Auteur: <span>Bas</span>

Mis Ryley Walker niet!
Gepubliceerd 12/09/2014 door

Mis Ryley Walker niet!

Het is tijd om actief te worden. 1. Pak een pen. 2. Pak je agenda. 3. Blader naar 18 en 19 september. 4. Omcircel dit in een vloeiende, doch ferme beweging. 5. Noteer: Ryley Walker zien in het Bimhuis en/of VechtClub XL (nieuwe toko in Utrecht).

Tot zover de oefening. Waarom, vraag je je vast af. Ryley Walker is een 24-jarige held uit Chicago. Hij wordt alom geloofd om zijn psychedelische folk. Laat je niet misleiden door het woord psychedelisch. Vervang het liever door de woorden magistraal, ademloos, intens. Voila, Ryley Walker dus. Alsof The War On Drugs is veranderd in een Jason Molina-achtige singer/songwriter die ook wel iets weg heeft van Eddie Vedder. Bam.

Hij staat niet voor het eerst in ons land (afgelopen mei bijvoorbeeld op Le Guess Who), maar we kunnen natuurlijk niet alles coveren, hè. Nu dus een nieuwe kans om hem (+ band) te bekijken. En dan kun je luisteren naar de tracks van zijn debuutalbum The West Wind (2014). Met een eervolle vermelding voor de titeltrack en speciale aandacht voor Clear The Sky. Kijk maar eens naar de sessie die hij weglegde bij KEXP in Seattle. We rest our case.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jason Molina Ryley Walker Songs: Ohia The War On Drugs

Wachten op Justin Townes Earle
Gepubliceerd 08/09/2014 door

Wachten op Justin Townes Earle

Time Shows Fools, de titel van het scorebordnummer van vandaag, is eigenlijk bijzonder toepasselijk. Een jaar of wat geleden waren we helemaal in de ban van het mooie zwart-wit, unplugged filmpje van Justin Townes Earle. Clip in kwestie: Ain’t Waiting. Het heeft zeker de helft van het aantal Youtube-plays aan ons en onze sociale omgeving te danken.

Maar waarom we vervolgens niet verder in de artiest zijn gedoken, het is ons tot op de dag van vandaag nog steeds een raadsel. Er zijn namelijk al vijf albums die stuk voor stuk fijne singe-songwriter/roots-liedjes bevatten.

Kenmerkend is de wat klagende en doorleefde stem van Justin Townes Earle. Dat is ook niet gek, hij zegt namelijk zelf dat ‘I was abusing hard drugs by the time I was 12’. Hij groeide overigens op in Nashville, en dat hoor je er zeker aan af. En ook de invloed van Townes van Zandt is nooit ver weg.

Justin Townes Earle dus. Earle. Die laatste naam. Er gaat misschien een belletje rinkelen. Een correct belletje: Justin is indedaad de zoon van country-legende Steve Earle. Kent u The Galway Girl nog? Oké, nog een laatste weetje voordat je gewoon moet gaan luisteren: Justin Townes Earle dankt zijn ‘middle-name’ aan zijn peetvader en vriend van de familie, Townes van Zandt.

Afijn, Justins nieuwe album Single Mothers is nét uit. Daarop onder andere het heerlijke Time Shows Fools. Aanslingeren die handel.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Justin Townes Earle Steve Earle Townes van Zandt

Seth Walker combineert het beste van Nashville, Austin en NOLA
Gepubliceerd 04/09/2014 door

Seth Walker combineert het beste van Nashville, Austin en NOLA

Vandaag gaan we het eens hebben over de heilige drie-eenheid. En dan bedoelen we natuurlijk de Amerikaanse muziekwalhalla’s Austin, Nashville en New Orleans. Die drie hebben, behalve een lekker klimaat, nog een gemene deler: Seth Walker woonde er.

Wie? Seth Walker. Deze meneer draait stiekem al even mee (hij bracht deze zomer zijn zevende studio-album uit), maar is nooit echt ontdekt of doorgebroken. En dat vinden we jammer. Seth Walker ademt namelijk muziek. Hij combineert blues-invloeden uit Austin, de laid-back sound uit Nashville met de smeltkroes van stijlen die hij in New Orleans tegenkwam.

