Gobsmag Posts

The Academic houdt van anders
Gepubliceerd 06/04/2015 door

The Academic houdt van anders

Mullingar is dus een plaatsje in Ierland. Moesten we even googlen. Waarom? Omdat het prima bandje The Academic daar vandaan komt. Net als One Direction zanger Niall Horan overigens.

Daar in Ierland heef The Academic, als we het bio’tje mogen geloven, al een aardige live reputatie opgebouwd. Het zijn nog jonge gastjes (tieners) en druk bezig met een eerste EP’tje. Met de woorden “an infectious blend of indie rock /pop” omschrijven ze hun sound en luisterend naar debuutsingle Different kun je daar weinig tegen in brengen en dat doen we dan ook maar niet want is er al niet genoeg onenigheid in de wereld, mensen? “I love that you’re different!”

The Academic dus. Veelbelovend bandje met een prime debuutsingle. Is er verder nog iets te melden? Vooralsnog niet, maar we houden je op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. Desnoods vliegen we naar dat ene plaatsje waar ook die One Direction dude vandaan komt. Mull-nog wat. Ligt in Ierland.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Catfish and the Bottlemen The Academic The Killers

William Elliott Whitmore heeft wat te doen
Gepubliceerd 06/04/2015 door

William Elliott Whitmore heeft wat te doen

Een krappe week geleden verscheen Radium Death, het zesde album van William Elliott Whitmore. Niet echt een titel doe je doet denken aan kampvuur of warme stranden. En dat is terecht, Whitmore maakt namelijk overwegend donkere roots/americana. En dat doet hij dus al aardig wat jaartjes op respectabele wijze. The beginners guide to William Elliott Whitmore: Old Devils, Johnny Law en onze persoonlijke favoriet, Hell or High Water.

Als we je dan ook nog vertellen dat Whitmore beschikt over een baard, een zware stem en graag een glaasje whiskey drinkt, dan is de vergelijking met Sean Rowe niet ver weg natuurlijk. Je snapt hebt, onze handen gaan op elkaar. VICE weet het overigens ook mooi te verwoorden:

“Will is a banjo toutin’, cheap beer guzzlin’ motherfucker who’s been making some of the most arresting folk music of the last decade. With a voice that sounds like he’s smoked a pack of Marlboros every day of his life and at one point ate Tom Waits vocal box for breakfast, his music tells stories of the simple life you find in the Midwest.”

We moeten er wel bij zeggen dat Whitmore op zijn nieuwste plaat wat breekt met de traditie van albums met minimale instrumentatie waar hij overwegend solo op te horen is. We horen een wat grootser geluid. En jawel, we horen bandleden. Toch blijft het vertrouwd en draaien we single Healing To Do al een tijdje plat op de redactie. Nu is het jouw beurt.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Sean Rowe Tom Waits William Elliott Whitmore

Misschien wel het mooiste liedje van… 2011
Gepubliceerd 03/04/2015 door

Misschien wel het mooiste liedje van… 2011

Grote stad

In een telefooncel, op de hoek van Beethoven en Bach, belde ik naar huis. De avond was gevallen en ik bevond mij in een slechte buurt. Ik keek schichtig om mij heen, hoorn in mijn hand, hand op mijn portemonnee. De grote stad. Het was allemaal al erg genoeg.

Ik logeerde vier dagen, drie hoog, op een onbekend adres. Er stond iets te beginnen en de slaap kon ik maar niet vatten. Diep in de nacht hoorde ik onheilspellende geluiden onder het raam. Katten. Of mensen. Spelend, vechtend. Er was ooit iemand neergestoken hier.

My cats fight
And play all night
And drive me crazy

De laatste dag belde ik weer. Een huisdier was tijdens mijn afwezigheid doodgegaan. Maar dat deed mij niet zo veel. Afscheid nemen deed ik inmiddels op routine. Ik woonde nu in de grote stad. En het was allemaal al erg genoeg.

Time went by
The old ones died
So we got new ones

Bekijk deze video op YouTube.

