Gobsmag Posts

Toch even kijken onder het tabje ‘info’ op de hun Facebookpagina. Jawel, bij het kopje platenmaatschappij staat ‘unsigned’. Dus mocht u ambities hebben op dat vlak lees dan zeker even mee met de volgende zin: de band Riscas uit Birmingham heeft met liedje ‘Panic Like Tom‘ een verdomd lekker eerste wapenfeit de wereld ingeschoten.

Ze komen net kijken, deze vier gasten. Veelbelovende start is er dus al met deze eerste single, die reeds airplay heeft gekregen op BBC Radio 1. Bleef het niet bij, Riscas werd ook benoemd tot BBC Radio 1’s Introducing Artist of the week, afgelopen maart. In dezelfde maand steeg ‘Panic Like Tom’ overigens ook naar plekje 4 in de Spotify Viral 50 (maar we weten niet zo goed wat daar de waarde van is).

Afijn, is er meer te melden? Nee, niet echt. Is dat erg? Nope, draaien die handel.


Nieuwe muziek

Jordan Mackampa werd geboren in Congo en woont tegenwoordig in Coventry, UK. Dat zal best een overgang geweest zijn. Met nog maar een paar nummers op zak mag Jordan nu al lovende kritieken op zijn CV zetten, zoals: “As delicate as it is powerful and inspiring” (The Line of Best Fit) en “Eternally smooth… Jordan Mackampa has an old soul and an enlightened voice” (The 405). Zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Op 15 mei verschijnt er met Tales From the Broken een nieuwe EP, en daarop staat de track Battlecry. We horen gospel, soul, blues. Als een fijne mix tussen Willis Earl Beal, Michael Kiwanuka en Marc O’Reilly. Oh, en een beetje Fink.

The Sound of 2017?


Nieuwe muziek

Bijna drie jaar geleden waren we onder de indruk van Novo Amor. Liedje ‘Holland’ scoorde een dikke 8. En onder de indruk, dat zijn we eigenlijk nog steeds. Zeker toen vorige week het nieuwe liedje Carry You in onze inbox zat. En ja, we vinden nog steeds dat Novo Amor een must-listen is voor liefhebbers van Bon Iver en James Vincent McMorrow.

En de link met James Vincent McMorrow komt niet uit de lucht vallen. De heren delen namelijk hetzelfde label, Believe Recordings. Met daarnaast nog o.a. Alela Diane, Ciaran Lavery en Public Service Broadcasting. We kijken nu al uit naar de eerste langspeler, Bathing Beach, te verschijnen op 26 mei.

Oh, vorige maand stond Novo Amor trouwens in Nederland (o.a. Merleyn). Hebben we even gemist, waarvoor onze oprechte excuses.

 

Nieuwe muziek

Pubquizfeitje: Countryrocker Daniel Romano zat ooit in een punkband, Attack In Black genoemd. Ook in die band: Spencer Burton. En ook hij wandelt muzikaal tegenwoordig in een veel rustiger straatje (oa in Grey Kingdom en met City And Colour). In 2014 brak hij bescheiden door met de plaat Don’t Let The World See Your Love. Nieuwe liedjes Unmistakable Love en het hier uitgelichte Broken Hearts And Broken Chains laten horen dat hij met opvolger Songs Of klaar is voor een grotere stap.

Songs Of werd opgenomen in Nashville met Andrija Tokic, de producer die eerder facturen stuurde naar Alabama Shakes, Hurray for the Riff Raff en Langhorne Slim. Er zit een speciale gedachte achter de plaat, zo liet Burton weten:

Every song on this record is for someone else. Every song on this record is a gift to someone else. I wrote these songs for me, of course, but for the first time I wrote these songs about other people in my life, some of them for other people to help them through hard times.

En voor wie is het prachtige Broken Hearts And Broken Chains dan? Burton:

I had a young lady come to me and pour her heart out with a whole lot of ‘I’ve got nothing, I’ve heard the story before, I’ve lived the story. I lived the story until I realized that I had everything I need and so does most everyone else.’ Sometimes it takes losing everything to realize you have everything – ‘Broken Hearts and Broken Chains’ are sometimes one in the same.

Niks meer aan doen.