Het resultaat: rustige elektrische blues met een soulvolle touch. Houd je van de gitaarsolo’s van Gary Clark Jr, de stem van Alain Clark en de vibe van Jamie Lidell? Slinger Seth Walker dan zeker even aan. Je kunt beginnen bij de single ‘Trouble’ (afkomstig van zijn zevende album Sky Still Blue).  Stap twee is de ballad Grab Ahold. Wij zijn in ieder geval verknocht.

Leuk detail: een aantal tracks schreef hij samen met Oliver Wood, jawel, van de legendarische Wood Brothers.

Bekijk deze video op YouTube.

 

Nieuwe muziek

Alain Clark Gary Clark Jr. Jamie Lidell Seth Walker

Liam Bailey, met de complimenten van Amy Winehouse
Gepubliceerd 02/09/2014 door

Liam Bailey, met de complimenten van Amy Winehouse

Geboren in Nottingham, Jamaicaanse vader, Britse moeder. Uit de platenspeler klonken raggae, punk, R&B en alles wat daar tussen zit. Dit is de beknopte biografie van Liam Bailey.

Zijn eerste twee EP’s bracht hij uit op Lioness Records, het platenlabel van, jawel Amy Winehouse. Dat kwam niet uit de lucht vallen. Schuldige was Salaam Remi, producer en zowel bevriend met Liam Bailey als Winehouse. Amy vond het te gek, drukte op ‘record’ en het resultaat vind je nu op Spotify.

Eigenlijk begonnen als b-side van de in 2012 gereleasede single Please Love Me, maar de track On My Mind is inmiddels (2 jaar later) een echte kneiter van een knoeperd in wording. Compleet met VEVO-clip en wat extra video’s over zijn leven in Brooklyn en hoe hij gitaar heeft leren spelen. Ga er maar eens voor zitten.

Een paar laatste woorden: Liam Bailey heeft een strot uit de jaren ’60, een achtergrond in hiphop en is niet te missen voor liefhebbers van Sam Cooke en Marvin Gaye. En dat alles met een modern jasje dat ook niet zou misstaan bij Benjamin Booker.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Amy Winehouse Liam Bailey Marvin Gaye Sam Cooke

Het is raar gelopen voor Racing Glaciers
Gepubliceerd 01/09/2014 door

Het is raar gelopen voor Racing Glaciers

Het kan raar lopen, dat moeten de vijf gasten van het Britse Racing Glaciers ook gedacht hebben. In 2012 kwamen ze bij elkaar om eenmalig, zo dachten ze, een paar nummers op te nemen. Debuut EP Racing Glaciers bereikte de nummer 1 positie in de Bandcamp Alternative Chart. We hebben geen idee wat dat waard is, maar het klinkt indrukwekkend. Wat wel wat waard is is de support van BBC Radio 1 en het oerhollandsche Pinguin Radio.

Kortom, dat smaakte naar meer. Inmiddels is er meer. Laatste wapenfeit is wederom een fijne EP, Don’t Wait For Me. Vier pop/rock-liedjes waar niks mis mee is. Single First Light bijvoorbeeld was al IJsbreker op Pinguin Radio. En terecht, alle ingrediënten voor een hit zijn aanwezig (maar wat weten wij daarvan). Dat geldt overigens ook voor de nummers Carry It On en Animal, afkomstig van dezelfde EP. Houd je radio in de gaten dus.

Kortom, Racing Glaciers maakt alternatieve Britpop, van opzwepend naar sfeervol. Voor ieder wat wils. Liefhebbers van Kodaline en Coldplay zitten dus goed.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Coldplay Kodaline Racing Glaciers

Kill It Kid is killing it
Gepubliceerd 28/08/2014 door

Kill It Kid is killing it

“An emphatic slice of folk blues Zeppelin might have been proud of.” Kijk, dat is nog eens een binnenkomer. Het zijn de woorden die Clash Magazine onlangs gaf aan Kill It Kid. Zelf noemen de Britten zich overigens een blues/grunge/americana formatie.

Wat andere mooie woorden: “If Jack White is looking to form yet another supergroup, he could do a lot worse than give Kill It Kid a call.” En: “Black Keys-esque riffs and colliding vocals… It really is sublime stuff.” U begrijpt dat onze aandacht is getrokken.

