een beetje vluchtige jaren ’60-pop met sprankelende gitaren. Waarom hoorden we niet eerder van The Catherines? Of zijn wij de enigen? Kan hoor. Het is namelijk niet dat Good Golly Goo nieuw is. Dit juweeltje stond al in 2017 op Bandcamp. Maar nu is daar dus het album waar ie op mag staan.

Naar eigen zeggen duurde het zo’n drie volle avonden om het album te schrijven en te produceren. En toch was Heiko bang dat de sound overgeproduceerd zou klinken … Dat is de juiste attitude, Heiko! Maar don’t worry. Good Golly Goo – I Never Thought That I Could Love Someone As Much As I Love You klinkt precies goed.