Althans, Outlaw is de naam van de single die ze vandeweek opstuurden. De track gaat over:
breaking loose, leaving it all behind and doing whatever you like. Inspired by Tarantino movies and a retro vibe, this up tempo rock n roll track takes you on a journey into the wild-west.
En hoewel het eigenlijk te warm is voor dergelijke energieke tracks, blijven we hem maar draaien. Liefhebbers van energie zoals J. Roddy Walston brengt zitten meer dan goed bij The Jon Johns!
Want zeg nou zelf, liedje Dopamine is catchy, nietwaar? Soul en jazz-achtige achtergrond. En dan die blazers. Afgetopt door een Michael Buble / Maroon 5 achtige stem. We weten het, dit klinkt misschien als een wat aparte combinatie. maar het werkt. Geloof ons maar!
En dan nu snel de airco weer in!
Gitaar, orgeltje, fijne stem. Dat zijn vaak de ingredienten voor een lekker liedje. Zo eentje die gewoon meer dan prima in het gehoor ligt. We hebben het over Your Bones Get Old van The Ruralists. En stiekem doet het ons ook wel een beetje aan Bear’s Den denken ofzo. Gewoon, qua soort liedje. Vind je ook niet? Maar oordeel vooral zelf.
En dan met name omdat liedje Time Will Waiteen regelrechte kneiter is. Een Brits anthem, als je het ons vraagt. De single is een vervolg op de plaat de debuutplaat uit 2017. Deze scoorde zelfs de titel Best Album op de Birmingham Music Awards. True, het is geen Grammy, maar man, de muziekscene in Birmingham is booming. Die prijs kan dus mooi in de tas!
Liefhebbers van Patrick Watson opgelet: vandaag maak je kennis met At Mission Dolores, en dan met name met liedje Crash in the Jungle. En de oplettende luisteraar hoort ook wat David Bowie’s Space Oddity. Daar hebben de mannen zich namelijk door laten inspireren. Like what you hear? Schakel dan even door naar de plaat Last Night Outside Her Apartment.
King Corduroy komt net uit Muscle Shoals. En dan specifieker uit de befaamde FAME studio. Daar nam hij Avalon Ave op, een plaat waar we nog even op moeten wachten. Maar we kunnen gelukkig al wel naar Workin’ for a Livin’ luisteren. Cosmic southern soul music, noemt hij het zelf. Wij horen er met name singer/songwriter en wat roots invloeden in. Maar dat mag de pret niet drukken. We zijn fan en we verwachten zomaar dat jij dat ook kan worden na het horen van deze heerlijke relaxte track.
De bio van Drug Hunt trapt meteen lekker af:
Drug Hunt, a bizarre quintet of natural seditionists, bastardizes Psychedelia with the orphaned idealism of American Post-Punk and early British Hard Rock. While recording Drug Hunt (out July 5th 2019 via Blind Owl), Drug Hunt captured an array of musical hallucinations in a genre bending fashion that produced a sound entirely their own. As a result Drug Hunt is a searing four song EP that burns like napalm in the echoes of a sixties resurgence. Imagine a Doors album produced by Steve Albini, written by Nick Cave, and fronted by The Stooges at a biker bar.
Dat triggerde dus wel. En terecht, zo blijkt. The Tower is namelijk een dik liedje. En eigenlijk precies zoals de mannen het zelf omschrijven: Like napalm in the echoes of a sixties resurgence (wie verzint dit soort dingen?).
