Tag: <span>Django Django</span>

Vlieg mee met Oya Paya (7.9)
Gepubliceerd 15/02/2019 door

Vlieg mee met Oya Paya (7.9)

En zo is er altijd wat. Een belastingaangifte. Een incompetente collega. Een bakker zonder brood. Of een drummer zonder visum. Je zou er gefrustreerd van raken. Je zou er zelfmedelijden van krijgen. Maar Oya Paya greep die tegenslag aan om via wifi Fly te schrijven, zodat ook drummer Ashwin in Singapore een steentje bij kon dragen. Het resulteerde in een art rock-dingetje met voldoende twists en eigenaardigheden (en een dik basloopje) om heel fijn te zijn.

Dus Fly gaat over het overwinnen van negatieve wendingen en vervelende obstakels. If we told that little voice inside our heads to fly away, life would certainly be a little less stressful. Klinkt simpel. Is het natuurlijk niet. Afleiding werkt beter en die krijg je genoeg in dit vreemdlekkere nummer van deze band uit Liverpool.

Nieuwe muziek

Django Django King Gizzard & The Lizard Wizard Oya Paya

Dansend rond het afvoerputje van de stad met Artificial Pleasure (8.1)
Gepubliceerd 21/07/2017 door

Dansend rond het afvoerputje van de stad met Artificial Pleasure (8.1)

Ook schromelijk onderbetaalde scribenten van bedenkelijk allooi hebben recht op vakantiedagen. En dat geeft een bepaalde dynamiek op de redactie; er worden hilarische out-of-office replies verzonnen, er wordt noest geschreven aan een werkoverdracht en dat overvolle postbakje wordt eindelijk eens geleegd. En dan vind je nog eens wat. Like Never Before van Artificial Pleasure bijvoorbeeld.

Lag daar dus al een maandje of drie te verstoffen onder andere releases die ook nog niet beluisterd waren. En in relatief rustige tijden, met een twee weken Toscane voor de deur, nemen we het niet meer zo nauw. Ook omdat Like Never Before (van het gelijknamige debuut ep’tje) heel lekker is. En anders. Maar niet nieuw. Funk pop zoals je ouders die hoorde, midden jaren ’70. Frontman Phil McDonnell noemt het; ‘Full on synth and guitar driven sweaty soul pop.’

Dansvloervriendelijk dus, maar dan moet je wel diep in de nacht op de juiste plek zijn beland. Het liefst in een donkere ruimte onder de grond. Met nog net genoeg geld voor een laatste bier. Dansend rond het afvoerputje van de stad, zeg maar. Dan wil je nog wel even als een Ian Curtis bewegen op Artificial Pleasure. Als nooit tevoren.


Nieuwe muziek

Artificial Pleasure David Bowie Django Django Franz Ferdinand Roxy Music Talking Heads TV on the Radio

Daar zijn Pete en zijn piraten dus gebleven (7.7)
Gepubliceerd 16/12/2015 door

Daar zijn Pete en zijn piraten dus gebleven (7.7)

Herken je de stem? Thomas Sanders zong Pete and the Pirates naar redelijk wat succes, ergens tussen 2006 en 2012. Dat was leuk, net niet volwassen genoeg, maar vooral zonder pretenties. En ook niet voldoende. Want zonder er een woord aan vuil te maken zonk het piratenschip.

Thomas nam Jonny en Peter mee, vond drummer Hiro en begon Teleman. Deuren waren al geopend natuurlijk. Dus produceerde Bernard Butler het debuutalbum (Breakfast), werd er in 2013 al gespeeld op Glanstonbury en Latitude en in 2014 op London Calling. Nu is er ‘Fall In Time‘. Waarschijnlijk een voorproefje op het tweede album dat volgend jaar uit zal komen.

Thomas zegt over ‘Fall In Time’: It takes you on a journey from its very sparse, slightly sinister introduction into a pounding refrain. It has a strong repetitive element, which seems to be a feature of many of our songs. Dat klopt. En daar houden wij wel van.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

ALT-J Django Django Pete and the Pirates Teleman