Gobsmag Posts

Ray LaMontagne voelt geen druk (8.4)
Gepubliceerd 29/01/2016 door

Ray LaMontagne voelt geen druk (8.4)

Al jaren een held op de Gobsmag-redactie: Ray LaMontagne. Begin maart verschijnt zijn zesde album: Ouroboros. Eerste voorproefje Hey, No Pressure is waanzinnig en laat horen dat Ray vooral muziek blijft maken waar hij zelf op kickt en niet blijft vasthouden aan eerdere succesformules.

Hij noemt de Peter Pan Experience, lezen we bij Entertainment Weekly:

“If Peter Pan comes to your window and you try to tell him what you want to do or try to direct in any way, he’ll disappear. So that’s how I do it, I sit down and if it doesn’t feel right, then I just set it aside. I don’t force anything. I just let things happen.”

En dan krijg je dus met Hey, No Pressure een liedje waarop Ray agressiever dan ooit fluisterzingt over een dikke fuzzy laag gitaren (geen verrassing: de plaat is opgenomen met My Morning Jacket frontman Jim James). Om nog maar te zwijgen over de heerlijke laatste anderhalve minuut waarin de hel lijkt los te breken.

Dus ja, wij kijken wel uit naar die nieuwe plaat. Maar hey, verder geen druk ofzo.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

My Morning Jacket Ray LaMontagne The Black Keys

Night Knight steekt een vuurtje aan (7.5)
Gepubliceerd 28/01/2016 door

Night Knight steekt een vuurtje aan (7.5)

God een moederneuker noemen riekt naar een provocatie en een ridderhelm opzetten heet al snel een schreeuw om aandacht. Dat heb je helemaal niet nodig, Serafeim Giannakopoulos! Je schrijft namelijk prima liedjes als Night Knight. En dat is waar het om draait.

Serafeim is normaal gesproken drummer in de Griekse band Planet of Zeus, maar besloot zich in 2014 op te sluiten in een studio om te duiken in ’the vast ocean of sound without a life-jacket’. Hij kwam er weer uit met Black Rebel Motorcycle Club-achtige songs, maar ook kristalheldere gitaarliedjes en tedere indie-rockers. Zoals het fijne Set It On Fire.

Het werd al eens uitgebracht, ergens in 2015, maar het verschijnt nu opnieuw omdat ook het album waar het op staat (God Is A Motherfucker) een nieuwe release krijgt. Serafeim hekelt in Set It On Fire overigens het internettijdperk en ‘plastic songs written by children who don’t frown’. Prima. Niks mis mee. Mag ook wel eens gezegd worden. Steek het maar in de fik Serafeim!

Nieuwe muziek

Black Rebel Motorcycle Club Indigo Wild Night Knight Snowmine Yellow Ostrich

Ethan Johns en het werk van Neil Young (7.5)
Gepubliceerd 27/01/2016 door

Ethan Johns en het werk van Neil Young (7.5)

Alweer heel wat jaartjes geleden kreeg Glyn Johns een zoon, Ethan. Voordat je wegsurft, snel even wat namen. Glyn Johns was namelijk knoppenkoning (industrie-term voor producer) voor geinige bandjes als The Beatles en Rolling Stones. Dat Ethan hetzelfde talent bezit blijkt uit zijn palmares: hij produceerde voor Ray LaMontagne en Ryan Adams, om er maar een paar te noemen.

Gaan we nu ook al cijfers geven voor producers? Neen. Ethan Johns stond bijvoorbeeld als sessiemuzikant al op het podium met Emmylou Harris en Crosby, Stills & Nash. Maar dit doet hem eigenlijk tekort. Ethan Johns maakt namelijk zelf ook uiterst verdienstelijke muziek in lijn met de artiesten waar hij voor produceert en mee optreedt. Folkie americana dus.

Goed, waar het echt om gaat: Ethan Johns bracht op de valreep van 2015 een heerlijke plaat uit: Silver Liner. Titeltrack doet zeker niet onder voor iemand als Neil Young. Althans, dat vinden wij. Als jij dat nou ook vindt, doe dan je voordeel met de vrij uitgebreide NL tour die in maart op het programma staat. Wie weet kom je ons wel tegen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Ethan Johns Neil Young

Will Johnson is een naam om te onthouden (8.5)
Gepubliceerd 26/01/2016 door

Will Johnson is een naam om te onthouden (8.5)

Het zou kunnen dat er een belletje gaat rinkelen bij de naam Will Johnson. Waarvan dan? Nou, van supergroup Monsters of Folk. Samen met collega-toffe-peren Jim James (My Morning Jacket), Conor Oberst + Mike Mogis (Bright Eyes) en M. Ward brachten ze in 2009 een meer dan prima plaat uit. Of je zou Will natuurlijk ook kunnen kennen van het ter zielen gegane Centro-matic.

Maar goed, de term supergroup doet er ook vermoeden dat allen er een solocarrière op na houden. En die aanname is correct. Will Johnson, want daar hebben we het dus steeds over in dit stukje, bracht tot op heden vier platen uit. Onze favoriet is Scorpion, uit 2012, met name vanwege het werkelijk prachtige You Will Be Here, Mine. De nieuwste plaat luistert naar de naam Swan City Vampires. Daarop horen we naast Will Johnson ook Ricky Ray Jackson (van Phosphorescent) op gitaar. En het zijn die gitaren die centraal staan in absolute kneiter Nameless, But A Lover. Wat.een.track.

