Gobsmag Posts

Vandaag ondernemen we een kleine trip naar ons Gobsmag-archief. 51 weken geleden schreven we namelijk over Current Swell. We noemden het radiovriendelijke countryrock uit Canada met Kings of Leon snik. Reden om dat te schrijven was de release van het erg fijne album Ulysess en dito single Keys To The Kingdom.

Ons favoriete liedje van die plaat was Bad News. De band moet dat ook een fijne track gevonden hebben, want inmiddels is er een nieuwe EP (Home Is Where You Make It) uit. Met daarop onder andere de youtube-hit Young And Able en de track Bad News. En laat er nou vorige week ook een video zijn verschenen bij laatstgenoemde. Je snapt het, dit moeten we op het scorebord knallen. Bij deze.

Er staan ook nog wat nieuwe tracks op de EP. De sound blijft echter hetzelfde. Nouja, hetzelfde. Wat we eerder al schreven: “Fascinerend ook hoe de band kan switchen tussen genre’s. Dan weer pop, dan rock, beetje countryrock, vervolgens weer wat blues en dan weer ska.”


Nieuwe muziek

Hypotheek

‘We hebben een probleem.’ Ik stond in de vergaderruimte waar zojuist duidelijk werd dat er na 7 jaar geen geld meer was. De karige beloning waar ik voor werkte was al te veel. Ik moest haar bellen. Ik moest de makelaar bellen. Maar ik staarde liever nog even uit het raam.

Well, it would’ve been
Could’ve been worse than you would ever know

Op een decembermiddag gaf ik de directeur een hand. Met een kartonnen doosje onder mijn arm. Mijn relaties kregen een mailtje. Iets over een verhuizing. Nieuwe ambities. Nieuwe uitdagingen. Terwijl ik vervolgens maandenlang de was streek en televisie keek.

Well, the windshield was broken
But I love the fresh air ya know

In februari liep ik met mijn liefde door een leeg woonhuis. Ik keek vanuit de slaapkamer naar de lichtreclame in de verte. Dit zou thuis worden. En het zou goed komen. Het kwam allemaal wel weer goed. De hypotheekverstrekker wist van niets.

Well, we scheme, and we scheme, but we always blow it
We’ve yet to crash, but we still might as well enjoy it

(In de film Planes, Trains and Automobiles rijdt John Candy in een uitgebrande auto en zegt tegen de politieman die hem van de weg haalt; ‘However, the radio still works.’ Het verhaal gaat dat Isaac Brock, zanger van Modest Mouse, daar aan dacht toen hij de tekst schreef bij een riffje van Johnny Marr.

Want het kan altijd erger. Alleen bedenk je je dat pas als de ellende voorbij is. Dus kun je in de tussentijd beter vasthouden aan de triviale dingen die nog wel goed gaan.)

Misschien wel het mooiste liedje van...

Vandaag komt-ie uit, het debuutalbum van Brooklyn Boys Highly Suspect. Mister Asylum is de naam en als we onze inbox moeten geloven kijkt de hele wereld er inmiddels enorm naar uit. De hele wereld is wellicht wat overdreven, maar de band scoort lovende recensie na lovende recensie. Wat te denken van Rolling Stone (“A Guitar Hero song you’ve 5-starred but can’t stop playing”) en Consequence of Sound (“A searing, relentless rocker, outfitted with guitar riffs that feel more like razor blades than musical notes. Stevens’ gravelly vocals adding yet another layer of intoxicating intensity”). Hatsa.

Die laatste quote gaat over de track Lydia. En dames en heren, dat is me toch een kneiter! Onze vrienden van Pinguin Radio zijn het met ons eens en draaien de track gelukkig regelmatig. Het wachten is op wat meer respons uit Nederland. Laat de shows maar komen!

Goed, dan gaan wij nou het album eens aanzetten tijdens onze vrijdag-ochtend vergadering. We raden je aan om hetzelfde te doen (album luisteren, niet vergaderen).


 

Nieuwe muziek

Rotterdam is de stad van de toffe dingen, dat mag duidelijk zijn. Rotterdam CS, De Rotterdam, Kubuswoningen… En vergeet vooral de muziek-scene niet. Zo schreven we eerder al over hoe Half Way Station Europa aan het veroveren is en brengen de Rats On Rafts elk podium serieuze schade toe. En hier is alweer de volgende Rotterdammert die weleens hoge ogen kan gaan gooien. Zijn naam? Jasper Bogaard.

Onder de naam van Goodnight Moonlight maakt Jasper alweer een tijdje lo-fi synth pop. Met Mountain Boy verscheen onlangs zijn vierde (!) EP. En dat terwijl hij pas 17 jaar is! Over zijn invloeden zegt hij zelf, in derde persoon:

He’s a major lover of contemporary weird pop artists like HOMESHAKE, Mac DeMarco, TOPS, Jerry Paper and Beach Fossils. But he’s also influenced by 90’s artists like Neutral Milk Hotel, My Bloody Valentine & the Microphones.

En we zouden Gobsmag niet zijn wanneer we je niet een toffe track van deze EP zouden voorschotelen. Hopsa, zo op een presenteerblaadje. Die track heet Mountain Boy en staat hier omdat we hem lekker vinden, maar ook omdat we steeds blijven kijken naar die video. Nu is het aan jou.


