Tag: <span>Lumineers</span>

Matt en Theo zijn broers en 2/3 van Tors. Met Wilder Days brachten ze een Lumineers-achtige catchy kneiter uit. Vanuit pop-oogpunt is er gewoon erg weinig mis mee. Sure, het is allemaal niet uniek, maar lekker is lekker, nietwaar?

Muziek is de broers overigens met de paplepel ingegoten. Ze zijn namelijk kleinkinderen van Bert Weedon. Juist, dat moesten wij ook even opzoeken. Maar back in the 50’s maakte hij het boek Play in a Day, gitaar leren spelen in één dag. Of het waar is weten we niet, maar mensen als Eric Clapton, Paul McCarthney en John Lennon gaven hun complimenten. Dan moet het wel goed zijn.

Wilder Days is a love letter to Devon and to our childhood. It was inspired in part by the scenery we grew up around (the drastic moorlands, rolling hills and rivers) and in part by brotherhood, the adventures we would have when we left the house in the morning and see how far we could go before it got dark. As we grew so did the distance so we never stopped exploring really. Then you become an adult, you move away, start working and suddenly those ‘Wilder days’ seem so distant. Its bittersweet, we know we can’t get that time back but we don’t regret a second of it, it’s become who we are.


Nieuwe muziek

De mannen en dame van SUSTO komen uit Charleston. In januari brachten ze een nieuwe plaat, I’m Fine Today, uit. Verkrijgbaar via hun Bandcamp, Spotify blijft hier helaas achter. Gelukkig staat single Jah Werx er sinds kort wel op. We horen een Band of Horses-achtig liedje. Met een heel klein beetje Lumineers wellicht (qua vocals).

Inspiratie voor Jah Werx haalde de band uit Bob Marley. Jah is het rasta-woord voor God en Jah Works betekent in het rastafari God is Good“It’s a song about community, about being there for one another when it’s needed; but also it’s a song about the cyclical nature of life and existence. So many lifetimes have been lived on this earth, but at the end of each one, a body returns to the ground and rejoins the rest of nature. I think it’s beautiful that we all get to experience that cycle and see the miracle of life on earth.”


Nieuwe muziek

Zweden herbergt meer dan ABBA. Gelukkig maar. Bror Gunnar Jansson is wat ons betreft zo’n pareltje. Met And The Great Unknown, Vol 2 onder zijn arm gaat hij op pad om Europa te veroveren. Dat doet hij met liedjes die door merg en been gaan. Recht vanuit het hart. Een prachtig voorbeeld daarvan is While I Fight The Tears.

Overigens lijkt Bror (als dat zijn voornaam is?) veel succes te hebben in Frankrijk. Hij verkocht er meer dan 11.000 platen, speelt hij regelmatig op radio en TV en lopen de streams in de miljoenen. Zo ver is het in Nederland nog niet, maar wij zien niet in waarom dat niet zou gebeuren.

Dus ga er even goed voor zitten en houd wat zakdoekjes bij de hand. Je zult ze nodig hebben! Overigens staan er op de plaat ook wat liedjes die iets meer instrumentarium bevatten. “a garage hybrid of blues, country and american folk,” aldus Bror Gunnar Jansson.


Nieuwe muziek

Oklahoma staat bekend om haar prachtige americana/singer-songwriters als John Moreland en John Fullbright. Dat er ook een ander geluid uit die staat kan komen weten we sinds we naar Beau Davison Turrentine luisteren. Welk geluid? Alsof Dylan een ingetogen ballad van The Lumineers speelt, of andersom natuurlijk.

Als je nu instapt zou je weleens een early adopter kunnen zijn. Meneer Turrentine heeft namelijk geen Facebook-account (als artiest). Dat zou ook weleens kunnen maken met zijn leeftijd: 44 jaar. Tamelijk hoog voor een debuut. Maar hey, wat maakt dat uit als je zo’n prachtig liedje als Nobody Gets To Know Me hebt gemaakt? Dat liedje staat overigens op Blue Boy EP, die bestaat uit 6 live-recordings. Beau Davison Turrentine versus een gitaar. En dat levert prachtige muziek op. Luister maar:


Nieuwe muziek

“A festival-ready rollicking strummer”, zo introduceerde Bullhorn Publicity (een fijn PR bureau met o.a. Thomas Jacob Jr, the Delta Saints en The Black Cadillacs in stal) hun nieuwe aanwinst Birdtalker.

