Gobsmag Posts

Adam Olenius heeft nieuws (8.0)
Gepubliceerd 31/08/2016 door

Adam Olenius heeft nieuws (8.0)

Adam Olenius. Die naam zei ons niks. Maar na 13 secondes van prachtsingle News Are Saying werd meteen een andere naam over de redactievloer geschreeuwd: SHOUT OUT LOUDS. Snelle google-actie en jawel hoor: Olinius is de frontman van die fijne Zweedse band. De stem van het meisje? Dat is de immer schattige Say Lou Lou.

Even over Shout Out Louds. Eigenlijk een band die veel meer aandacht verdiend in ons land. Eerste plaat, Howl Howl Gaff Gaff, is op Gobsmag HQ nog steeds een favorietje. Heerlijk sound, we denken dan altijd al snel aan The Smiths en The Go-Betweens (round and round, up and down, through the streets of your town – CLASSIC). Zet ‘m eens op, die plaat van Shout Out Louds en gooi liedjes als The Comeback en Please Please Please in je Indie Party Playlist.

Afijn, die Adam Olenius dus. De band bestaat nog steeds, maar nu een solo plaat. Goeie titel ook, very Morrissey-esque: Looking Forward To The New Me. Opener News Are Saying gaat over eenzaamheid en is een beetje geïnspireerd op de film Leaving Las Vegas with Nicolas Cage, lezen we bij onze collega’s van The Line Of Best Fit. Olenius zegt daar verder over het EP’tje:

In the back of my head, I always had the idea of doing something by myself. […] This is also the first time I produced and mixed some songs by myself. I wanted to make something in the world of Carol King, Todd Rundgren, and Robert Wyatt.

Zeer de moeite waard, dit EP’tje. Luister bijvoorbeeld ook maar eens naar het melancholische Feels Like Feels Right.


Nieuwe muziek

Adam Olenius Say Lou Lou Shout Out Louds The Go-Betweens The Smiths

We willen Hollis Brown niet missen (7.8)Hollis Brown
Gepubliceerd 30/08/2016 door

We willen Hollis Brown niet missen (7.8)

Bijna 2 jaar op de kop af geleden schreven we over Hollis Brown. Een korte opfriscursus: “Hollis Brown is an American Rock ‘n’ Roll band. Named after a Bob Dylan song, The Ballad of Hollis Brown.” Het liedje Wait For Me Virginia verscheen toen op Spotify, een album was er nog niet. Inmiddels weten we dat die track op het prachtalbum 3 Shots staat. Rock ’n Roll, ’60’s (denk Creedence Clearwater Revival, The Rolling Stones, maar ook wat Black Keys) schreven we destijds in al onze wijsheid.

Afgelopen vrijdag verscheen er ineens een nieuwe EP op Spotify: Cluster of Pearls. Om eerlijk te zijn hadden we de memo dat er iets nieuws op komst was even gemist. Des te groter de verrassing. En wat een aangename. Hollis Brown gaat precies verder waar het was gebleven. Wat wij de lekkerste track vinden? Die gaat naar de ballad Don’t Want To Miss You. We horen daarop zelfs wat Gram Parsons en Otis Redding. Otis Redding? Jazeker. Daarover zegt de band: 

The song is very R&B, which is a style of music we all love. I’m a huge Otis Redding fan—he’s one of my favorite voices. I even named my dog after him, so we were really going for it on this one.

Hollis Brown is ook een graag geziene gast in Nederland. Zo speelden ze op menig festival en deden ze zalen als Paradiso aan. En een nieuwe plaat betekent doorgaans een nieuwe tour. Zo ook hier. In oktober kun je ze weer op een aantal plekken bewonderen, warm aanbevolen door ons. Doe er je voordeel mee.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Creedance Clearwater Revival Gram Parsons Hollis Brown Otis Redding

The Dead Tongues, wilde bloemen en parfum (8.0)The Dead Tongues
Gepubliceerd 29/08/2016 door

The Dead Tongues, wilde bloemen en parfum (8.0)

Een banjo en een viool. Nee, niet weglopen! We hebben niet de nieuwe single van Mumford & Sons. We gaan het vandaag hebben over The Dead Tongues. Dat is namelijk een te gekke band uit Amerika. Nou ja, band: “The Dead Tongues is a project of Ryan Gustafson a singer-songwriter, musician, and producer.”

