Auteur: <span>Bas</span>

Het zware hart van John Moreland
Gepubliceerd 13/04/2015 door

Het zware hart van John Moreland

John Moreland komt uit Oklahoma. Om zichzelf daaraan te herinneren heeft hij de letters OKLA en HOMA laten inkleuren op zijn knokkels. John Moreland is dus trots op zijn afkomst. En Oklahoma mag volgens ons ook best trots zijn om een muzikant als John Moreland afgeleverd te hebben.

John Moreland is namelijk het soort artiest dat intrigeert. Niet alleen zijn imposante uiterlijk, maar ook de diepe stem en het feit dat hij zichzelf over het algemeen alleen begeleid op gitaar. Het verbaasde ons dan ook niet dat Moreland met diverse tracks is gefeatured in de bad-ass biker serie Sons Of Anarchy (Gospel en Your Spell).

Ergens deze maand moet hij uitkomen, het nieuwe album van Moreland. Dit wordt er op zijn eigen website over gezegd:

Some days, being John Moreland has to hurt. As others bury experiences and stifle regrets, Moreland pokes old wounds until you’re sure they’ve got to be bleeding again. It’s painful. But in Moreland’s care, it’s also breathtakingly beautiful.

Daar hebben we eigenlijk weinig aan toe te voegen. Zowel titeltrack High On Tulsa Heat en de meest recente, Heart’s Too Heavy zijn liedjes die je meteen raken. Recht in je hart. Zakdoekjes bij de hand en luisteren maar. Als bonus, luister daarna even naar het schitterende Nobody Gives A Damn About Songs Anymore (afkomstig van zijn vorige plaat).

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bruce Springsteen John Moreland Steve Earle

Het harde werk van Christopher Paul Stelling
Gepubliceerd 09/04/2015 door

Het harde werk van Christopher Paul Stelling

Degene met een goed geheugen zullen zich de naam Christopher Paul Stelling nog herinneren. De mensen met een te gekke muzieksmaak natuurlijk ook. Op 16 januari van het jaar 2014 schreven we over New Yorkse folkie, single Brick X Brick scoorde destijds een 8.2.

Wat we toen schreven: “Dat is dus Christopher Paul Stelling, all the way from Brooklyn, NYC en singer-songwriter in haar puurste vorm. Zijn meest recente album False Cities staat vol met energieke protestsongs die worden gebracht met de overtuiging van een priester die een kerk vol heidenen wil bekeren. Gobsmag is niet alleen onder de indruk van de passie die ervan afstraalt, ook het gitaarspel van Stelling kan op onze goedkeuring rekenen. Luister maar eens naar het intense Every Last Extremist, in sessie voor Last.fm.”

Het afgelopen jaar heeft Stelling niet stilgezeten. Bijna non-stop on tour en overal waar hij komt laat hij mensen in verbazing en blijdschap achter. Een collega van The Daily Beast beschreef het treffend: “I’ve run into Stelling playing at music festivals—even when he wasn’t officially on the lineup.”

Het was diezelfde Daily Beast die vorige week de eerste single van Stelling’s nieuwe album in premiere mocht laten gaan. Warm Enemy is een track zoals we die van hem kennen. Vingervlug gitaarspel en een stem die het midden houdt tussen Dylan en Asaf Avidan. Wat de rest van het album, Labor Against Waste, gaat brengen weten we nog niet. Maar dat het van grote kwaliteit gaat zijn mag je van ons aannemen. Niet in de laatste plaats omdat het luisteren van de plaat het roemruchte ANTI Records (Tom Waits, Glen Hansard e.v.a.) ervan overtuigde de plaat wereldwijd uit te brengen.

Tot slot: in juni maakt Christopher Paul Stelling de grote oversteek en staat hij o.a. in Paradiso Noord (samen met Joe Pug). Ons advies: gaan!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Asaf Avidan Bob Dylan Christopher Paul Stelling

De gospel van Crying Boys Cafe
Gepubliceerd 08/04/2015 door

De gospel van Crying Boys Cafe

Eindelijk weer eens tijd voor iets spannends uit Nederland. Vandaag vinden we op het scorebord het Rotterdamse Crying Boys Cafe, de band rondom Jasper Hupkens. Ze maken, zoals ze het zelf zeggen, “een opgewonden mengelmoes van heden en verleden: inspiraties reiken van gevangenisblues uit het begin van de vorige eeuw, via de exotische jaren ’80 naar de indie avantgarde van nu. Samen vormen ze moderne, rituele songs.”

