Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Het Belgisch-Nederlandse duo C. Love Detectives heeft onlangs met Out Of the Blue (part one) een bijzonder fijne debuut-EP uitgebracht. Tof dan ook dat wij hier op Gobsmag de nieuwste videoclip in première mogen laten gaan: Fever.

Het duo viel vorig jaar op met het online uitgebrachte ‘If Courtney Love (Has Found The Plane)’. Zo was het Britse muziekblog Record Rewind Play onder de indruk (“C. Love Detectives seem to have borrowed an old Soulwax beat, and made merry mystical and psychedelic with it”) en kwamen vanuit Amerika ook goede berichten, want producer Bryce Goggin (gewerkt voor oa Antony & the Johnsons, Pavement en Joan As Police Woman) nodigde de band uit om naar Amerika te komen om te werken aan die debuut EP. Daar aan de overkant van de grote plas tekende de band ook maar meteen een publishing deal bij Massive Music.

Afijn, dan ben je dus lekker bezig. En voor nu: dansen!


Nieuwe muziek

Adam Faucett is een man met een indrukwekkende baard. En daarbij een indrukwekkende stem (zoals die combinatie wel vaker gemaakt wordt). Hij komt nog steeds uit Arkansas en maakte ruim 2 jaar geleden al furore (ahum) op ons scorebord met het fantastische liedje Melanie. Dat liedje stamt echter alweer uit 2014 en dus staan wij regelmatig op met de drang om te kijken of Adam Faucett al iets nieuws heeft.

En onlangs ging het alarm op ons HQ af: een nieuw liedje! Nieuwe stof zo u wilt. Dat is een hele flauwe grap, want dat nieuwe liedje heet namelijk Dust. Maar goed, de kwaliteit ervan doet de grap hopelijk vergeten. Dust is namelijk weer een prachtig werk. Zoveel gevoel. Alsof Townes van Zandt en Israel Nash (Gripka) een baby hebben.

Adam Faucett is hier helaas nog niet zo bekend, al speelde hij onlangs gelukkig wel wat shows in Europa. Aan zijn vriendenkring ligt het in ieder geval niet, hij tourde al met Jason Isbell en Damien Jurado. Deze man komt er dus wel, als het aan ons ligt.

Nieuwe muziek

Nieuw talent uit Australië: maak kennis met de 22 jarige singer/songwriter Sophie Payten a.k.a. Gordi. Volgende week verschijnt haar debuut EP Clever Disguise op het Amerikaanse kwaliteitslabel Jagjaguwar.

Op dat EP’tje het geweldige liedje Can We Work It Out. Een liedje met, volgens het label, “big, worldly drums of those aforementioned Peter Gabriel classics and a towering, multi-layered vocal chorus that will instantaneously sear itself into your musical memory.” Oftewel: Can We Work It Out is een kneiter van een knoeperd.

Hulp in de studio kreeg Sophie overigens van Ben McCarthy, die eerder werkte met Megan Washington. Ook Alex Somers (Sigur Ros) en Francois Tetaz (Gotye) kwamen meer dan eens langs. Dus ja, dit gaat wel werken.


Nieuwe muziek

Vier jaar geleden debuteerde de Ierse band Funeral Suits zeer verdienstelijk met de plaat Lily Of The Valley. Om je geheugen op te frissen: met All Those Friendly People stond daar een aardig hitje op.

Ergens dit jaar verschijnt een opvolger. Een naam weten we nog niet, een release datum ook niet. Bij onze collega’s van Nialler 9 vinden we wel enige duiding, gegeven door de band zelf:

We wrote the new record in an apartment over a busy street, with windows open to sounds of life and the ocean in Brighton. We wrote overlooking a church on a quiet street in Shoreditch, and in cold, noisy industrial warehouses in Hackney and Tottenham. We wrote by the wild Atlantic on the West Coast of Ireland, and in Zen forests in Sweden, on doorsteps talking to strangers, to the rhythm and sights of the world passing by.

Nou, daar kunnen we wat mee.

Gelukkig is er al een eerste single: Tree of Life. Gisteren ging die in premiere bij DIY Mag met daarbij de volgende mooie woorden: “The video for ‘Tree Of Life’ dances around a modern day re-imagining of the seven deadly sins. Taking that Biblical framework and applying it to an all-too-relatable context, it’s a clip that’s every bit as unsettling as Funeral Suits’ warped, wide-eyed and glimmering sound.” Niks meer aan doen.


Nieuwe muziek

Met een titel als “The Bright Road unveil new album ‘Ocean’ with Arcade Fire collaborators” heb je onze aandacht. Kudo’s dus voor de perspromotor van Canadese band The Bright Road. Op 6 mei verschijnt hun nieuwe album Ocean, de opvolger van het uit 2012 afkomstige Norway.

