Tag: <span>Bon Iver</span>

Het wordt in de stukje geografisch wat ingewikkeld, alvast sorry daarvoor. Of The Valley (Brian DellaValle) komt uit Canada en bracht onlangs liedje Italy uit op het Duitse label Backseat. Ben je er nog? Wat je in ieder geval moet onthouden is dat we een soort The National / Bon Iver / Patrick Watson vibe krijgen bij Italy. Over het liedje vertelt hij:

“Italy is a voyeuristic slice into a moment between two people. Beauty in such situations can certainly be found between those two, but also between the lines. When something important comes apart, it takes courage and time to find if you can build it back again.”

Nieuwe muziek

Blakey is een producer uit Londen, die op single ‘Prism of Love’ zichzelf nu ook vocaal laat horen. Qua sound & feel glijdt het lekker door het falsetto-straatje van James Vincent McMorrow en Bon Iver, puur afgaande op het stemgeluid horen we ook wel een beetje Chris Martin.

De vrouwelijke stem is van JONES, een talentvolle Britse singer/songwriter. Ze zit op hetzelfde label als Blakey en toen ze Prism Of Live voor het eerst hoorde, wist ze meteen dat ze erop mee wou doen. Blakey vond het ook een goed idee en in zijn thuisstudio werd de definitieve versie gebakken.

Inmiddels heeft het liedje op Spotify al meer dan 350.000 streams verzameld en is er hier en daar online over geschreven. Samen met de eveneens prima videoclip, is het zeker een liedje dat aandacht verdient.

Nieuwe muziek

En dan is het jaar alweer voorbij. Bijna. Wat een jaar. Het redactielokaal is nu zo goed als verlaten. De scribenten van bedenkelijk allooi hebben we al een week niet meer gezien. Het tweede garnituur klokt wel in, maar is allang naar huis. Vandaag zijn we nog met zijn drieën. En we luisteren naar We Come Right van Lowpines.

En we zijn een beetje stil. Dat komt door het liedje, maar ook door onze gedachten. We Come Right zorgt er namelijk voor dat er een filmpje wordt gestart in je hersenen. Misschien wel een filmpje over het afgelopen jaar. De mooie momenten, de treurige momenten, de gedenkwaardige momenten. Misschien kom je tot de conclusie dat het anders moet. Misschien was je nog nooit zo tevreden met jezelf.

Oli Deakin uit Londen doet dat met je. Hij is Lowpines. Hij schreef dit droomachtige, langzaam brandende nummer in de winter en nam het op tijdens een hittegolf met deuren en ramen op. En toch blijft het gesloten. En kruipt het in je hoofd. Of, zoals een ander het mooi omschrijft; like thoughts we can’t keep hold of.

Nieuwe muziek

Novo Amor (pseudoniem van Engelsman Ali Lacey) is al twee keer op Gobsmag voorbij gekomen in de afgelopen drie jaar. De derde keer is voor zijn samenwerking met Ed Tullett. Vandaag verscheen hun plaat Heiress en single Terraform laat horen dat je die moet gaan checken.

Ali en Ed hebben elkaar in november 2013 ontmoet en begonnen al snel samen te schrijven, wat uiteindelijk deze nieuwe plaat is geworden. Het is dus een product van bijna 4 jaar lang werken en, zoals ze zelf stellen, “a collection of songs both meticulously calculated and deeply felt”.

Liedje Terraform heeft een speciale videoclip gekregen, opgenomen in Indonesië. Deze gaat over de Sulphur Porters of Ijen en hun families:

The Sulfur Porters of Ijen work in some of the toughest conditions you can imagine, doing the most physical of jobs: mining. Everyday they face highly toxic fumes, a treacherous landscape and carry an immense weight up an almost vertical rock wall, all for one single purpose; to provide a future for their loved ones. Video makers Sil & Jorik have set up Ijen Assistance to provide funds to help in the region with the aim of improving the lives of the porters and their families, including facilitating the education of the miner’s children so that they don’t have to follow in their parent’s footsteps.