Leuk detail, ook Jason Isbell is fan: “Will Johnson is one of my favorite songwriters on Earth, and this album is as literate and addictive as any of his previous work.” Hatsa!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Crazy Horse Neil Young Will Johnson

Dobberen met Recorders (7.7)
Gepubliceerd 25/01/2016 door

Dobberen met Recorders (7.7)

Goed nieuws: de Belgische prachtband Recorders komt op 19 februari met een gloednieuwe plaat, Coast To Coast geheten. Een eerste voorproefje is er in de vorm van prima single Lost At Sea.

Coast To Coast is de opvolger van het in 2014 verschenen debuutalbum Above The Tide, dat ze in Los Angeles opnamen met Tony Hoffer (die eerder werkte voor Beck, The Fratellis, The Kooks, Air en nog zoveel meer).

Maar dat was toen. Het nieuwe album laat – als we het persbericht mogen geloven – “een meer volwassen en gesofisticeerde sound horen”. En gaat-ie over “innerlijke evolutie en de zoektocht van het leven, ongeacht de bestemming”. Dat klinkt wel heel cliché, maar wat zou het als het zulke mooie liedjes al Lost At Sea oplevert.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Recorders

Met City Reign de nacht in (7.9)
Gepubliceerd 22/01/2016 door

Met City Reign de nacht in (7.9)

Nog even geduld en dan verschijnt met Dasein het tweede album van de uit Manchester afkomstige band City Reign. Na liedjes When You Got It All, Disappear en Sympathy is er nu het vierde voorproefje: Into The Night.

We volgen de lads al een paar jaar, en het is grappig hoe we bij elke nieuwe release zeggen dat ze alleen maar beter worden. Eind 2014 noemden we liedje Disappear “zonder twijfel het beste wat de band ooit gemaakt heeft” en die woorden willen we nu graag doorsturen naar Into The Night.

Wat meteen opvalt is de kwaliteit van de productie: het klinkt als een spreekwoordelijk klok. Een voorzichtig begin, met een gitaargeluid dat doet denken aan het donkere new wave werk van U2 omstreeks hun eerste plaat (1980). Daarna gaat de trein rijden en komen de Britpop en Amerikaanse powerpunk invloeden om de hoek kijken. Als aan het einde de koortjes erbij komen en zanger Chris Bull ook in overdrive gaat, weet je 100% zeker dat je met een goed liedje te maken hebt.

Dus ja, hou City Reign in de gaten, ze worden alleen maar beter.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

City Reign Jimmy Eat World

The Pooches doet een aanval op het hart (7.5)
Gepubliceerd 21/01/2016 door

The Pooches doet een aanval op het hart (7.5)

Soms kan het zo simpel zijn. Dan luister je gewoon goed naar wat je omgeving je te bieden heeft en schrijf je in die stijl een puntgaaf, conventioneel popliedje. Zoals The Beatles dat ook ooit deden. Niet dat we deze jonge honden met The Beatles vergelijken. O nee. Laten we dat vooral niet doen (want dat slaat nergens op). Maar The Pooches gaan wel iets moois uitbrengen. Zeker weten.

De Schotse band (uit Glasgow dus) tekende onlangs een papiertje bij Lame-O Records uit Philadelphia. Bij dat label wordt binnenkort het EP-tje Heart Attack uitgebracht. Een debuut is het niet; in 2013 verscheen al ‘Smoochin’ with the Pooches’, 18 nummers, opgenomen na een succesvolle Kickstarter-campagne. Toen was het nog wat meer lo-fi, getuige ook het nummer ‘Reuben’ dat dan weer op een sampler van GoldMoldRecords staat.

Denk ook aan Squeeze, The Pastels (ook Glasgow) en Big Star. Iemand zei zelfs ‘Julian Casablancas fronting The Beach Boys’. Maar dat horen wij dan weer niet. Hoe dan ook; popmuziek in de puurste zin van het woord. Dat ligt ons wel.

Nieuwe muziek

Belle & Sebastian Teenage Fanclub The Pooches

Plezierritje met The Jezabels (8.0)
Gepubliceerd 20/01/2016 door

Plezierritje met The Jezabels (8.0)

Na het eerste voorproefje Come Alive, is hier met Pleasure Drive nu de allereerste echte single van Synthia, de aankomende nieuwe plaat van het Australische The Jezabels. En dat is niks anders dan goed nieuws.

The Jezabels debuteerde in 2011 met de sterke plaat Prisoner. Lovende recensies uit binnen- en buitenland waren niet aan te slepen en single Endless Summer gaf de band hun eerste top 40 hit. Ondertussen werd zangeres Hayley Mary (goeie naam) in de pers vergeleken met Kate Bush, Freddie Mercury en Cyndi Lauper. Opvolger The Brink (2014) was een aardige plaat, maar helaas iets minder opwindend dan dat sterke debuut. Al bracht het ze wel naar Glastonbury, dus wat zeur je dan.

En nu komt er met Synthia dus een derde aan. De platenmaatschappij omschrijft ‘m als volgt: “Synthia is a bold assertion of craft that sets this band apart in a world groaning with blokes doing their best impersonation of rock authenticity.” Emancipatie boemelebatie!

Afijn, de eerste twee voorproefjes beloven in ieder geval al veel goeds.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Metric The Jezabels Yeah Yeah Yeahs