Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Niet geschoten is altijd mis, moeten de mannen van het Engelse Black Severn hebben gedacht toen ze single ‘Seven‘ opstuurden. Of we even wilden luisteren. Sure! En wat bleek? Klinkt te gek dus.

We vinden de track wel een beetje in de categorie Rob Klerkx & the Secret vallen. Precies: psychedelisch, akoestisch en onheilspellend. Mensen die van Jonathan Wilson houden zitten dan ook goed. Maar: we horen ook wel een klein beetje James Blake (die intro) en The Heavy (stampen!). Je snapt het, Black Severn laat zich niet makkelijk samenvatten. Maar is dat niet juist de charme? Voor ons wel in ieder geval.

Dus maak 7 minuut 13 vrij in je agenda en laat ons weten wat je ervan vindt.


Nieuwe muziek

Vorige week kregen we een mailtje. Dat mailtje bevatte een Youtube-link en de volgende zin: “Fat man and beautiful lady pretend to be a couple for the day. Click here to find out what happened!” Was getekend: Ed Nash, Toothless. Dat is nou niet bepaald clickbait voor ons. Wat dat wel was? De naam die we daarna ontdekten: Marika Hackman.

De video is kwestie behoort bij liedje Palm’s Backside, dat Toothless (aka Ed Nash, de fat man in kwestie) dus samen opnam met Marika Hackman (gitaarmeisje waar onze Harm al sinds juli 2014 heimelijk verliefd op is en die vorig jaar een prachtige langspeler genaamd We Slept At Last uitbracht). En waar kennen we Ed Nash van? Nou, al 10 jaar speelt hij bas in het eveneens niet onverdienstelijke Bombay Bicycle Club. En waar kennen Marika Hackman en Ed Nash elkaar dan weer van? Nou, ze zijn label buddies. Case closed.



Nieuwe muziek

Het Nederlandse Trip To Dover maakte eind 2014 hun debuut op Gobsmag met Lifelong Lovesong, een bijzonder fijn liedje dat we in al onze wijsheid omschreven als “The Killers in Eindhovense electropop overdrive”. Anno 2016 doet het duo nog altijd toffe dingen, luister daarvoor maar naar gloednieuwe single Boy.

Ten opzichte van het eerdere werk, vallen meteen een aantal dingen op. We lopen ze even met je door:

1. De productie is geweldig. In vakjargon: Boy klinkt als een klok.
2. De synthesizer heeft het gewonnen van de gitaar en dat is dikke prima.
3. Het is een goed liedje. In vakjargon: Boy is catchy als een motherfucker.

Een album? Daar moet je nog even op wachten. Wel is het duo druk bezig met meer nieuw werk, maar hoe en in welke vorm dat zal verschijnen is nog niet bekend.


Nieuwe muziek

Hier, op de burelen van Gobsmag, zijn we een beetje verdrietig geworden. Een beetje verdrietig van een wonderschoon liedje, dat tegen sluitingstijd door de ruimte schalt en ons voor eventjes muisstil maakt. We sluiten computers af, ruimen paperassen op en wassen koffiemokken af. We luisteren naar het verlies van M.T. Hadley.

She was diagnosed in the summer
And she died a year later

Janet is de moeder van de Britse singer/songwriter. Ze overleed aan kanker. Een jaar later pakte M.T. Hadley zijn pen en schreef een liedje zonder opsmuk, wars van vals sentiment en afkerig van beeldspraak. Gewoon, een liedje voor haar. ‘Hoping it will serve to both honour her memory, and grant me some catharsis.’

En nu kunnen we je vertellen dat het een soort synth-pop met een beetje falsetto is, maar who cares? Dit gaat over Janet. A good woman.

‘Janet is an optimistic celebration: the unseen procession of a brass band, quietly led by me.’

Zet je schrap en luister.


Nieuwe muziek

In thuisland Australië wordt al een tijdje reikhalzend uitgekeken naar Animal, het in september verschijnende nieuwe album van duo Big Scary. Dankzij topliedje The Opposite Of Us zijn wij inmiddels ook niet meer te houden.

Big Scary is in 2006 opgericht door Tom Iansek en Joanna Syme. Hun in 2011 uitgekomen debuutalbum Vacation werd door door het belangrijkste radiostation van Australië (Triple J) meteen genomineerd voor een J Award (uiteindelijk won Gotye deze prijs voor meest belangrijke Australische plaat van het jaar). Met opvolger Not Art werd het succes in 2013 verder uitgebouwd (ze wonnen er oa de Australian Music Prize mee).