Een percentage van de opbrengst van deze single gaat ook naar dit goede doel.

Nieuwe muziek

Yes, uit Zweden komt meer dan ABBA en IKEA. Dat bewijst Novel-Fae ook nog maar eens. Poetry inspired abstract and fragmented lyrics, hauled by ruminative guitar and harmonies in falsetto. Wij keuren het goed. Liedje Drew a Bird trouwens ook. geïnspireerd op de poëzie van EE Cummings en Walt Whitman, en muzikaal gezien door Bon Iver, wat ons betreft.

Zoals ze zelf zeggen: ​The lofi album has the same creakiness as the early Iron and Wine recordings and the Bon Iver debut. A little raw, emotional, sometimes a bit torn with an eerie urgency to tell a story and to comprehend a situation and emotion that has been stalled for way too long. 


Nieuwe muziek

Yes, daar zijn we weer met iets tofs uit IJsland. Ditmaal Ceasetone, het project van Hafsteinn Þráinsson. 2016 was het jaar van zijn debuutplaat, Two Strangers. En met die plaat bracht hij het tot SXSW en sleepte hij een nominatie voor Album of the Year. Nu is hij terug met liedje Brothers. Dat klinkt wat ons betreft erg IJslands en is een must-listen voor liefhebbers van Sufjan Stevens en Bon Iver. Ja, die vergelijkingen maken we vaker, maar luister zelf maar eens.

Overigens is de muziekscene in IJsland niet enorm groot. Althans, qua output wel, maar het is maar een klein landje. Zo werkte Ceasetone veelvuldig samen met andere Gobsmag-favo Axel Flovent, en deelt hij het management met One Week Wonder, over wie we onlangs schreven.


Nieuwe muziek

Bijna drie jaar geleden waren we onder de indruk van Novo Amor. Liedje ‘Holland’ scoorde een dikke 8. En onder de indruk, dat zijn we eigenlijk nog steeds. Zeker toen vorige week het nieuwe liedje Carry You in onze inbox zat. En ja, we vinden nog steeds dat Novo Amor een must-listen is voor liefhebbers van Bon Iver en James Vincent McMorrow.

En de link met James Vincent McMorrow komt niet uit de lucht vallen. De heren delen namelijk hetzelfde label, Believe Recordings. Met daarnaast nog o.a. Alela Diane, Ciaran Lavery en Public Service Broadcasting. We kijken nu al uit naar de eerste langspeler, Bathing Beach, te verschijnen op 26 mei.

Oh, vorige maand stond Novo Amor trouwens in Nederland (o.a. Merleyn). Hebben we even gemist, waarvoor onze oprechte excuses.

 

Nieuwe muziek

De elevator pitch. Wie kent hem niet uit de good old managementrollenspellen? Wij in ieder geval wel. We vinden het dan ook grappig dat de vonk overgeslagen lijkt te zijn op bands, managers en PR-bureau’s. Zo ontvingen we van de week de volgende tekst in onze mailbox: “Going for a unique style of Indie/Folk/Rock, similar to Szymon. Enjoy the clip. Thank you!” Afzender: The Winter Gypsy.

Toegegeven, het blijft een gok (schiet ik raak?), maar in dit geval pakte de gok goed uit. We zijn namelijk enorme fans van Szymon. En zo kwamen we erachter dat The Winter Gypsy een 6-koppige band uit Adelaide (AUS) is. Daar zijn ze graag gedraaide gasten op Tripje J radio. En laat dat nou een zekerheid voor kwaliteit zijn. Zo ook hier, we horen een prachtige track die ons doet denken aan The Middle East, Bon Iver en inderdaad, Szymon. Debuut-EP Page I is dan ook een absolute aanrader voor fans van bovengenoemde kanonnen.


Nieuwe muziek