Begin dit jaar (maart) dropte The Dead Tongues / Ryan een nieuwe plaat, Montana. Die plaat ziet er niet alleen uit alsof hij in een vervallen hutje is opgenomen, zo klinkt hij ook. En daar houden we van. Neem nou bijvoorbeeld het nummer Wildflower Perfume. Daar hoor je toch gewoon wat Deep Dark Woods en Ryley Walker?

Overigens opende hij onlangs wat shows voor Hiss Golden Messenger. Snappen we wel, die keuze. Hopelijk binnenkort ook eens aan deze kant van de oceaan.


Nieuwe muziek

Ryley Walker The Dead Tongues The Deep Dark Woods

Weer karate met Ari Roar (7.8)
Gepubliceerd 26/08/2016 door

Weer karate met Ari Roar (7.8)

Het was uitzonderlijk heet die zomer. De Texaanse zon brandde en Caleb Ian Campbell (Ari Roar) zat in zijn tot appartement omgebouwde garage te kijken naar ‘hoe-doe-je-dat’-video’s op YouTube. Hij had de helft van zijn nieuwe EP al geschreven, maar een producer was hij nog niet. Eerst maar eens nieuwe speakers kopen, dacht Caleb.

Karate Again werd niet daar, maar in Miami Beach opgenomen. Daar voltooide hij namelijk zijn nieuwe EP Patch Me Up tijdens een uitzonderlijk warme winter. Hij struinde zo nu en dan over de met hagedissen overspoelde ‘sidewalks’ en haalde inspiratie uit zijn ontmoetingen met Jamaican Jewish Guy Who Sang Hebrew Rasta Songs On A Casio Keyboard en Golden Speedo Mustache Dude.

Die laisser-faire van Caleb hoor je duidelijk terug in Karate Again; het is klein, alledaags en fijn. Wij vielen vooral voor het orgeltje (als het een orgeltje is). Dat doen we eigenlijk altijd. In de video zie je overigens Caleb verhuizen, nu van Miami Beach naar Seattle. Want Caleb doet gewoon wat in hem op komt, zonder plan. En ondertussen schrijft hij mooie liedjes.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Andrew Bird ari roar Ezra Furman Lambchop

Geef het op voor American Wrestlers (7.8)
Gepubliceerd 25/08/2016 door

Geef het op voor American Wrestlers (7.8)

Over een week of acht verschijnt met Goodbye Terrible Youth het tweede album van American Wrestlers, de band rondom songwriter Gary McClure. Eerste single is het fijne Give Up.

Engelsman McClure woont inmiddels in Amerika. Na het klappen van zijn eerste band Working For a Nuclear Free City, opererend vanuit Manchester, poste hij wat nieuwe liedjes online. Ze werden opgemerkt door Brigette Imperial, een Amerikaanse die in Engeland studeerde. Ze raakten aan de praat en van het een kwam het ander en nu wonen ze als getrouwd stel samen in St. Louis. Daar is ook Give Up geschreven, de eerste single van het aankomende album. McClure vertelt:

I wrote Give Up in the basement of our two room house, in the murder inducing heat of a Saint Louis night, half a mile from the Mississippi river. It came out in one shot after I plugged in and hit a chord that rang out with a middle-era Clash jangle. I followed that chord into Strummerland and ended up going via some first-album-Foo-Fighters deal to somewhere else.

Maar waar gaat het liedje over? Dat weet hij zelf eigenlijk ook niet zo goed:

A friend told me that it’s a song about feeling trapped. I don’t know. He’s probably right. “I better watch lest my pretense is a loaded gun for pseudo Chuck Bukow’s to wave” is my favorite lyric-that-shouldn’t-really-be-a-lyric that I ever wrote. “If I take my time they’ll bury me alive” is certainly the closest to the bone. There are some that are totally indecipherable and which I don’t think are even words. Those are undoubtably the most honest of all.

Hoe dan ook: heerlijke track.


Nieuwe muziek

American Wrestlers Foo Fighters The Clash The View

De Chemical Trail van M. Craft (8.3)M. Craft
Gepubliceerd 24/08/2016 door

De Chemical Trail van M. Craft (8.3)

Het duurde heel eventjes voordat we er aan begonnen, maar inmiddels zitten we middenin Blood Moon, het nieuwe album van Australier M. Craft. Tegenwoordig woont hij trouwens in Londen, maar dat terzijde. Waar het om gaat is dat M. Craft prachtige muziek maakt. Op die plaat staan de piano en stem centraal. Dat kun je saai noemen, wij noemen het te gek. Die sfeer, dat kunnen maar weinig muzikanten. Maar als je toch namen moet noemen: Bon Iver, Nick Drake, James Vincent McMorrow en Damien Jurado.