(Die foto op het album Boxer. Die is dus genomen tijdens de bruiloft van Peter Katis. Dat is een vriend van The National en sinds lange tijd co-producer van de band. Peter heeft met zijn broer ook een eigen band: The Philistines Jr. En met die band maakte hij het geprezen album If a Band Plays in the Woods…?. In 2011 werd dit album nog eens opgenomen (If a Lot of Bands Play in the Woods…?), maar nu door veel toffe bands waarmee Peter heeft samengewerkt. Dat zijn er nogal wat. Frightened Rabbit, Tapes ’n Tapes, Mercury Rev, We Were Promised Jetpacks. En ook Tjeerd Bomhof (Dazzled Kid) mocht een liedje doen.

Mooiste cover is echter die van The National. Twenty Miles to NH (Part 2) gaat over niets meer dan katten die spelen, vechten en dood gaan. Dat is alles. Toch denk ik dan weer aan een einde en een begin en dingen die je afsluit omdat dat soms nu eenmaal moet. Omdat je verder moet. Omdat er iets nieuws staat te beginnen. Ook al wil je dat misschien helemaal niet.)

Misschien wel het mooiste liedje van...

The Slow Readers Club heeft de geest
Gepubliceerd 03/04/2015 door

The Slow Readers Club heeft de geest

In 2012 verscheen het titelloze debuutalbum van de uit Manchester afkomstige gitaarband The Slow Readers Club. Ze scoorden er airplay mee bij oa BBC 6 Music, BBC Introducing, NME en Q Radio. 13 april verschijnt de langverwachte opvolger: Cavalcade.

Nieuwste single van die nieuwe plaat heet I Saw A Ghost en laat goed horen dat de Amerikaanse band Interpol nog altijd een goede inspiratiebron is (en dus ook Manchester helden Joy Division). Ook The Killers zijn eigenlijk op het album nooit ver weg, als we eerdere (prima) voorproefjes Don’t Mind, Start Again, Forever In Your Debt en Days Like These Will Break Your Heart opzetten.

Meer hoef je eigenlijk niet te weten. Aanslingeren die handel.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Interpol The Slow Readers Club

Back on track: Bravestation
Gepubliceerd 02/04/2015 door

Back on track: Bravestation

Het is al weer drie jaar geleden dat het uit Toronto afkomstige Bravestation ondergetekende verraste met een prima debuutep’tje White Wolves. De daarop volgende langspeler (Giants & Dreamers, 2012) wist echter niet te overtuigen en daarmee verdween de interesse ook weer.

Totdat er een e-mailtje binnenkwam. Een kort berichtje uit Canada: Bravestation heeft getekend bij het Canadese label Culvert Music en er komt een nieuwe EP aan, genaamd V. En: “It’s their most focused and accessible collection of songs to date, channeling ‘80s New Wave, Modern Rock, Synthpop, Post-Punk to create their own imaginative version of pop.” De eerste single van die nieuwe EP heet Haven, en ja hoor, dat klinkt weer erg fijn. Misschien gaat het dan allemaal toch nog goed komen.

Nieuwe muziek

Bravestation Local Natives

De alt-country van American Aquarium
Gepubliceerd 01/04/2015 door

De alt-country van American Aquarium

American Aquarium is een band die menig alt-country en pedal-steel liefhebber al lang op het netvlies heeft staan. En terecht wat ons betreft. Een ruime week geleden kwamen ze met hun nieuwe langspeler: Wolves. Tien tracks die niet anders kunnen dan je raken.

Frontman BJ Barham is namelijk een verhalenverteller. Ons lievelingsverhaal zingt hij in het nummer Losing Side of Twenty-Five. Het gaat over de verkeerde keuzes die hij als kind wellicht heeft genomen. Verslaafd aan alles wat god verboden heeft en om hem heen zag hij iedereen een bestaan opbouwen. Het nummer gaat ook over de teleurstellingen van zijn ouders. Waarom kon hun zoon nou niet gewoon doen wat de rest van de kinderen doet? Inmiddels is Barham 30 jaar en is hij tot de conclusie gekomen dat het allemaal goed is gekomen. Hij heeft gedaan wat hij wilde doen, maakt muziek met een aantal van zijn beste vrienden en heeft een fantastische vrouw om bij thuis te komen.