De waarheid zal ergens in het midden liggen. Het eerste wat bij ons boven kwam drijven bij het horen van single ‘Caroline‘ waren Kings of Leon en Go Go Berlin. Stevige stem, prima gitaren.

‘Caroline’ is overigens een vooruitgestuurde single en een voorproefje van hun derde volledige studio-album. Wil je toch alvast wat meer horen van de band, probeer dan de track ‘Run‘ eventjes. Afkomstig van hun vorige album, maar volgens ons prima in de sfeer van wat de recensies hierboven beloven. Southern blues rock.

De heren van Kill It Kid verloochen hun inspiratie overigens niet. De bandnaam verwijst namelijk naar het nummer Kill It Kid van oude bluesbaas Blind Willie McTell.

Kortom, Kill It Kid is killing it op de Gobsmag-redactie. (Jij zag wat we daar deden.)

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Kill It Kid Kings Of Leon Led Zeppelin

Evil Eyes, the soundtrack for your midnight ride
Gepubliceerd 26/08/2014 door

Evil Eyes, the soundtrack for your midnight ride

“The soundtrack for your midnight ride”, althans volgens de heren van Evil Eyes zelf. En daar kunnen we ons eigenlijk best goed in vinden.

Evil Eyes zegt u? Inderdaad. Evil Eyes, uit San Francisco, is het resultaat van jaren van muzikale samenwerkingen tussen Greg Mabry en Joe Frabotta. De sfeer die hun muziek bij ons oproept is die van nostalgie, verlaten snelwegen en donkere avonden. Het doet ons wat denken aan Allah-Las (maar dan wat opzwepender), Temples (qua tempo) en de sfeer die bands als Midlake en Local Natives neer weten te zetten. Niet de minsten dus.

In 2013 verscheen het debuutalbum Borderlines. De aanrader van die plaat is Shake The Dust. We zien ons al rijden over verlaten wegen in Amerika, Evil Eyes uit de speakers en het gaspedaal indrukken. Dit geldt eigenlijk ook voor Johnny Said, een van de tracks van hun onlangs uitgebrachte EP ii. En we horen er ook een beetje War On Drugs in. Aanslingeren dus!

Nieuwe muziek

Evil Eyes Local Natives Midlake The War On Drugs

Je hoeft niet lang te wachten op Hollis Brown (8.5)
Gepubliceerd 25/08/2014 door

Je hoeft niet lang te wachten op Hollis Brown (8.5)

Hollis Brown is een bezige bij. Na twee snel achterelkaar verschenen platen is er nu ineens, vanuit het niets, single Wait For Me Virginia. En ja, dat is weer een goed liedje.

In 2013 bracht deze band uit Queens, NYC afkomstige groep studievrienden hun debuutalbum Ride On The Train uit. Geen megahit of DWDD, maar wat een plaat. Heerlijke southern rock met een sterk retro randje. Houden wij van. Hoogtepunten was ons betreft? De ballad (soort van) Faith & Love en het bluesy When The Weather’s Warm.

Nog geen jaar later bereikte ons Gets Loaded, een plaat waarop Hollis Brown een ode brengt aan The Velvet Underground. Ook helemaal goed.

Op deze twee platen hadden we eigenlijk nog wel een tijdje door gekund, maar ineens verscheen daar de single Wait For Me Virginia. Of er een nieuw album aankomt of dat dit “slechts” een stand-alone single is: wij hebben geen flauw idee, maar we houden je op de hoogte van de ontwikkelingen.

De track gaat over -jawel- wachten. “Waiting has always fascinated me. Waiting on line for coffee, waiting in traffic, waiting do this and that, it seems like a lot of our time is spent waiting for the next thing to happen.”

Nieuw album of niet, Hollis Brown gaat in ieder geval gewoon door waar hij gebleven was. Bluesy, southern rock met een heerlijk rauw en retro randje. Combineer The Stones, Neil Young en Creedence Clearwater Revival en je komt in de buurt van het geluid van Hollis Brown. Hatsa.

Nieuwe muziek

Bob Dylan Creedence Clearwater Revival Hollis Brown Kings Of Leon The Black Keys