Het debuutalbum (The Keys Not The People) is reeds klaar en de band kiest voor een eigen, gefaseerde introductie. Die begon gisteren met de release van het bijzonder fijne liedje I Was A Singer. Wederom kunnen we het niet treffender omschrijven dan de bandbio het doet: “I Was a Singer gaat over een karakter-kameleon, de biecht van een meeloper die op ontploffen staat. I Was a Singer is de gospel van een smerige kerk en klinkt uit een wit houten gebouw dat wegzakt in het moeras.”

En gospel horen we inderdaad. We horen ook beats en Guy Garvey (Elbow). Het zou ons dan ook niks verbazen als je in 2015 nog veel (en op onverwachte plekken / momenten) van deze band gaat horen. Je eerste kans hiervoor is aanstaande vrijdag al, dan spelen ze aan de vooravond van het Rotterdamse Motel Mozaique. In goed Rotterdams: pak die brommert en ga die gasten zien!

Bekijk deze video op YouTube.

 

Nieuwe muziek

Crying Boys Cafe Dirty Projectors Elbow

William Elliott Whitmore heeft wat te doen
Gepubliceerd 06/04/2015 door

William Elliott Whitmore heeft wat te doen

Een krappe week geleden verscheen Radium Death, het zesde album van William Elliott Whitmore. Niet echt een titel doe je doet denken aan kampvuur of warme stranden. En dat is terecht, Whitmore maakt namelijk overwegend donkere roots/americana. En dat doet hij dus al aardig wat jaartjes op respectabele wijze. The beginners guide to William Elliott Whitmore: Old Devils, Johnny Law en onze persoonlijke favoriet, Hell or High Water.

Als we je dan ook nog vertellen dat Whitmore beschikt over een baard, een zware stem en graag een glaasje whiskey drinkt, dan is de vergelijking met Sean Rowe niet ver weg natuurlijk. Je snapt hebt, onze handen gaan op elkaar. VICE weet het overigens ook mooi te verwoorden:

“Will is a banjo toutin’, cheap beer guzzlin’ motherfucker who’s been making some of the most arresting folk music of the last decade. With a voice that sounds like he’s smoked a pack of Marlboros every day of his life and at one point ate Tom Waits vocal box for breakfast, his music tells stories of the simple life you find in the Midwest.”

We moeten er wel bij zeggen dat Whitmore op zijn nieuwste plaat wat breekt met de traditie van albums met minimale instrumentatie waar hij overwegend solo op te horen is. We horen een wat grootser geluid. En jawel, we horen bandleden. Toch blijft het vertrouwd en draaien we single Healing To Do al een tijdje plat op de redactie. Nu is het jouw beurt.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Sean Rowe Tom Waits William Elliott Whitmore

De alt-country van American Aquarium
Gepubliceerd 01/04/2015 door

De alt-country van American Aquarium

American Aquarium is een band die menig alt-country en pedal-steel liefhebber al lang op het netvlies heeft staan. En terecht wat ons betreft. Een ruime week geleden kwamen ze met hun nieuwe langspeler: Wolves. Tien tracks die niet anders kunnen dan je raken.

Frontman BJ Barham is namelijk een verhalenverteller. Ons lievelingsverhaal zingt hij in het nummer Losing Side of Twenty-Five. Het gaat over de verkeerde keuzes die hij als kind wellicht heeft genomen. Verslaafd aan alles wat god verboden heeft en om hem heen zag hij iedereen een bestaan opbouwen. Het nummer gaat ook over de teleurstellingen van zijn ouders. Waarom kon hun zoon nou niet gewoon doen wat de rest van de kinderen doet? Inmiddels is Barham 30 jaar en is hij tot de conclusie gekomen dat het allemaal goed is gekomen. Hij heeft gedaan wat hij wilde doen, maakt muziek met een aantal van zijn beste vrienden en heeft een fantastische vrouw om bij thuis te komen.

“I might never be a millionaire, and that’s all right with me. Cause I’ve done the things I wanted to. And said the things I needed to. And seen the things I wanted to see. There are different roads to happiness; I took a different path, I guess. Came out on that other side just fine.”

En zo vind je nog een aantal prachtige nummers in de indrukwekkende discography van American Aquarium (titeltrack Wolves, Burn.Flicker.Die van het gelijknamige album uit 2012 of I Hope He Breaks Your Heart).

Gratis tip: houd je van dit soort muziek? Neem dan eens een kijkje in de catalogus van Last Chance Records. Stuk voor stuk helden. Met name Adam Faucett en John Moreland bevelen we van harte aan.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

American Aquarium Bruce Springsteen Wilco

Funk it up met T Bird and the Breaks
Gepubliceerd 31/03/2015 door

Funk it up met T Bird and the Breaks

“T Bird and the Breaks are a big, funky band”. Zo, dan weet u dat ook weer. 10 mannen en vrouwen, afkomstig uit de gekste stad van Amerika, Austin (Texas). Het was in datzelfde Austin dat T Bird (zo schijnt hij echt te heten) vorige week een aantal spetterende optredens gaf op SXSW.

