Tag: <span>The Drums</span>

Soms klinkt jaren ’80 muziek van nu beter dan muziek uit de jaren ’80. Neem Cut Loose van Video Compact: soepel en gladjes, een synth-pop groove zonder opsmuk uit de tijd van toen. Zonder irritaties, zonder circus, zonder overdreven gedoe.

Die elektronische indie-pop is nou niet bepaald gesneden koek voor deze band uit Kopenhagen. Anders, Mads en Mads groeiden op met punk, grunge en alternatieve rock en dat speelden ze dan ook met North Fall, hun vorige band. Maar dat genre bood te weinig ruimte en creativiteit.

Dus hallo synthesizer. Hallo Cut Loose.

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=3IpbmxQq1i8[/embedyt]

Nieuwe muziek

Ineens weer terug: het vrolijke geluid van Cayucas. Drie jaar na hun laatste plaat Dancing At The Blue Lagoon is er met ‘Jessica WJ’ een heerlijke nieuwe single, met op de flipside het eveneens lekker in het gehoor liggende ‘Skeleton Coast’.

Na een jaar gesurfd te hebben op die eerder genoemde langspeler en de nog steeds heerlijk klinkende voorloper Big Foot (2013) is het duo, bestaande uit de tweelingbroers Zach en Ben Yudin, de studio in gedoken met Dennis Herring, een producer die eerder werkte met prima namen als Elvis Costello en Modest Mouse. Momenteel leggen ze de laatste hand aan hun derde LP die binnenkort zal uitkomen. Kortom: goed nieuws op deze maandag.

Nieuwe muziek

Die verdraaide vergelijkingen met The Smiths; ze zijn snel gemaakt. En doen wij het niet, dan doet iemand anders het wel. Matthew Hitt bijvoorbeeld. De frontman van Drowners zei het pontificaal toen in 2013 het debuut EP-tje Between Us Girls (aanrader!) verscheen; ‘My favourite band ever are The Smiths and the main thing I wanted to do was Johnny Marr–esque guitar lines and post-punk drums.’

Daarmee was onze interesse natuurlijk wel gewekt. En dankzij dat puike EP-tje en het prima debuutalbum (Drowners, 2014) zijn we de Welshe/Amerikaanse band blijven volgen. Humain Remains is het eerste singletje van het onlangs verschenen album Cruel Ways. Je luistert naar mooie, pure pop; het klinkt luchtig (en niet echt uniek misschien), maar ook ietwat verdrietig. Een beetje jaren ‘80 dus. Het werd opgenomen en in de mix gedaan door Claudius Mittendorfer. En die beste man deed dat werk ook eens voor Johnny Marr.

Dan nu de trivia waar je ongetwijfeld niet op zit te wachten; Matthew was een veelbelovend model, verhuisde daarom van Wales naar New York en besloot dat muziek maken veel leuker was, hij koos een liedje van Suede als bandnaam en hij deelde even het bed met Fifty Shades Of Grey-actrice Dakota Johnson. Zo. Popquizpunten in de pocket, mocht het ooit gevraagd worden.


Nieuwe muziek