Max Poolman klinkt Hollands. En dat is het ook. Maar qua geluid doet Max ons nogal denken aan Bruce Springsteen. Met een vleugje Ryan Bingham.
Laat je niet misleiden bij hoe ogenschijnlijk makkelijk het hem allemaal afgaat (zang, gitaar, mondharmonica). Een aantal jaar geleden beschadigde hij de zenuwen in zijn hand ernstig tijdens een skatebord-ongeluk. Maar hij revalideerde en bracht afgelopen vrijdag bracht Max zijn debuut EP Bucking The Tiger uit.
Ósk wordt omschreven als een van de indie-folk parels van Noorwegen. Dat was meer dan genoeg om onze interesse te wekken. En wat blijkt, liedje Flickering is prachtig. Blazers, Matt Berninger-achtige stem/sfeer. Kortom, perfect voor dit jaargetijde. En die video, die maakt het helemaal af. Onze tip: op repeat en wachten op album Grå, dat volgend voorjaar uit moet komen.
Red Sun Sinking is de nieuwste track van Ben Guihan, afkomstig uit New Mexico. Onze eerste indruk? Kevin Morby! Heel erg lekker dus. Zelf noemt hij het een moderne, psychedelische western. En bij nader inzien dekt dat de lading prima. Enjoy!
Echt nieuw is de Brit Richard Walters voor velen misschien niet meer. Een paar liedjes maakten al aardig naam. En sinds vorige week is daar een nieuwe track, New Air. Breekbaar, lo-fi. en moderne Jeff Buckley of Craig Armstrong?
Graeme Kennedy bracht als kind uren door in de kerk waar zijn vader pastor was. Dat bracht hem de nodige inspiratie. Evenals het opgroeien met het luisteren naar Nina Simone en Leonard Cohen en Nick Cave. En eerlijk, daar horen we wat van terug in liedje Revival in Lincoln. Verhalend, donker.
Nu is het wachten op een plaat. Want samen met liedje High Ceilings (doet ons denken aan John Moreland) zijn er twee prachtige singles uit.
Riley Pearce maakte met liedjes Brave (bijna 27 miljoen plays) en Elephants al meer dan naam voor zichzelf. Zowel in thuisland Australie alsmede overseas. Laatste EP dateert echter alweer uit 2016. Hoog tijd voor iets nieuws, moet ook Riley gedacht hebben. Medio maart komt hij met opvolger Love and Other Stuff. En niet alleen die titel is prachtig, van liedje Electricity kunnen we hetzelfde zeggen. Stemmig, donker.
Cork en muziek is een gelukkige combinatie. Zo komt bijvoorbeeld Mick Flannery er vandaan. En daar kunnen we Neil O’Shea, alias The Nation Mourns aan toevoegen. Ook wel een beetje in hetzelfde genre. Donkere, stemmige, singer-songwriter. In de traditie van Tom Waits, Damien Rice, Nick Drake en Jackson C. Frank. Vinden we prachtig, zeker nu de bladeren als gekken naar beneden vallen.
Eerst en tot nu toe enige wapenfeit is de prachtige single Ogre.
Windy Isle (echte naam: Niclas Edhenholm) is productief. Hij komt binnen met zijn derde album in twee jaar. En daarop vinden we in ieder geval liedje Runaway. Daarom werkt hij samen met boezemvriend en mede-muzikant Tintti. Liefhebbers van Scandinavische muziek, ietwat hoge vocals en een catchy refreintje: this is for you!
https://soundcloud.com/windyisleagain/runaway
