Wellicht heb je deze al gehoord; maar er zijn er vast die nog maagdelijk naar dit pareltje van Benedict Benjamin kunnen luisteren. En voor iedereen is het dan nog even wachten op 25 maart, want dan komt het debuutalbum Night Songs uit.
Ben Rubinstein zag twee van zijn bands worstelen met de raison d’être (The Mariner’s Children en Peggy Sue), had ‘a bad time with the girl I love’ en doolde na nachtdiensten door een uitgestorven Londen. Dat hoor je terug in My Feet Have No Need For The Ground en ongetwijfeld nog veel meer op zijn eerste langspeler.
It was written at and about a point in my life when I realised I wasn’t that young anymore (…). But it’s also a kind of ode to that strange, beautiful and lonely time of night when the city closes down, everything is still and you feel like you’re the only person left.
Hij zwierf door een serene hoofdstad, met veel aan zijn hoofd. Hij nam Night Songs op in kerken, slaapkamers en keukens in Londen en Kent. Dat vinden wij mooi. Wij zijn van plan hetzelfde te doen, als we ooit een band beginnen. Want hopelijk schrijven wij dan ook zo’n song als My Feet Have No Need For The Ground.