Nieuwe muziek

De productiviteit van Sea Pinks is een natte droom voor een werkgever. Maar de Noord-Ieren werken niet in dienstverband. Die bezetenheid moet dus wel uit passie en ambitie komen (en niet uit commercieel oogpunt of zo iets, want hoeveel mensen kennen nou Sea Pinks?). Dus, zoals zanger Neil zegt: “We’re a singles band hell-bent on making albums.” En dat levert dus binnenkort het zesde album in zeven jaar op.

Into Nowhere laat horen waar Sea Pinks voor staat; bitterzoete indiepop. Melancholisch, maar zeker niet pruilerig. Iemand zei; ‘it’s the sound of winter giving way to spring.’ Geen idee hoe dat klinkt, maar ach, misschien wel als Into Nowhere. Neil is in ieder geval iemand van de subtiele, pakkende jingle-jangle. Een beetje toegankelijker dus dan Girls Names, de band waar hij tot 2013 in drumde.

In mei verschijnt het nieuwe album (Neil: ‘It may surprise a few people, maybe not.’) en in juni komt de band naar Amsterdam. Dikke aanrader.

Nieuwe muziek

Ruim 2 jaar geleden waren we onder de indruk van John Moreland. In meerdere opzichten. Allereerst zijn verschijning, die maakt indruk/ Hetzelfde geldt voor zijn baard, stem en liedjes. Geïnspireerd door mannen als Steve Earle en The Boss. Kortom, alle ingrediënten voor een muzikant, wat ons betreft.

John Moreland komt uit Oklahoma, en dat laat hij ook blijken. Bijvoorbeeld omdat zijn liedjes prima passen in de traditie van andere Oklahomisten (dat is vast geen woord) als John Fullbright. Of omdat hij op zijn knokkels vrij nadrukkelijk O K L A H O M A heeft laten tatoeëren. Harm speelt met de gedachte om hetzelfde te doen.

Dus wat we je willen vertellen over John Moreland is dat hij prachtige liedjes maakt, met nieuwe track Sallisaw Blue de wat meer up-tempo kant op gaat ten opzichte van de vorige platen In The Throes en High On Tulsa Heat. Om zoals collega’s van The Fader het omschreven: “The Perfect Anthem For Hittin’ The Road”.

Zet 5 mei in je agenda. Dan verschijnt Big Bad Luv. Overigens op kwaliteitslabel 4AD (Beirut, Deerhunter, Future Islands en ga zo maar door). En als je toch je agenda bij de hand hebt, omcirkel dan ook 16 mei. Dan speelt John Moreland namelijk een double bill met Noah Gundersen, in Paradiso.

Nieuwe muziek

Pickwick is een prachtband. Dat schreven we in 2015 al. Hoofdzakelijk vanwege het album Can’t Talk Medicine (louter kneiters) en vanwege de spetterende sessie die ze deden bij het altijd fijne KEXP. We noemden Pickwick een band met festival potentie, het zou slechts wachten zijn op Nederlandse shows en een doorbraak. En heden ten dage wachten wij nog steeds.

Maar de band gaat gewoon door. Met nieuwste track Turncoat lijken ze een iets andere kant op te gaan. Nog steeds doet het ons heel erg denken aan White Denim, met het Augustines-achtige is er wat ons betreft wel uit. Wellicht onder invloed van producer Erik Blood, die o.a. met Palace werkte? Who knows.

En om hun verandering van geluid kracht bij te zetten namen ze ook meteen een nogal psychedelische video op bij het nummer:

The psychedelic lyric video highlights their newfound sonic surrealism as lead vocalist Galen Disston delivers a sensual falsetto. “Sensual” is the key word here, setting the scene with the steamy opening line, “Didn’t wait around to tell her/Got the clothing off/No one else around.”

Nieuwe muziek

Veel bands uit Italië kennen we niet. Dus dopen we Black Flowers Cafe ook maar meteen als onze favoriete Italiaanse band. Komt allemaal door liedje ‘Never Trust Me’ dat belachelijk catchy is.

De sound die ze laten horen, omschrijven ze zelf als een nieuwe richting. Oud werk kunnen we online niet vinden, dus dat geloven we dan maar. Verder hebben ze het over een muziekstijl die gebaseerd is op “the foundations of an unpredictable and kaleidoscopic sound, where hypnotic rhythm and liquid guitars are crossed through by synths, percussions and fragments of afrobeat.” Jingle jangle gitaarpop, zoals u wilt. Zomers. Een lekker briesje. Even de ogen dicht. En wegdrijven.


Nieuwe muziek