Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Dancing Years is om te zoenen (8.0)
Gepubliceerd 14/03/2016 door

Dancing Years is om te zoenen (8.0)

Twee jaar en een aantal dagen geleden tipten we je Dancing Years. Het prachtige liedje Here’s To My Old Friends scoorde toen een dikke 8.3. Het indrukwekkende van James Vincent McMorrow met de tekstdichterkwaliteiten van Damien Rice, noemden we het. Inmiddels zijn we een aardig tijdje verder en ligt debuut EP Learn To Kiss in de winkels. Geen spoor van deze kneiter, maar gelukkig staan er wel vier andere prachtliedjes op. Wat bijvoorbeeld te denken van titeltrack Learn To Kiss?

We horen in ieder geval nog steeds Damien Rice en andere prachtige songwriters, maar zelfs af en toe een stukje Boxer Rebellion.

Laat dit dan het begin zijn van een mooie carrière. Iets dat twee jaar geleden helaas niet bleek te lukken. Aan de boeker zal het in ieder geval niet liggen, die deelt Dancing Years namelijk met mensen als Benjamin Clementine, The Boxer Rebellion en Fink. Op naar een nieuwe show in Nederland (na een support tour met Boy & Bear en eigen show op het Where The Wild Things Are festival), wat ons betreft! En draai tot die tijd het EP’tje maar grijs, doen wij ook.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Damien Rice Dancing Years The Boxer Rebellion

De heilige tranen van Holy Esque (8.0)
Gepubliceerd 11/03/2016 door

De heilige tranen van Holy Esque (8.0)

Uit Glasgow komt het geweldige geluid van Holy Esque. Na het releasen van een rits EP’tjes hebben ze nu net met At Hope’s Revine een intense debuutplaat afgeleverd.

En inmiddels stromen de lovende recensies voor dat album binnen. Zo geeft Clash Music een 8 met daarbij de woorden: “Ambitious, anthemic and at times, gut wrenchingly emotional, ‘At Hope’s Ravine’ is a staggering piece of work.”

Ook DYI is enthousiast en steekt dat zeker niet onder stoelen of banken: “Essentially, what each track on ‘At Hope’s Ravine’ has in common, is the blistering intensity with which it’s delivered, culminating in the ever-intensifying title track and the cathartic sonic explosion with which it bows out. A staggering debut album.”

Grappig hoe beide websites het woord ‘staggering’ gebruiken. Vrij vertaalt zou dat in het Nederlands ‘aangrijpend’ zijn. En dat is het ook wel, er komt namelijk nog al wat op je af met dikke gitaarlagen, doffe klappen op de drumkit, donkere teksten en een trillende schuurpapierstem (die ontzettend doet denken aan die van de zanger van het inmiddels ter ziele gegane en destijds enorm gehypte WU LYF). Dit willen we wel live ervaren (wie haalt ze naar Nederland?).

Elk liedje is raak, maar als je er dan toch een paar echte prijsnummers uit moet halen, check dan vooral Hexx, Silences, Rose en huidige single Tear. Ja, Holy Esqye is, om onze collega’s van Sputnik Music maar eens te quoten, potentially your new favourite indie band.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Frightened Rabbit Holy Esque Titus Andronicus WU LYF

Het beste uit Winnipeg (7.9)
Gepubliceerd 10/03/2016 door

Het beste uit Winnipeg (7.9)

Puur en orkestraal. Met een rücksichtloze, creatieve energie. Intense, cinematische art pop. Het Canadese Yes We Mystic heeft het allemaal al eens gehoord in relatie tot hun werk. Daar zorgde het EP-tje Floods and Fires en 7” single Vestige al voor. Maar de superlatieven kunnen opnieuw uit de kast, afgaande op No Harm. Dat is de single van het debuutalbum Forgiver.

Forgiver is niet alleen een langspeler, maar ook een project. En daar mag je dan best wat subsidie voor vangen van. Want dat is slim. Yes We Mystic vroeg iedereen in Winnipeg en ver daarbuiten om een antwoord op de volgende vraag te texten naar (204) 807-9682:

What have you been unable to forgive?

Vergeving is vanzelfsprekend het centrale thema op het album. Frontman Adam Fuhr zegt daarover: “(…) Forgiver unpacks a mix of emotions pertaining to people in our lives who left us blindsided, wanting, scared, or amazed, either through death, separation by the passing of time, or by sudden, bewildering betrayal.”

Terug naar de band. De naam werd gevonden op een bankje bij een bushalte, ze schreven folkliedjes in slaapkamers en iemand in het publiek riep tussen twee nummers op een zweterige avond; ‘This is the best band I’ve ever heard to come out of Winnipeg. Period’. Dat zou best eens kunnen. Luister maar.

(Er stond hier ook nog een grapje over onze Harm. Maar dat heeft het niet gehaald.)


Nieuwe muziek

Everything Everything The Maccabees Yes We Mystic

Masasolo dacht dat het echte liefde was (7.5)
Gepubliceerd 09/03/2016 door

Masasolo dacht dat het echte liefde was (7.5)

Masasolo is een nieuw trio uit Denemarken en met Really Thought She Loved Me hebben ze een prima eerste kennismaking van een ergens dit jaar uit te brengen debuutEP’tje.

Helemaal kakelvers is Masasolo niet. Songwriter en zanger Morten Søgaard vormt de band samen met Jacob Haubjerg van het best bekende Sleep Party People en drummer Olaf Olsen die ook verantwoordelijk is voor de roffels en klappen van het Noorse BigBang (kent u ze?). Kortom, dit Deense trio heeft los van elkaar al aardig wat vlieguren gemaakt.

Valt er dan verder nog wat te zeggen over Masasolo? Nope, vooralsnog niet. Luisteren die handel.


Nieuwe muziek

Mac DeMarco Masasolo Tame Impala

De pracht van Quiet Hollers (7.8)
Gepubliceerd 08/03/2016 door

De pracht van Quiet Hollers (7.8)

Gobsmag is verliefd op The National, dat is zo langzamerhand geen geheim. Ons hart maakt dan ook altijd een sprongetje wanneer we iets tegenkomen dat ons hier aan doet denken. Denk bijvoorbeeld aan prachtband NO (tegenwoordig gaan de heren overigens door het leven als Black English). We moeten er overigens ook bijzeggen dat we vaak enthousiast de e-mail openen bij vergelijkingen met The National. 9 van de 10 keer komen we echter bedrogen uit. Zo niet deze keer: Quiet Hollers is namelijk pure pracht.

Goed, Quiet Hollers. Eerlijk is eerlijk, Mont Blanc is bij uitstek de track met National-allures. Maar de rest van de plaat Quiet Hollers mag er absoluut ook zijn. Iets meer up-tempo, een beetje The Shins, zo u wil. Of My Morning Jacket.

Maar goed, vandaag gaat het over Mont Blanc. Dat is gewoon een prachtig, apocalyptisch liedje. Wat te denken van pure poëzie als “Shed a tear for the books I should’ve read”?

Wat we overigens niet konden geloven is dat frontman Shadwick Wilde een historie in punk-rock heeft. Nog niet zo heel lang geleden liet hij zich inhuren als gitarist voor bands die in onze ogen een bak herrie maken. Prima stap dus, de formatie van zijn eigen band Quiet Hollers.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Quiet Hollers The National

Het leed van Benjamin Francis Leftwich (8.3)
Gepubliceerd 07/03/2016 door

Het leed van Benjamin Francis Leftwich (8.3)

Benjamin Francis Leftwich staat al een paar jaar bekend als een prima alternatief voor James Vincent McMorrow. Dat is niet enorm aardig, dat weten we. Dat doet deze sympathieke Engelsman namelijk flink tekort. Vandaag gaan we dat rechtzetten. Benjamin Francis Leftwich verblijdde ons namelijk vorige week met een nieuw liedje, Tilikum.

De reden dat hij ooit in onze cd-speler kwam te zitten was het album Last Smoke Before the Snowstorm. Absoluut prijsnummer was Pictures. Maar die plaat dateert alweer uit 2011. Hoog tijd voor iets nieuws dus. Sure, er was nog een EP’tje in 2012. Maar dat was het wel. Nu is daar dus eindelijk een nieuw nummer. Een heel erg mooi luisterliedje.

De reden voor zijn afwezigheid was overigens een erg trieste. In 2013 verloor Benjamin Francis Leftwich zijn vader aan kanker. Hij ging door de diepste dalen en zoals dat zo vaak gebeurt komen dan de mooiste songs bovendrijven. Dat beloofd wat. Op de volledige plaat moeten we overigens nog even wachten, After The Rain verschijnt pas in Augustus.

De verwachtingen voor die plaat zijn bij Leftwich zelf niet zo hoog gespannen: “If one person emails me and says ‘This is the most moving song I’ve ever heard and it really helped me’ – if it gets one person like that, I’d be really happy.”

Gelukkig kun je hem over een paar maandjes, op 16 mei that is, wel bewonderen in de Amstelkerk. We zijn geen Nostradamus, maar dat zou zomaar eens een erg fijne avond kunnen worden.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Benjamin Francis Leftwich James Vincent McMorrow

Meilyr Jones uitgelicht (8.0)Meilyr Jones
Gepubliceerd 04/03/2016 door

Meilyr Jones uitgelicht (8.0)

Ken je Race Horses nog? Vonden wij een leuk bandje uit Wales. Brachten twee platen uit (laatste in 2012), stonden oa op London Calling en deden het best aardig in de UK. Toch werd er in 2013 een punt achtergezet en doken de bandleden in diverse andere projecten op, zoals bij Neon Neon, Cate Le Bon en Stealing Sheep. Zanger Meilyr Jones is solo gegaan en 18 maart verschijnt z’n debuutalbum dat als titel dat ene jaartal heeft: 2013.

Eind vorig jaar verscheen in Engeland een eerste single in de vorm van het even satirische als fijne How to Recognise a Work of Art, onder andere opgepikt door The Guardian:

One of this year’s unexpected pleasures has been Meilyr Jones. The former frontman of Race Horses has gone solo, and anyone who has seen him live will know that he’s an unusual proposition, shifting from Dexys-style indie-soul to heart-rending balladry to shiny pop. All delivered like a young, Welsh, Jonathan Richman.

Follow-up single ‘Featured Artist’ vinden wij minstens zo’n onverwacht plezier en niet alleen vanwege dat heerlijk Beatleseque getrompetter. Geweldig popliedje.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Meilyr Jones Pulp Race Horses

Chris Cohen is een tuinman (7.7)Chris Cohen
Gepubliceerd 03/03/2016 door

Chris Cohen is een tuinman (7.7)

Amerikaanse singer/songwriter Chris Cohen, voormalig bandlid van Deerhoof, komt op 5 mei 2016 met z’n tweede soloplaat: As If Apart. Eerste single Torrey Pine mag er reeds al zijn.

Het is de opvolger van het in 2012 verschenen Overgrown Path en volgens het label is het “another bittersweet ensemble of dreamy, complex songs”. En iets verderop gaan ze helemaal in poëzie-modus:

Chris makes music with the patience of a gardener: he went out and collected a backyard’s worth of thorny succulents, took them home and cultivated them like so. They are modular plants – cut one little piece, stick it in the ground, give it time. Come back and find it branching, breaking and replanting itself into tangle and form. You notice yourself changed too.

Kun je gelul in de ruimte vinden, maar weet je, als het muzikaal dan inderdaad gewoon heel goed blijkt te klinken, waar zeur je dan over? Luisteren!


Nieuwe muziek

Ariel Pink Chris Cohen Deerhoof