Goed, eerst maar eens wat pers opzoeken. Hun website vermeldt onder dit kopje Coming Soon. Of ze er nog mee bezig zijn of dat ze pas binnenkort pers/quotes verwachten weten we dan nog niet. Maar goed, wij zijn de beroerdsten niet. En bovendien is lead single We’ll be Fine gewoon een erg mooi liedje. Een beetje Local Natives en The Antlers.

Dan vraag je je vast nog twee dingen af.

1. Wat is de link met Arcade Fire?
Goede vraag! Het album Oceans is gemasterd door Ryan Morey, die ook Arcade Fire’s Funeral behandelde.

2. Vanwaar de titel Oceans? 
“Having sailed through many obstacles during the creation of this album, the ocean represents the perfect metaphor for the journey we’ve been through. The journey is sometimes clear and peaceful, sometimes troubled and powerful. The vibe of the ocean resonates through the sound of the album.”

OK.


Nieuwe muziek

Een paar dagen geleden kwamen we Max von Wegen tegen. Dat klinkt niet meteen als een ster in wording. Maar het zou zomaar kunnen. Op zijn site lezen we: “Heute ist Max von Wegen ein junger, ambitionierter Songwriter aus Leipzig, der kürzlich, produziert von Charlie Paschen (u.a. Talking To Turtles), seine Single „The First Time“ veröffentlicht hat.”

The First Time dus. Prima liedje. Wat zeggen we. Een liedje dat moeiteloos meekan in het geluid van Black English, The Slow Show en The National. Je snapt het. Man met lage stem dus.

Vers van de pers is het liedje ‘Believe in Dance‘. Nou geloven we daar niet zo in (wij zijn van die figuren die hoofdknikkend bij de bar hangen), maar man, we hebben hier wel een van de mooiste liedjes van het album Kelbra te pakken. Verwacht verder ook een klein beetje americana, zoals een band als American Aquarium dat zo mooi kan. Maar nu, dansen met Max von Wegen! (grapje).


Nieuwe muziek

Baldadig en zonder kennis van zaken schreeuwde iemand twee jaar geleden al: ‘Wie geeft Stillwave een podium?’ De band uit Utrecht regelde het echter zelf en behoorlijk goed ook; een clubtour in 2015 en een handvol optredens in Engeland. Met ijzersterke singles als Callow en Modes of Transport op zak kwam Stillwave op mooie plekken.

Vervolgens verscheen het wonderschone Tarmac Plains en werd stilletjes gehoopt dat de band werkte aan het langverwachte debuutalbum. Het eerste EP-tje Isles verscheen immers al in 2012. Maar Stillwave was nog niet klaar met het jaar en nog niet klaar voor een langspeler. ‘Before we release our debut album we feel that we need to bring the past year or so to its proper close first. And what’s a better way to do so than with new songs…’

En dat is allerminst een straf. What Have You is droevig als Ian Curtis en stemmig als Tom Smith. Het is donker (natuurlijk) en beklemmend (misschien). Maar de karakteristieke zang van Marcel Jongejan breekt de spanning telkens weer. Gelaagd dus, dit What Have You. Dat het werd geschreven in een verlaten loods zal je niet verbazen.


Nieuwe muziek

Het Belgische duo Compact Disk Dummies, bestaande uit de broers Lennert en Janus Coorevits, brengen volgende week een nieuwe plaat uit: Silver Souls.

Electropunk: in dat hokje worden de gebroeders gestopt. Eigenlijk een te klein hokje, want alleen al op single Holy Love voelen we ook een beetje hiphop en wat te denken van die prettige blazers?

Laten we anders even iets citeren uit het bericht dat bij ons luisterexemplaar van de nieuwe plaat zat, want daar heeft iemand heel erg zijn best op gedaan:

Het album veert voortdurend, rockt met of zonder gitaar, kriebelt onbeschaamd de onderbuik en pureert je brein in die mate dat je als een losgeslagen idot savant zomaar een zwart gat dreigt in te shaken.

En:

Want zo fris, pompend en zelfzeker de muziek bij momenten is, zo opvallend duister en existentieel zijn de teksten, gehuld in een sluier van twijfels, vragen en symbolen. (…) Het is die dualiteit die ervoor zorgt dat Silver Souls van begin tot eind ongemeen spannend blijft, alsof je bij momenten ontdekt dat het feest waarin je je bevindt zich op de rand van een metersdiepe afgrond afspeelt.

Als je nu niet nieuwsgierig bent, weten wij het ook niet meer.


Nieuwe muziek