Daar kom je natuurlijk niet zomaar. T Bird and the Breaks brachten namelijk onlangs hun derde studio-album, Harmonizm uit. Om je een beter idee te geven wat je kan verwachten citeren we graag de band:

“Horns? Check.”

“Female singers that swing-it-while-they-sing-it? Check.”

“Fire-in-the-hole rhythm-section of drums, bass, guitar, and keys? Check.”

“Gravel-voiced front-man who always leaves it on stage? Check.”

Zelf noemen ze het chunk-music. “A form of twenty-first century American music consisting of equal parts funk, hip-hop, and rock and roll characterised by its rough sonic quality and energetic, visceral performance. Commonly served hot with a side of girls and brass.”

Kun je nu al niet meer stil zitten? Goed! Dan kun je, na het luisteren naar Harmonizm meteen door met Never Get Out Of This Funk Alive (hun vorige studio-album), en dan met name met de tracks I Get’s My Boogie On, The Clap Hands Song (herken je Tom Waits?) en Put It On The Spot. Beginnen doe je echter met Justine, een van de fijnste nummers van de meest recente plaat. Happy funkin’!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

T Bird and the Breaks

Voetjes van de vloer met JD McPherson
Gepubliceerd 30/03/2015 door

Voetjes van de vloer met JD McPherson

Vandaag het verhaal van JD McPherson. JD begon zijn carrière in Tulsa, Oklahoma. Als onderwijzer welteverstaan. Als hoofd van het art-department leerde hij zijn leerlingen over alle grootheden uit de historie van de kunst, waaronder die uit de muziek. Hij zette namelijk een mixtape club op die hem grote populariteit opleverde. Het resulteerde ook in zijn ontslag.

Slecht nieuws? Verre van! Ineens had hij zeeën van tijd om zich bezig te houden met muziek. Pure Rock ‘N Roll die je op het eerste gehoor niet zou plaatsen in de jaren 2000. Op het tweede gehoor trouwens ook niet. Luister eens naar North Side Gal en oordeel zelf.

Met Let The Good Times Roll heeft JD McPherson inmiddels een tweede plaat uit. Hij timmert lekker aan de weg en was niet zo lang geleden op bezoek bij niemand minder dat David Letterman. Daar kreeg hij de voetjes van de vloer met de titeltrack van zijn album. Dat lukte hem ook op de Gobsmag-redactie met de track It’s All Over But The Shouting, Harm heeft het nog steeds helemaal te pakken. Om die reden kunnen we dan ook niet anders dan deze kneiter op het scorebord gooien.

Kudo’s overigens ook voor het nummer Bridgebuilder. En jij kunt ze ook verdienen als je ons kunt vertellen wie de track heeft geschreven. Juist, Dan ‘Black Keys’ Auerbach, goede vriend van JD McPherson.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

JD McPherson

Vanaf nu: Delta Spirit
Gepubliceerd 27/03/2015 door

Vanaf nu: Delta Spirit

Delta Spirit is huge! In Amerika welteverstaan. Al jaren spelen ze daar de grote festivals plat, gaan er niet veel weken voorbij zonder dat ze op tv zijn en vorige week schitterden ze op SXSW. In Nederland lijkt het vooralsnog niet echt te lukken voor deze heren uit San Diego.

En dat vinden we jammer. Delta Spirit maakt namelijk puike muziek die we, na lang nadenken (nietus), het best kunnen typeren als rock. Niets meer en niets minder. We houden natuurlijk van gitaren, maar ook de stem van frontman Matthew Vasquez kan ons bekoren. En wat te denken van de intense live performances?

Ok, reden dat we erover schrijven is natuurlijk ook een nieuwe plaat. Vanaf eind vorig jaar ligt Into The Wide in de winkels. Spotify laat vooralsnog even op zich wachten, maar dat vind jij als vinyl-liefhebber natuurlijk niet zo erg. Van dat album is From Now On de absolute kneiter, wat ons betreft. Waarom? Luister zelf. Bonus en goede tweede: Hold My End Up.

Sluiten we af met een kleine introductie Delta Spirit. Vier volledige albums. Be sure dat je nummers als California en Bushwick Blues even checkt. Vind je het wat? Dan ben je ongetwijfeld ook fan van Deer Tick en Dawes? Goed nieuws! De drie frontmannen vormen samen namelijk een gelegenheids trio, Middle Brother. Hun album dateert alweer uit 2011, maar what the heck. Tot zoverrrr, tot morrrgen!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Dawes Deer Tick Delta Spirit