Terug naar het heden, terug naar voorproefje The Opposite Of Us. Isanek vertelt: “This song is about letting your guard down and the blossoming of life that ensures and it’s kind of based around a relationship in this context but that’s the idea.” En een goed idee is het.


Nieuwe muziek

Noorwegen staat, in ieder geval bij ons, niet bekend om de bloeiende muziekindustrie. Maar zoals dat met veel dingen gaat zijn er ook hier uitzonderingen. En die uitzondering is Torgeir Waldemar (en natuurlijk Moddi). Alweer ruim 2 jaar geleden maakte hij veel indruk met zijn debuut Torgeir Waldemar (prima titel). Absoluut prijsnummer van die plaat is Streets. En je leest er natuurlijk ook over op ons scorebord.

In 2016 is Torgeir al wat liedjes aan het uitbrengen. Liedjes die straks een tweede album moeten vormen. Wanneer, hoe etc weten we nog niet. Maar het minste wat we nu kunnen doen is een van die nieuwe liedjes, Sylvia (Southern People), een scorebordnotering geven. Voor de mensen die onze vorige post over Torgeir Waldemar niet meer voor de geest kunnen halen: als je van Israel Nash, Neil Young en 16 Horsepower houdt, zet je het volume wat hoger en luister naar Sylvia. Dat gaan wij ook weer doen.

En als we hem mogen geloven gaat dit nummer over Trump, en een beetje over “onze” Geert:

Nieuwe muziek

Panic is Perfect. Dat is natuurlijk niet waar, maar wel de naam van een meer dan prima band uit San Francisco. Een snelle blik op Spotify leert ons dat er net een debuutplaat is, Cellspace. En er is één track die qua clicks een stuk lekkerder gaat dan de anderen: Go Go Go. Hoe dat komt? Dat komt door Vodafone, die hebben de track namelijk onder hun Europese campagne geplakt. En dan gaat het hard.

We willen natuurlijk Vodafone niet afvallen, maar wij vinden Go Go Go niet de lekkerste track. Die eer gaat naar Nothing’s Wrong With It. De volledige plaat is misschien wat te dancy/poppy voor ons, maar de track in kwestie schreeuwt gewoon om airplay. Dus ben je een plugger en lees je dit? Sla je slag!

De track (en video) nemen overigens de muziekindustrie op de hak. Dat kunnen we wel waarderen:

It is our slightly satirical take on the bizarre and perplexing adventures we have had in the music industry,” lead singer Mike Hoffman says of the video.  “A lot of the lyrics of this song are actual quotes that have been told to us directly like ‘In a year from now you won’t have to worry about money’ and ‘make it different but the same.


Nieuwe muziek

Telefoontje op Gobsmag HQ: of wij de Australische band Hockey Dad kennen. Maar natuurlijk, was ons antwoord aan de promoter. Sterker nog, het duo had al twee features gemaakt op onze website: begin april met liedje So Tired en nog langer geleden, januari 2015, waren we al enthousiast over I Need A Woman. Kortom, we zouden dolgraag nieuwe single Jump The Gun op Gobsmag z’n Nederlandse primeur laten beleven:

Jump The Gun is na So Tired de tweede single van het in september verschijnende debuutalbum Boronia. Het is één van de eerste nummers die Hockey Dad ooit maakte en is gebaseerd op de filmposter van Endless Summer II, één van de favoriete surffilms van de band. Het is een onbezorgde ode aan de zon, want -zo stellen ze- elke dag van het jaar is het ergens ter wereld zomer. Jawel.

Hockey Dad bestaat uit drummer Billy Flemmings en zanger/gitarist Zac Stephenson. Hoewel de twee jeugdvrienden uit een kleine Australische kustplaats pas sinds 2013 een band vormen, hebben ze al veel bereikt. Australië valt al snel als een blok voor de rauwe, maar melodieuze surfsound van het duo. De eerste EP ‘Dreamin’ leidde tot meerdere uitverkochte headline-tours en bracht de band als snel naar het buitenland. Vorige maand speelde Hockey Dad nog een uitgebreide clubtour langs zalen in oa Amsterdam (Paradiso), Nijmegen (Merleyn) en Leiden (Gebr. de Nobel).

Nieuwe muziek