Kortom, kwaliteit. Wat superlatieven, voor uw uitgeknipt: “One of the most exquisite soul-searching odysseys of this or any other year” (MOJO), “Blood Moon stands alone as a perfectly judged synthesis of conventional songwriting skills and detailed, cinematic music that revels in the silence between the notes. Superb.” (The Guardian).

Kunnen we je nog meer vertellen? Natuurlijk. De plaat verschijnt op Heavenly Recordings en werd geboren in een hut aan de rand van de Mojave Desert. Het is misschien wat cliché, maar de mooiste platen lijken toch altijd uit die hutjes te komen (denk maar aan Bon Iver of The Deep Dark Woods). Anyway, genoeg geluld, tijd om te luisteren en de ogen te sluiten. In dit geval luisteren we naar single Chemical Trails. Maar luister vooral de hele plaat. Trust us.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bon Iver Damien Jurado James Vincent McMorrow M. Craft

Bidden voor de nieuwe plaat van Blaenavon (8.0)Blaenavon
Gepubliceerd 23/08/2016 door

Bidden voor de nieuwe plaat van Blaenavon (8.0)

Het was ruim 2,5 jaar geleden één van de eerste posts op Gobsmag: Wunderkind van Blaenavon. Reden daarvoor was de toen nieuwe Koso EP en gig op Eurosonic. We noemden deze drie jonge gasten toen een mix tussen Jeff Buckley en Foals, maar erg veel materiaal was er toen nog niet. Inmiddels zijn we een tijdje verder en is de band eindelijk bezig met haar debuutplaat.

Ondanks de geweldige start, lag Blaenavon al snel een tijdje op z’n gat. De heren zaten namelijk nog op school en voor een paar maanden stond alles in teken van examens. Aan onze collega’s van DIY vertellen ze:

“We were so not used to being in a band anymore. It felt like we started fresh. We went away for ages, wrote all our songs again, made sure we could play properly. Then we felt like we had a good collection.

Deze plaat heeft nog geen naam en moet nog officieel aangekondigd worden, maar er is al wel een liedje: Let’s Pray. En dat liedje verdient het wat ons betreft om weer op het scorebord terecht te komen. We draaien het hier namelijk al een tijdje vrij vaak. Waarom? Nou bijvoorbeeld door de catchy gitaarhook aan het begin en de nog steeds fragiele stem van frontman Ben Gregory.

Precies, wij kijken uit naar die plaat.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Blaenavon Foals Jeff Buckley

De fijne lessen van Amongster (7.8)
Gepubliceerd 22/08/2016 door

De fijne lessen van Amongster (7.8)

In 2014 werd Amongster als een van de winnaars gekozen van Studio Brussels talentenwedstrijd De Nieuwe Lichting. Het bracht Thomas Oosterlynck, de man achter de naam, meteen naar Pukkelpop. Afgelopen weekend stond-ie er weer én is er bijna een debuutplaat: Trust Yourself To The Water.

Het is de volwaardige opvolger van het titelloze EP’tje dat al in 2015 verscheen en met Bright Life, Leo en Salrow drie veel op Belgische radio gedraaide liedjes bevatte. Succes dat Amongster, live een viermansformatie, optredens bezorgde op diverse festivals en supportacts voor oa Perfume Genius, Blaudzun en Editors.

In het toegestuurde bio’tje lezen we dat Oosterlynk zijn liedjes schrijft in kluizenaarschap en daarna hulp krijgt van Jasper Maekelberg om ze uiteindelijk op plaat te zetten. Maekelberg is producer, componist en gitarist en -zo lezen we in een bio’jte- een onmisbare schakel in het geluid van Amongster. (Druk baasje overigens, die Maekelberg. Hij zit zelf in de geweldige band Faces On TV en heeft ook meegewerkt aan albums / liedjes van Gabriel Rios, Protection Patrol Pinkerton, Bazart, Douglas Firs, Mintzkov en Marble Sounds.)

Twee liedjes van dat aankomende debuutalbum zijn al uit. De fijne single Teacher en het misschien nog wel fijnere Butcher’s Boy. Afijn, goed in de gaten houden, deze nieuwe lichting.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

amongster