A reflective sing-along from Boston’s Grain Thief. Daar moesten we het mee doen. Nou, vooruit. Liedje Lonesome Highway maakte echter wel indruk. Mooi verhalend, als in de beste Americana, en een meer dan prima catchy country vibe. Inclusief viool. Wil je meer? Zet dan de plaat Stardust Lodge eens op. Daar vind je tien extra kadootjes.
Auteur: <span>Bas</span>
Muzikanten zijn artistieke en creatieve mensen, no doubt. Maar een liedje vanuit het perspectief van Vincent van Gogh, dat hadden we nog niet eerder gezien en gehoord. Totdat Dear Theo van S.S. Odyssey voorbij kwam. Theo, zal je zeggen? Ja, Theo was de jongere broer van Vincent. En Theo kreeg gedurende zijn leven ruim 900 brieven van zijn oudere broer. En exact die brieven vormden de inspiratie voor dit liedje.
Wat we krijgen is een prachtig liedje, kan ook haast niet anders met zulke inspiratie. Liefhebbers van Lord Huron en Villagers zitten goed!
The Kevin Conness Band, is tof. Het bewijs? Liedje Ain’t No Proof. Pun intended. De heren komen uit San Francisco en laten zich door verschillende dingen beinvloeden. De wereld, de klok die door blijft tikken, maar ook de persoonlijke ervaringen van frontman Kevin Conness, die bijna zijn leven verloor in een long boarding ongeluk. We vinden het liedje trouwens op EP’tje What Now. Dus als je even een kwartiertje hebt, slinger hem aan!
Zeker als je van relaxte gitaren (die zelfs wat jazzy aandoen) houdt.
Wat het betekent dat weten we niet, maar man, aanstekelijke track zeg. King of Leon vibe? Ze noemen zichzelf dan ook heavy alt-rock duo. Niets aan gelogen. Ze zijn er overigens niet alleen om stadions te vullen met hun sound (dat kunnen ze!), maar ook om:
realign the position of the rock genre in urban youth culture. By capturing their sound, style and hype through a series of recorded DIY events that encompass the statement: fuck whatever you think rock is.
Demons of Rube Mae, dat klinkt niet bepaald als een goede singer-songwriter. Eerlijk als een slechte horror film. Niets in echter minder waar, want liedje Tomorrow is een kneiter! We horen er wat early Coldplay, wat Cancer (Scandinavische prachtband). En wat dies meer zij.
Maintaining an almost universal appeal (something evident in their 3 million Spotify plays), and a rich musicality, Demons of Ruby Mae are one of the most arresting bands around at present, with said musicality manifest most recently in the electronic ebb and flow and angular pulses of ‘Synesthesia’. And though harbouring more in the way of freneticism than previously, ‘Synesthesia’ still retains that sense of open and airy optimism that’s come to be synonymous with a Demons of Ruby Mae single.
Zijn we het eigenlijk wel mee eens. Luisteren, die track! Dat doen wij ook al dagen!
En dan met name liedje Under the Knife. Dat heeft Jake Leslau a.k.a. Oh Brother prima gedaan, wat ons betreft! En veel meer vinden we online niet, ook geen bio. Dan houden we het maar gewoon op de muziek, nietwaar?
De titel geeft het eigenlijk al weg, het Australische Box Falcon maakt heerlijke slide blues, zoals bijvoorbeeld in liedje Deep Slide Blues. Een must-listen voor liefhebbers van The Delta Saints of Lonesome Shack, of oude(re) helden als Muddy Waters en Hownlin’ Wolf. Wil je meer horen? Dat gaat helaas nog niet, want Deep Slide Blues is de debuutsingle.