Birdtalker komt uit Nashville. Maar verwacht geen country, geen snik en geen whiskey. Nee, de vier heren en één dame maken muziek die in het straatje van The Lumineers en The Head and the Heart past. Luister maar eens naar single Graveclothes. Wij konden er in ieder geval lastig stil op blijven zitten.

Heel veel meer kunnen we eigenlijk niet vertellen over Birdtalker. Maar soms hoeft dat ook niet, dan spreekt de muziek voor zich.


Nieuwe muziek

Uit Los Angeles komt het duo Skin & Bones, bestaande uit Taylor Borsuk (gitaar, zang en “suitcase drums”) en Peter Blackwelder (viool). Een paar dagen geleden stuurden ze ons hun liedje Pointing & Laughing toe. Na een eerste luisterbeurt was het meteen duidelijk dat we ‘m aan jullie moesten laten horen. Zodoende.

Taylor en Peter spelen veel op de straat. Voornamelijk aan de kust van Amerika, maar ook de straten van Duitsland. Zelf zeggen ze dat “their authentic twang bites like a stiff shot of Southern Comfort and is just as intoxicating.” Tja, Wat dat betekent weten wij ook niet zo goed. Maar dat het muzikaal goed zit, weten we wel. Een gitaartje dat niet zou misstaan bij Alabama Shakes en een stem die vast en zeker in de smaak valt bij liefhebbers van George Ezra. Voeg daar een catchy (Lumineers, Edward Sharpe) refreintje aan toe en Pointing & Laughing zou zomaar eens een hit kunnen worden.

Nieuwe muziek

Langhorne Slim zou je kunnen kennen als voorprogramma bij bijvoorbeeld The Lumineers, The Low Anthem en Josh Ritter. Luisterend naar zijn, volgens ons, grootste kneiter Past Lives hopen we dat je hem voortaan herinnerd als een fantastische singer-songwriter. Inderdaad, met best wel een Lumineers-randje. Maar Langhorne Slim doet het ongetwijfeld ook goed bij liefhebbers van Josh Ritter en mensen van wat stevigers houden.

Toegegeven, die track is alweer een tijdje uit (als in: jaren) en staat op het album The Way We Move. Wat overigens een meer dan prima plaat is. Het goede nieuws is dat Langhorne Slim (samen met zijn band The Law) een nieuwe plaat af gaat leveren op 7 augustus van het jaar 2015.

Eerste single is de track Strangers. En dat is eigenlijk gewoon weer een prima Langhorne Slim-liedje. Lekker gitaartje, wat rauwe stem en eigenlijk geen reden waarom dit deze zomer niet een hitje zou kunnen worden.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

The Districts is een prachtband uit Lititz, Pennsylvania. “We write honest music and we are passionate about doing so”. Tot zover de biografie. Over naar de discografie. De band heeft inmiddels een eerste langspeler (Telephone, 2013) en vervolg EP (The Districts EP, 2014) uit. Beiden op het befaamde Fat Possum label (Al Green, Band of Horses, Dinosaur Jr, om er maar een paar te noemen).

The Districts dus. Passen prima in een rijtje met White Denim en The Lumineers. Van indierock tot bluesy folk. Centraal staan bijna altijd de elektrische gitaren die, gecombineerd met een wat ongepolijste stem en catchiness, niet zouden misstaan in de grotere poptempels.

Een eerste gebeurtenis om onze uitspraak kracht bij te zetten was hun boeking op SXSW 2014. Vooruit, niet alleen de boeking, er werd meteen een live EP opgenomen in de hospitality tent van Spotify. Niet veel later volgde de BBC, die de band uitnodigde in de beroemde Maida Vale Studios in London voor een sessie. Deze sessie is sinds begin deze maand beschikbaar in de vorm van een nieuwe live EP, The BBC Sessions.

Wat ons betreft ga je nu als de wiedeweerga de track Long Distance een slinger. Dan snap je ook meteen waarom we denken dat The Districts hoge ogen gaat gooien.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek