Gobsmag Posts

Denh Izen stelt dé vraag (8.0)
Gepubliceerd 31/08/2018 door

Denh Izen stelt dé vraag (8.0)

En dan nu, dames en heren, een stukje minder toegankelijke muziek. Donkere muziek. Over existentiële dingen. Geschreven door een snotneus van 17 uit London. Maar dat hoor je niet. Je hoort Denh Izen (Tavish JW Westwood uit London) in het volstrekt unieke What It Means somber croonen over de reden van ons bestaan. Volwassen en aangrijpend.

I wonder what it means to be alive
What it means to be alive

Ok, goed. Dat is eigenlijk inderdaad iets waarover iemand van 17 zou kunnen zingen. Maar vragen wij het ons allemaal niet eens af? Nog altijd? Contemplatief en heel stilletjes (omdat het nogal zwaar is misschien)? Voor Tavish is What It Means een emotionele uitlaatklep. ‘What it means is a soppy song about something silly, but it means a lot to me. It’s not a cry for help, but hopefully a helpful cry.’

[Krachtterm], dit is bijzonder. Voor een ventje voor 17. Of een jonge vrouw van 25. Of een knakker van 43. Of een dame van 63. Ach, je snapt ons wel. Het is een schreeuw voor ons allemaal.

Nieuwe muziek

Iceage King Krule The Birthday Party

Gepubliceerd 30/08/2018 door

Alles is uit (of anders), zeggen Billy & Dolly

De reprimande van onze hoofdredacteur (die wij toch al niet zo serieus nemen) nemen we voor lief: Everything Is Off van Billy & Dolly (een duo, ja) is niet zo nieuw meer. Maar te mooi om hem niet te laten horen.

Billy en Dolly zijn Bill Rousseau en Dahlia Gallin Ramirez uit San Francisco. Everything Is Off staat op het album Five Suns dat in juni verscheen en waarvoor ze ’three main items on their agenda’ hadden: ‘loud guitars, dirty keyboards, and the end of the world.’

Nieuwe muziek

Billy & Dolly Teenage Fanclub The Magic Numbers

Laura Gibson en haar zoektocht naar tederheid (7.8)
Gepubliceerd 30/08/2018 door

Laura Gibson en haar zoektocht naar tederheid (7.8)

Twee jaar na haar fijne plaat Empire Builder komt Laura Gibson eind oktober met de opvolger: Goners. Ze ging diep voor die plaat: “I tore my heart and brain apart on this one,” schrijft de Amerikaanse muzikante op Facebook. “And tried to say something true about grief and love and the ways we share pain with each other (that sounds rather dour, but I promise there are a few toe-tappers hidden amongst the sorrows).”

Eerste voorproefje Tenderness is meteen raak. Neem alleen al de openingszin: “I met you the year I stopped fearing my body.” Kijk, zo begin je dus een kort verhaal. Bij onze collega’s van The Fader vertelt Laura openhartig over het liedje:

“[it] reflects on the ways we project pain, lash out, or become cracked open by the immediacy of another person. […] The act of holding each others’ trauma and grief, is both miraculous and messy. When we’re young, we adopt certain strategies for seeking and receiving tenderness. Much of adulthood is spent dismantling those strategies, and drawing new ones. I wanted to write about that dismantlement.”

En dat is prachtig gelukt.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Anna Calvi Laura Gibson Marrissa Nadler

Hopelijk blijft Mooneye (8.1)
Gepubliceerd 27/08/2018 door

Hopelijk blijft Mooneye (8.1)

Hier is weer zo’n debuutep’tje dat in eerste instantie volledig langs ons heen is gevlogen: Mooneye EP van Mooneye. Onbegrijpelijk, want na de eerste luisterbeurt (vorige week) waren we laaidend enthousiast over dit al in maart verschenen schijfje.

Mooneye is de Belgische songwriter Michiel Libberecht, die eerder al naam maakte bij onze zuiderburen als Mickey Doyle. Als Mooneye formeerde hij een band en blinkt hij uit in liedjes die al door OOR omschreven werden als “ronduit meesterlijk” en van “uitzonderlijke klasse”. En weet je, ze hebben gelijk. Het is een prachtig Ep’tje dat meteen al belachelijk goed opent met ‘Thinking About Leaving’. Vier liedjes later is het al weer over en rest enkel de repeatknop.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Big Star Midlake Mooneye stornoway

Het frisse nieuwe begin van The Wit (7.8)
Gepubliceerd 24/08/2018 door

Het frisse nieuwe begin van The Wit (7.8)

Een snor, een baard, lang haar en een jas die Joe Casey van Protomartyr niet zou misstaan. Zo ziet The Wit eruit. Op die ene foto. Bij dat ene korte stukje tekst. Want veel weten we niet van The Wit. Behalve dan dat de band uit Noorwegen komt. En dat ze nu een pareltje van een jingle-jangle-bedroom-pop-nummer hebben uitgebracht. Brengt If You Ain’t Got Nothing To Do (Don’t Do It Here) dan wat nieuws? Ehm. Nee. Dat niet. Maar het brengt wel iets moois. Iets prachtigs zelfs.

Twinkelende toetsen, fladderende vocals. Lekker fris en fruitig allemaal. Maar The Wit gaat al best een tijdje mee. Een debuutalbum verscheen in 2009 en daarna gingen ze op tournee met een paar andere bands (waaronder Fu Manchu). Twee jaar later begonnen ze aan het volgende album, ergens, in de bossen van Zweden. Maar door tragische omstandigheden (we zoeken nog uit welke) werd alles in de kast gelegd en kwam het er pas vijf jaar later weer uit. Nu is er een nieuwe samenstelling (denken we) en is het derde album in de maak.

Hoe dan ook: If You Ain’t Got Nothing To Do (Don’t Do It Here) is waarschijnlijk een nieuw begin. En zo klinkt het ook. Maar de mooiste omschrijving van het nummer komt van Mp3hugger.com. ‘The spirit of Morrissey hangs in the air too so we can almost smell the fresh bouquet of flowers being thrown into the audience in a scene so indie defining it almost makes our spectacles frost over.’ Ja. Zoiets.

Nieuwe muziek

Belle & Sebastian Ewert and the Two Dragons Morrissey The Smiths The Wit

Batting Cages voelt goed! (8.0)
Gepubliceerd 23/08/2018 door

Batting Cages voelt goed! (8.0)

17 augustus was een belangrijke dag voor Matt, Vince, Charlie en Will. Dat was namelijk de dag dat met Feel So Good de debuutsingle van hun band Batting Cages verscheen. Wij luisteren en denken aan retro, synths, Quiet Hollers en Matt Berninger. Wat wil je nog meer? Nou, een album bijvoorbeeld. Voorlopig is daar geen sprake van, helaas. Nou ja, dan doen we het maar met deze kneiter, goed?

Nieuwe muziek

Batting Cages Matt Berninger Quiet Hollers The National

Gepubliceerd 22/08/2018 door

De vroege ochtend van Glenn Miles

Alsjeblieft. Honderdenelf seconden verstilde schoonheid. Neem even de tijd, haal eens even diep adem voordat je weer verder gaat. Glenn Miles schreef het toen-ie nog op high school zat. Het gaat over koude, grijze, vroege uren in de ochtend: Bleak Morning.

Het komt op de soundtrack van de film die we nooit maken.

Nieuwe muziek

Glenn Miles Lavalu Nick Cave and Warren Ellis

Help Martin Forsell er weer overheen (7.7)
Gepubliceerd 22/08/2018 door

Help Martin Forsell er weer overheen (7.7)

We schreven in 2017: “Een liedje van M. Ward en Andrew Bird op het eerste solo-album van Alex Ebert (die van Edward Sharpe and the Magnetic Zeros).” Dat ging over Changes van Martin Forsell. Ee 7.9 vonden we het waard. Dan is het niet meer dan logisch dat we uitkeken naar een debuut EP of plaat. En dat doen we nog steeds, tot op heden is er namelijk niets verschenen. Tot daar ineens liedje Lift Me Up opdook.

En zo donker als het klinkt, is het ook bedoeld. Het gaat over de tijden dat Martin zich eenzaam voelt, nieuwe vrienden wil maken of zelfs een levenspartner zoekt. Dat alles klinkt nog steeds in een Edward Sharpe vibe.

Dus Martin, in ruil voor het prijzen van je liedje (hierbij), beloof je dan te gaan werken aan een fijne debuut EP of plaat? Deal?

Nieuwe muziek

Edward Sharpe & The Magnetic Zeros Martin Forsell