“I might never be a millionaire, and that’s all right with me. Cause I’ve done the things I wanted to. And said the things I needed to. And seen the things I wanted to see. There are different roads to happiness; I took a different path, I guess. Came out on that other side just fine.”

En zo vind je nog een aantal prachtige nummers in de indrukwekkende discography van American Aquarium (titeltrack Wolves, Burn.Flicker.Die van het gelijknamige album uit 2012 of I Hope He Breaks Your Heart).

Gratis tip: houd je van dit soort muziek? Neem dan eens een kijkje in de catalogus van Last Chance Records. Stuk voor stuk helden. Met name Adam Faucett en John Moreland bevelen we van harte aan.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

American Aquarium Bruce Springsteen Wilco

Funk it up met T Bird and the Breaks
Gepubliceerd 31/03/2015 door

Funk it up met T Bird and the Breaks

“T Bird and the Breaks are a big, funky band”. Zo, dan weet u dat ook weer. 10 mannen en vrouwen, afkomstig uit de gekste stad van Amerika, Austin (Texas). Het was in datzelfde Austin dat T Bird (zo schijnt hij echt te heten) vorige week een aantal spetterende optredens gaf op SXSW.

Daar kom je natuurlijk niet zomaar. T Bird and the Breaks brachten namelijk onlangs hun derde studio-album, Harmonizm uit. Om je een beter idee te geven wat je kan verwachten citeren we graag de band:

“Horns? Check.”

“Female singers that swing-it-while-they-sing-it? Check.”

“Fire-in-the-hole rhythm-section of drums, bass, guitar, and keys? Check.”

“Gravel-voiced front-man who always leaves it on stage? Check.”

Zelf noemen ze het chunk-music. “A form of twenty-first century American music consisting of equal parts funk, hip-hop, and rock and roll characterised by its rough sonic quality and energetic, visceral performance. Commonly served hot with a side of girls and brass.”

Kun je nu al niet meer stil zitten? Goed! Dan kun je, na het luisteren naar Harmonizm meteen door met Never Get Out Of This Funk Alive (hun vorige studio-album), en dan met name met de tracks I Get’s My Boogie On, The Clap Hands Song (herken je Tom Waits?) en Put It On The Spot. Beginnen doe je echter met Justine, een van de fijnste nummers van de meest recente plaat. Happy funkin’!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

T Bird and the Breaks

Voetjes van de vloer met JD McPherson
Gepubliceerd 30/03/2015 door

Voetjes van de vloer met JD McPherson

Vandaag het verhaal van JD McPherson. JD begon zijn carrière in Tulsa, Oklahoma. Als onderwijzer welteverstaan. Als hoofd van het art-department leerde hij zijn leerlingen over alle grootheden uit de historie van de kunst, waaronder die uit de muziek. Hij zette namelijk een mixtape club op die hem grote populariteit opleverde. Het resulteerde ook in zijn ontslag.

Slecht nieuws? Verre van! Ineens had hij zeeën van tijd om zich bezig te houden met muziek. Pure Rock ‘N Roll die je op het eerste gehoor niet zou plaatsen in de jaren 2000. Op het tweede gehoor trouwens ook niet. Luister eens naar North Side Gal en oordeel zelf.

Met Let The Good Times Roll heeft JD McPherson inmiddels een tweede plaat uit. Hij timmert lekker aan de weg en was niet zo lang geleden op bezoek bij niemand minder dat David Letterman. Daar kreeg hij de voetjes van de vloer met de titeltrack van zijn album. Dat lukte hem ook op de Gobsmag-redactie met de track It’s All Over But The Shouting, Harm heeft het nog steeds helemaal te pakken. Om die reden kunnen we dan ook niet anders dan deze kneiter op het scorebord gooien.

Kudo’s overigens ook voor het nummer Bridgebuilder. En jij kunt ze ook verdienen als je ons kunt vertellen wie de track heeft geschreven. Juist, Dan ‘Black Keys’ Auerbach, goede vriend van JD McPherson.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

JD McPherson