Gitaar, orgeltje, fijne stem. Dat zijn vaak de ingredienten voor een lekker liedje. Zo eentje die gewoon meer dan prima in het gehoor ligt. We hebben het over Your Bones Get Old van The Ruralists. En stiekem doet het ons ook wel een beetje aan Bear’s Den denken ofzo. Gewoon, qua soort liedje. Vind je ook niet? Maar oordeel vooral zelf.
14 zoekresultaten voor "bear's den"
Christof van der Ven, dat klinkt Nederlands. En dat klopt ook. Oorspronkelijk uit Brabant, maar al jaren woonachtig in Londen. Niet in de laatste plaats vanwege de muziek. Zo is Christof momenteel sessiemuzikant bij Gobsmag-favo’s Bear’s Den en toerde hij met The Staves en The Boxer Rebellion. Volgende maand is hij zelfs support van Bon Iver in Londen. Maar daarvoor zijn we hier niet bijeen vandaag. Dat is namelijk voor liedje Empty Handed. Yes, we horen Bear’s Den, maar nog net iets meer Jackson Browne. En dat is helemaal te gek.
Debuutplaat Empty Handed verschijnt op 13 april. Dat wil zeggen, naast 2 EP’s (Montreal en Love’s Glory). En hoe cliché het ook moge klinken, op basis van de titeltrack kunnen we gerust zeggen dat we daar zin in hebben.
Vandaag vragen we je aandacht voor The Bronze Medal, een meer dan fijne band uit Bristol. Hoewel ze al sinds 2009 als band door het leven gaan,, was er tot op heden slechts één EP’tje: The Bronze Medal (hoe kom je er op?), uit 2012. Een paar maanden geleden lag er ineens een langspeler op de deurmat: Darlings.
Zullen we er meteen wat namen voor je referentiekader ingooien? Komen ze: Efterklang, Elbow, Bear’s Den, The National en dan natuurlijk ook onze all-time favo The Slow Show. We realiseren ons dat we de lat hoog leggen. Een bronzen medaille is niet genoeg (damn, die is wel heel erg slecht zeg). Zonder gekkigheid, Darlings is een album dat na een aantal luisterbeurten heerlijk onder je huid gaat zitten. We kunnen onze favorieten opnoemen, maar dat zijn ze eigenlijk alle negen liedjes. Laten we dus beginnen met een fraaie live-opname van Largo.
Sluiten we af met twee quotes die best wel goed duidelijk maken wat we bedoelen:
‘Masters of indie slow-build’ – The Times
‘Not for the impatient’ – The Sun
Hatsa! The Bronze Medal dus.
Nathaniel Rateliff is een Amerikaanse singer/songwriter. En niet zomaar eentje, wat ons betreft. Zo wordt zijn muziek vaak vergeleken met helden als Leonard Cohen, Nick Drake en Bon Iver. Geloof je ons niet? Luister eens naar prachtige nummers als How To Win en You Should Have Seen The Other Guy. Ook toerde hij vorig jaar met andere leden uit de Communion stal (The Staves, Bear’s Den en Ben Howard) dwars door Amerika. Prima gezelschap.
Dat Rateliff ook een andere kant heeft bewijst hij met zijn nieuwe project Nathaniel Rateliff & The Night Sweats. De naam verklapt het al een beetje, het is soul wat de klok slaat. Je hebt gelijk, dat is wat anders dan we je hierboven doen geloven. Maar een snelle luisterbeurt naar de titeltrack Howling At Nothing leert ons dat Rateliff inmiddels klinkt als James Hunter of een onvervalste soul-ster uit de jaren ’60.
Het verbaast ons dan ook niets dat de nieuwe EP verschijnt op het legendarische STAX-label. We zijn benieuwd wat deze nieuwe weg hem gaat brengen. Maar fan blijven we.
Philip Jonathan verscheen al eerder op Gobsmag. Namelijk met liedje I Hope en vandaag met nieuwste wapenfeit Headlights. Nog steeds prachtige folk, in lijn met bijvoorbeeld Bear’s Den en Ben Howard. Maar dan met een Nederlands tintje, de vrouw van Philip is Nederlands. Dat zorgt voor een regelmatig bezoek aan ons land en een prima niveau op Duolingo.
En mocht je behoefte hebben aan maar, de EP Pluma waar liedje I Hope opstaat is ook nog steeds een dikke aanrader.
Alexander William groeide op aan de Gold Coast in Australië. Opgroeien deed hij voornamelijk met een gitaar, waarbij hij zich liet inspireren door legende John Butler. Maar ook Ben Howard kon op goedkeuring van Alexander rekenen. Al snel ging hij de wereld in, zo belandde hij onder andere in Afrika (voor een meisje) en uiteindelijk in Londen.
Zijn meest recente wapenfeit is het toepasselijk EP’tje A Collection of Songs. Op die EP vinden we liedje Order of Genius. Een prachtig liedje waar we o.a. wat Boy & Bear en Bear’s Den op terughoren. Jij ook?
Zelf omschrijft Tiblinksi zijn taak als:
Tiblinski is dedicated to the bittersweet things in life. The extreme parallels of existence. the moments you cry so hard you can’t breathe. The moments you laugh so hard you can’t breathe. The moments you wonder if you just have difficulty breathing. Taking those strange dichotomies and presenting them in picturesque snapshots is the Tiblinksi mission.
Bijvoorbeeld op liedje One Last Job. Een beetje Sufjan Stevens en verderop in de track wat Bear’s Den. Om maar iets te noemen. Wij vinden het in ieder geval een erg fijn liedje om op deze zonnige Koningsdag met je te delen.
Joey Haynes kennen je waarschijnlijk / misschien als een van de founding members van het awesome Bear’s Den. Onder de naam John Revelle heeft Joe nu een solo debuut single uitgebracht die luistert naar de titel This Bird Has Flown. Het klinkt ietsjes anders, iets rustiger dan Bear’s Den, maar de vibe is wel voelbaar. Evenals die van Leif Vollebekk of zelfs Neil Young (Harvest-style). En het goede nieuws: een EP’tje is onderweg!
The original plan was to release the songs about a year ago, but yeah, Covid happened, and everything was put on hold. After months of holding out in the hopes that the pandemic subside sufficiently to make it possible to play gigs and festivals to support the release, I finally decided to pull the plug. I still plan to tour and play the songs live once the world opens up again. There’s a real DIY ethos permeating the making of this EP, and it’s completely self-funded and independently released, and I’m very happy with the result and look forward to sharing it with everyone.
Kun je niet vinden wat je zoekt? Probeer andere zoektermen: