Josh Morningstar heeft een heerlijk relaxte stem, ietwat schurend. En vindt het leuk om, vaak grappige, verhalen te vertellen of stereotyperingen omver te halen in zijn liedjes. Zo ook in Sanatorium Lovesick Blues #4702. Up-tempo en zelfs een beetje funky.
Gobsmag Posts
Het is vrijdag dus liggen er weer een flink aantal nieuwe albums op je te wachten. Wij gaan vandaag deze sowieso checken:
- Ryley Walker – Course In Fable
- Dry Cleaning – New Long Leg
- Flock of Dimes – Head of Roses
- Kishi Bashi – Emigrant (EP)
- Jimmy Diamond – Common Sense (EP)
- Hey, King! – Hey, King!
- Glasvegas – Godspeed
- Moontype – Bodies Of Water
- The Drums – Mommy Don’t Spank Me
- Bryce Dessner & the Australian String Quartet’s – Impermanence/Disintegration
“She sounds like an alliance of Mazzy Star and Slowdive – now imagine that, and it gets better.” Die quote van Americana UK in onze altijd overvolle mailbox (thanks) trok meteen de aandacht. Het stond bovenaan in het persbericht over de nieuwe plaat van de Catalaanse zangeres Joana Serrat. De titel is Hardcore For The Heart, verschijningsdatum 11 juni en ze nam ‘m op in Texas met onder andere gitarist Joey McClellan (Midlake, John Grant), bassist Aaron McClellan (Josh T. Pearson), drummer McKenzie Smith (St. Vincent, Sharon Van Etten, First Aid Kit) en keyboardspeler Jesse Chandler (Mercury Rev). Het resultaat is, volgens het persbericht, “a painfully honest and moving album, which grows on you with each hearing as new and rich complexities are discovered.”
Mooi woorden allemaal, maar eerste single Pictures is het beste overtuigingsmateriaal. “Pictures talks about disillusion and the failure of communication,” vertelt Serrat er over. “The song takes place in Montréal and it’s about a broken promise. It was inspired by the fact I didn’t let myself be angry with that disappointment. I built a wall and let my frustration and sadness grow in this space but never expressed it. That took a toll on me and by the time I realized it, it was too late.”
Vorig jaar maakte Max Colombie, man achter de naam Oscar and the Wolf, bekend bezig te zijn met een nieuwe plaat. Het wordt de opvolger van het in 2017 verschenen Infinity, dat op 1 in de Belgische hitlijst kwam. Vandaag is met James het eerste voorproefje van het nieuwe werk vrijgegeven. Een zwoele, trage, mysterieuze track, zoals we van Colombie gewend zijn. De prominente terugkomst van de elektrische gitaar is wat ons betreft ook een welkome.
Flock Of Dimes is het project van Wye Oak mede-oprichtster Jenn Wasner en komende vrijdag (2 april) verschijnt Head Of Roses, haar tweede plaat onder deze naam en de eerste bij het Sub Pop label. Nick Sanborn van de band Sylvan Esso tekende voor de coproductie.
Vier liedjes zijn er inmiddels al online te beluisteren, met het prachtige One More Hour als meest recente toevoeging. “This song is about getting lost in a fantasy — of another life, of someone else, or of a different version of yourself,” vertelt Wasner bij de buren. “And it’s about the ways in which a combination of nostalgia and longing can make imagining the past or dreaming about the future so much more appealing than whatever present reality we happen to be inhabiting.”
Extra tip: Mooi stuk met Jenn Wasner over de nieuwe plaat en meer bij The New York Times.
Moby komt op 28 mei met nieuwe plaat Reprise, waarop hij samen met het Budapest Art Orchestra en gastartiesten als Kris Kristofferson, Gregory Porter en Mark Lanegan z’n bekendste nummers “reimagined” met “new arrangements for orchestra and acoustic instruments”. Afgelopen vrijdag verscheen als eerste voorproefje het nog altijd breekbare Porcelain, met de hulp van My Morning Jacket zanger Jim James. Meer heb je niet nodig om op play te drukken.
Extra video: The Making of Porcelain (Reprise version)
Bij Cork denken we, bijna vanzelfsprekend, aan prachtige muziek. Zoals bijvoorbeeld van Mick Flannery. En niet te vergeten van Sean William Murphy, oftewel All the Queen’s Horses. Prachtig, stemmig, verdrietig. Verdere vergelijkingen? Leonard Cohen, Tom Waits, Bright Eyes en Damien Rice.
I wrote this song as an allegory to The Ides of March and all the turbulence, mischance and omens that surround the Ides of March (March 15th the 74th day in the Roman calendar). It was notable for the Romans as a deadline for settling debts. It was the date Julius Caesar was stabbed to death which then also triggered a civil war. The date is synonymous with a myriad of significant unfortunate events, bad luck & bad omens
The song is very simple. I tried to create a situation with someone who has always had a lot of trouble, bad luck and misfortune who carries it to others who have had to carry him who he thinks can and will help him and are like him ‘’You’d bleed like me….I was told’’. I tried to show the devastating effect mischance, debt and conflict has had on their lives and how they had to pay for their crimes forming the Ides of March an endless sea of bad luck and bad luck and bad luck.
De doorgewinterde Gobsmag lezer heeft de Belgische singer/songwriter Michiel Libberecht a.k.a. Mooneye natuurlijk al lang op de radar staan. Die weten dan waarschijnlijk ook al dat er met Fix The Heater een prachtige nieuwe single uit is waarover de platenmaatschappij zegt dat het een song is “waar je vanaf de eerste tel ingezogen wordt, het soort song waardoor mensen fan worden van een artiest.” En dat dit de opvolger is van Brigh Lights, de in België grijsgedraaide single met Meskerem Mees (nog zo’n talent). Misschien ook al lang ergens opgevangen, maar toch even vermelden dat beide liedjes afkomstig zijn van een in september verschijnende debuutplaat. Mannen achter de knoppen in de studio zijn hierbij Jo Francken (Admiral Freebee, Het Zesde Metaal) en PJ Maertens (Tamino). Goed bezig, die Mooneye, me dunkt.
