Gobsmag Posts

City Reign wordt alleen maar beter
Gepubliceerd 23/10/2014 door

City Reign wordt alleen maar beter

Manchester: sinds jaar en dag de stad van de beter gitaarbands. We noemen er nu gewoon heel snel drie uit ons hoofd: Joy Division, The Smiths en Oasis. Nog lang niet van die orde, maar al wel heel tof: City Reign.

Uw Gobsmag-redacteur, een onvervalste Britpopliefhebber, houdt het viertal al een tijdje in de gaten. Het was debuutsingle Making Plans die de radar aanzette in 2010. Een EP’tje volgde in 2011 (Numbers For Street Names) en twee jaar later met Another Step de eerste langspeler. En dat alles in eigen beheer. Indie is in dit geval dus écht independent. Kun je alleen maar respect voor hebben.

Waar het vroegere werk zowel qua opnamegeluid en songkwaliteit charmant rammelt, zijn de dit jaar verschenen singles When You Got It All en Disappear zonder twijfel het beste wat de band ooit gemaakt heeft. Nog altijd zonder platenmaatschappij, maar lerend van elke dag in de studio en goed kijkend naar hun voorbeelden wil City Reign maar één ding en dat is beter worden. Elk nieuwe liedje moet het beste zijn wat ze ooit hebben gemaakt. En het lijkt te werken. Want niet alleen Gobsmag is enthousiast, ook BBC Radio 6 draait inmiddels regelmatig een liedje van City Reign. Hoogste tijd om aan te haken, mensen.

Nieuwe muziek

City Reign Jimmy Eat World oasis

Leon Bridges brengt de soul terug
Gepubliceerd 22/10/2014 door

Leon Bridges brengt de soul terug

Gospel, soul, R&B; het lijkt ook steeds populairder te worden om deze retro sound terug te brengen in de hedendaagse muziek. Soms met succes, meestal een slap aftreksel van vervlogen tijden.

Maar a change is coming! We stellen je graag voor aan Leon Bridges, 25 jaar oud en afkomstig uit Dallas / Forth Worth, Texas. Je leest het goed, 25 jaar. Onthoud dat even voor als je zometeen zijn tracks aanzet. Leon Bridges is het levende bewijs dat gospel en soul prima plaats kunnen hebben in 2014.

Prima? Understatement! Leon Bridges heeft slechts twee tracks uitgebracht, maar man, wat zijn die heerlijk. De tracks doen ons denken aan een jonge Sam Cooke, vintage versterkers en mensen met hoeden in een stijlvol ingerichte club. Tipje van ons: Better Man en Coming Home zijn te downloaden op zijn Soundcloud-pagina.

Leon Bridges werd overigens, per toeval, ontdekt door de drummer van White Denim (je weet wel, die te gekke band uit Austin). Hij hoorde hem zingen, wist dat hij goud in handen had en dook de studio in. Nu maar wachten op EP’s, albums en tours. We gaan nog een hoop horen van deze man.

Nieuwe muziek

Leon Bridges Sam Cooke

Neil Holyoak zingt over Jeremy
Gepubliceerd 21/10/2014 door

Neil Holyoak zingt over Jeremy

Nog net geen maandje uit, Rags Across The Sun, het vijfde studioalbum van de in Canada woonachtige Amerikaanse singer-songwriter Neil Holyoak. Zijn invloeden? “From French symbolist poetry to the acoustic blues music of Mali.”

Daar kun je natuurlijk niet zoveel mee. Snappen we. Neil Holyoak maakt folkie singer-songwriter muziek. Sfeervol. Geen toeters en bellen. De kenners van de BBC komen volgens ons nog het meest in de buurt met hun uitspraak: “evoking the ghost of Bon Iver, the soul of James Vincent McMorrow and the autumn chill of S. Carey”

Die heeft Neil Holyoak ongetwijfeld in zijn zak gestoken. Volkomen terecht, wat ons betreft. Luister maar eens naar het prachtige Jeremy Song, afkomstig van Rags Across The Sun. Andere aanrader is Red Queen of Autumn (dan snap je ook meteen de Bon Iver associatie).

Nieuwe muziek

Bon Iver Neil Holyoak S. Carey

Logue: Britse indiepop uit Rotterdam
Gepubliceerd 19/10/2014 door

Logue: Britse indiepop uit Rotterdam

Rotterdam is meer dan de Erasmusbrug, Het Centraal Station, de Markthal en Sparta. Ook op muzikaal gebied is het goed toeven in 010. Logue is hier een prima voorbeeld van, getuige hun debuut EP Cold Hearts die begin deze zomer verscheen.

Logue is in 2013 ontstaan op het Rotterdams Conservatorium (Codarts) op initiatief van frontman Sjoerd van Heumen. De schoolopdracht resulteerde in die EP, een zeer ruime voldoende en de aandacht van A&R goeroe Menno Timmerman. De bandnaam, Logue, is overigens gebaseerd op een personage uit de film The King’s Speech. Dat u dat weet.

Goed, door naar de muziek. Logue maakt indiepop naar goed Brits voorbeeld. En dat gewoon uit Rotterdam. Ergens tussen The Kooks, White Lies en Editors. Eerste single Cold Heart kan al rekenen op airplay bij 3FM en Radio 2. We sluiten niet uit dat hetzelfde gaat gebeuren met de tweede single Inconsolable.

Met een platendeal bij PIAS op zak kan het niet anders zijn of je gaat nog veel van deze gasten horen. Bijvoorbeeld op 28 november in semi-akoestische setting op PopUp 010 in –jawel– Rotterdam.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Logue The Kooks

The Wands hoort de psychedelische 60s machine
Gepubliceerd 17/10/2014 door

The Wands hoort de psychedelische 60s machine

Eind november komt dan eindelijk het debuutalbum van de Deense psychedelische punkband The Wands uit: The Dawn. Single The Sound Of The Machine noemen we hier op de redactie een Rivella-plaat: een beetje vreemd, maar wel lekker.

The Wands is een van de voornaamste bands in de bloeiende punk- en psychscene van Kopenhagen. Opgericht in 2011 door kernleden en jeugdvrienden Christian Skibdal en Mads Gras bracht het tweetal een jaar later de eerste EP Hello I Know The Blow You Grow Is Magic uit met vijf rauwe nummers gedrenkt in trage, psychedelische reverb, echo en kraaiende vocalen die recht uit de garage komen.

De jaren ’60 zijn goed hoorbaar in de sound van The Wands. “We’re both influenced by all kinds of music but we are especially into 60’s stuff,” bevestigt zanger Christian Skibdal bij onze psychedelische buren. “Our main influences are probably The Beatles, The Rolling Stones, The Doors, Jimi Hendrix, etcetera. I could easily mention something more exotic but these are important; you can’t be a rock band if you don’t dig Jimi.”

Afgelopen jaar stonden ze al op Eurosonic en volgende maand komen ze terug voor een uitvoerige tour door Nederland met op 30 november een show in Utrecht (ACU), 3 december in Amsterdam (Paradiso), 4 december in Den Bosch (W2) en 6 december in Den Haag (Supermarkt). Dit zijn de tips, dude.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jimi Hendrix Tame Impala The Wands

Misschien wel het mooiste liedje van… 2005
Gepubliceerd 16/10/2014 door

Misschien wel het mooiste liedje van… 2005

Wat Sarah zei

Dat nooit meer. Winter in West-Vlaanderen. Het huis was oud en het waaide binnen nog harder dan buiten. Oma zat dat hele weekend in haar winterjas op de bank. Ik reed haar naar Ieper, voor The Last Post, die we tot afgrijzen hoorden schallen op 500 meter van de Menenpoort. Ze was niet zo goed ter been meer. Op de terugweg werden we geflitst. In de regen. Zo’n dag. Maar voor haar was elke dag er één, omdat het aftellen eigenlijk al was begonnen.

Die avond liet ik mijn familie een liedje horen. Ben zong over wat Sarah zei.

“That love is watching someone die.”

En dat deden we. Gelukkig pas zo’n 1200 dagen later. We stonden aan het ziekenhuisbed, as each descending peak, on the LCD, took you a little farther away from me.

Die uren voor dat fatale moment worden door Benjamin Gibbard, frontman van Death Cab For Cutie, beschreven in What Sarah Said. Het is gebaseerd op een anekdote van een vriendin, die aan de zijde van haar geliefde tot een overdonderend en droevig besef kwam. Dat er een dag zou komen dat de één de ander dood ziet gaan. Pijnlijk. Maar toch ook mooi. Zoals de liefde zelf.

En dan stelt Ben je die wrange, confronterende vraag:

“Who’s gonna watch you die?”

Bekijk deze video op YouTube.

Misschien wel het mooiste liedje van...

De melancholische indie van Broken Records
Gepubliceerd 16/10/2014 door

De melancholische indie van Broken Records

Broken Records, de nachtmerrie van elke vinyl-liefhebber. Maar laat dit nou tegelijkertijd de droom van elke muziekliefhebber zijn. Broken Records is namelijk een zes-koppige indieband uit Edinburgh.

De eerste plaat, Until the Earth Begins To Part, brachten ze uit in 2009. Meesterwerkje van deze plaat is zonder twijfel ‘Wolves‘. Die track scoort nog steeds hoog in ons lijstje ‘mooiste nummers aller tijden’. Sindsdien is het kwaliteit wat de klok slaat. Twee EP’s, een tweede studio-album en sinds kort is daar de derde langspeler Weights & Pulleys (2014).

Zoals we al zeiden horen we grote indie-invloeden (A Darkness Rises Up) en staan de tracks bol van de melancholie. Maar ook strijkers en pure emotie (Home) passeren de revue. Liefhebbers van Arcade Fire, Revere en Dry The River mogen dit dan ook niet laten lopen. Om met de mensen van Uncut te spreken: “Fiery brass and soaring dynamics soundtracking an irresistible leap into the abyss.” Lekkerste track van het nieuwe album is volgens ons Toska. Luister maar eens.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Arcade Fire Broken Records Dry The River Revere

Het slome gemak van Barbarisms
Gepubliceerd 15/10/2014 door

Het slome gemak van Barbarisms

Uit Stockholm komt Barbarisms. Ze hebben net een titelloos debuutalbum uit en Easier All The Time is de nieuwste single.

Het is een interessant album met typische Amerikaanse lo-fi, “slackerige” gitaarliedjes die je oren doen spitsen. Soms al bij de titel (Macaulay Culkin on Pizza), soms pas na het refrein (“There will always be one more dick to suck” in het uitstekende Backwards Falkconer #2).

Barbarisms opereert dus vanuit Stockholm, maar draait “gewoon” om een Amerikaan: songwriter Nicholas Faraone. Via Parijs belandde hij in de Zweedse stad en daar ontmoette hij Tom Skantze en Robin Af Ekenstam: Barbarisms was geboren.

Afgelopen maand verscheen het debuutalbum dat in Amerika en Engeland langzaam positieve reviews aan het verzamelen is. Tip van de Gobsmag redactie: ze hebben op moment van schrijven nog maar 327 Facebook fans, dus je kunt nog geweldig de early adopter uithangen…

httpv://www.youtube.com/watch?v=—BWs_sK5g

Nieuwe muziek

Barbarisms Bob Dylan REM