Nieuwe muziek

Eind september verschijnt met Have You in My Wilderness het nieuwe album van de klassiek geschoolde pianiste en zangeres Julia Holter. Eerste voorproefje Feel You is het mooiste wat je deze week gaat horen.

Ons wordt dus een wonderschoon album belooft. Eentje met — volgens de platenmaatschappij — monumentale popsongs. En het wordt het nog mooier in het persbericht: “Net als op haar wereldwijd met lovende kritieken ontvangen vorige albums weet Holter ons op dit album te verleiden met gelaagde etherische klanken waarbij akoestische instrumenten worden afgewisseld met sfeervolle elektronica.” Jawel: gelaagde etherische klanken.

Het nieuwe album, opvolger van het succesvolle Loud City Song uit 2013, is in 12 maanden opgenomen met achter de knoppen Grammy-winning producer Cole Greif-Neill, die eerder facturen mocht sturen naar artiesten als Ariel Pink, Beck en Caribou.


Nieuwe muziek

Uit Wales komt het dreampop geluid van Cut Ribbons. Na een handjevol singles en EP’tjes verschijnt 21 augustus dan eindelijk hun debuutalbum dat luistert naar intrigerende titel We Want To Watch Something We Loved Burn.

De promomachine achter Cut Ribbons omschrijf die nieuwe plaat met de volgende ronkende woorden: “A kaleidoscope of uplifting melodies, sparkling synths and glorious vocals.” Maar dat glorieuze had wel wat voeten in de aarde; de afgelopen twaalf maanden waren niet gemakkelijk voor de band, legt gitarist en medeoprichter Christian Rees uit:

There were occasions where it was difficult to keep our heads above water and there where many dark days but once we found the members that now make up the band, we knew instantly that this was the line-up that felt right.

Nou, gelukkig maar. Hulp kreeg de band overigens van Jeremy Murphy, die eerder mocht knoppenschuiven bij niet misselijke acts als Goldfrapp en Sam Smith. Het resultaat mag er zijn, zoveel moge duidelijk zijn bij het opzetten van eerste voorproefjes Bound In Love, Walking On Wires en de gloednieuwe single Clouds.


Nieuwe muziek

You Me & Apollo is het verhaal van Brent Cowles. Althans, verhaal… Het is een band. Waar de bandnaam vandaan komt weten we niet. Doet er ook niet toe. Wat je wel moet weten is dat de band rete-goed is en begin dit jaar alweer een double A-side uitbracht: Places / Finding Peace. Deze double a-side was onze eerste kennismaking met de band. Nee, niet toen ‘ie uitkwam (we kunnen niet altijd de hipsters zijn waar je ons wellicht voor aan ziet), maar pas afgelopen zondag, na een middagje Tour de France kijken in Rotterdam.

Oké, genoeg over wielrennen. Laten we het over de muziek hebben. Daarvoor citeren van de band zelf maar even voor het gemak:

…the unmistakable stamp of Sam Cooke and Otis Redding-style soul has made You Me & Apollo something of a friendly anomaly among the foot- stomping roots-folk renaissance that launched the careers of their Denver colleagues The Lumineers, Nathaniel Rateliff, and Gregory Alan Isakov. Sweet Honey is an ambitious attempt to reconcile these two strains of influence in the service of a restlessly contemporary sound that would fit alongside Brett Dennen, Neil Young, and Ennio Morricone on any playlist.

Eerlijk is eerlijk, Otis Redding en Sam Cooke horen we niet zo erg in de twee tracks. Maar dat het iets bijzonders is hoef je niemand op de Gobsmag-redactie van te overtuigen. Wie we dan wel horen? We denken dat You Me & Apollo prima in de smaak gaat vallen wanneer je Langhorne Slim, Brett Dennen en Shakey Graves weleens opzet. Onze favoriete track van de twee is trouwens Places, vandaar dat we daar mee aftrappen.


Nieuwe muziek

Prachtband Alabama Shakes gaat hard. En dat vinden we mooi. Wat we ook mooi vinden: Banditos. Nee, geen motorbende met leren jackies en stoere brommer, Banditos is een band uit Alabama (leuk hè, die link) die ons muzikaal gezien nogal aan die Shakes doet denken. En dat is helemaal prima.

Je stroomt ook op een mooi moment in. Het eerste, titelloze, album van Banditos is net uit. En dat album kan weleens hoge ogen gaan gooien. We lieten al de naam Alabama Shakes vallen. Verwacht dus volop gitaren. Maar ook het wat langzamere werk gaat ze prima af (luister bijvoorbeeld eens naar Blue Mosey #2, beetje Houndmouth, nietwaar?). Maar over het algemeen staat Banditos in een hoge versnelling.

Wat we nog wel geinig vinden om te vermelden is dat Banditos een aantal leads kent. Wat we daarmee bedoelen? Dat er maar liefst vier bandleden zijn die van tijd tot tijd de lead-zang op zich nemen. Onze favoriet? Mary Beth Richardson (in de track No Good). Dan snap je ook meteen de link met — komt ie weer — Alabama Shakes. Maar eerst single The Breeze. Ook niks mis mee.

Tot volgend jaar op een paar festivals?

Nieuwe muziek