Gobsmag Posts

Kruškovac

Het was een slecht plan. Maar wat moest ik? Ze was weg. Voorgoed. En de voetbalkantine ging dicht en ik wilde niet naar huis. We reden het dorp in, dronken tot sluitingstijd en ik had nog niet genoeg. Sander gelukkig ook niet. In de kelderkast vonden we een fles Kruškovac.

Two days have passed
And all I want is to feel better

Ze was weg. Voorgoed. De valse hoop op verzoening had niets opgeleverd, behalve een immense kater. De volgende dag bleek het plan namelijk nog slechter dan de avond ervoor. Ik kroop tot huilens toe naar het toilet tot ik niets meer had. En daarna nog een paar keer. Ik had het kunnen verwachten, ik had het allemaal kunnen verwachten.

It was profound
Like the piano I was humbled by

‘The Second Part’ gaat over afscheid. Voor korte tijd of voor eeuwig, van vriendschap of van liefde. Maar vooral over de zwaarmoedigheid ervan en de radeloosheid die sluipt in alle dagelijkse dingen. Geen sigaretten meer. Geen geld. Geen eigen regenjas.

Murray A. Lightburn, zanger en songwriter van The Dears, geeft eerlijk toe dat hij het vaak zwartgalliger ziet dan het is. Maar soms voelt bijna alles als een ‘life and death situation’. En dan grijp je dus naar een mierzoete pijnstiller. Dan grijp je naar de Kruškovac.

Ook mooi:

Sorry. Voor alles.

De lichtblauwe Nokia viel met een doffe klap op de natte klinkers. En het was niet eens mijn telefoon. Die nacht in de Rotterdamse haven, de laatste van het jaar, verliep toch al teleurstellend. Het feest, de muziek en het vooruitzicht; het was het allemaal net niet. Terwijl de verwachtingen de middag ervoor nog waren gestegen. Ze had gebeld dat ze ziek was. Ze ging niet mee. En ik loog toen ik zei dat ik dat jammer vond.

You always cared for me
And I pushed you in the dark

De drank werkte ontnuchterend. Net als de decemberwind, januariwind, die door mijn kekke overhemd waaide. En de klap van de Nokia ook. Ik wilde je bellen. Je zeggen dat… Je vragen om… Maar het schermpje lichtte niet meer op. Oh, my bright.

You the sweetest one

Bright Bright Bright van Dark Dark Dark. Voor als je de weg een beetje kwijt bent. Iemand wegduwt die je dicht bij je moet houden. En je fout op fout stapelt terwijl je de eerste nog ongedaan moet maken. Kan dat nog? Nona Marie Invie probeert het met een lied. Ze vraagt geen begrip en ze vraagt niet om vergiffenis. Ze zegt eigenlijk op haar manier sorry. Voor alles.