Luninous Waves komt in liedje Not Many Friends met wijze woorden:
“Too much Netflix is bad for friendships! Hope this sad song helps you remember some of the good friends you’ve lost and to spend your time on earth wisely!”
Droevig, jazeker! Maar ook prachtig wat ons betreft. Dus neem even 4 minuten de tijd en bel dan je vrienden om wat quality time door te brengen. Of beter nog, luister samen naar Luminous Waves.
“a twangy classic rock vibe with a big bridge and a ripping guitar solo”. Dat is hoe The Roseline liedje Joy introduceert. En inderdaad! Liefhebbers van Delta Spirit, Dawes, Mike & The Moonpies zitten hier goed, lijkt ons.
Cole Scheifele komt uit Colorado en stuurde ons met Company Clothes een heerlijk laid-back liedje, in de stijl van Elbow, St. Solaire en Lefi Vollebekk. Een song over het gevangen zitten in het werkzame leven, een 9 tot 5 die je eigenlijk helemaal niet wilt hebben.
Het liedje komt te staan op The Hideaways, de plaat die over een paar maanden zal verschijnen. Wij kunnen niet wachten!
Times Have Changed van Jackson Hammer is een heerlijk, laid-back liedje. Must-listen voor liefhebbers van Justin Townes Earle en JJ Cale, om maar iets te noemen.
Het mag echter een klein wonder heten dat we vandaag de dag mogen genieten van Jackson’s muziek. In zijn begin 20’er jaren verloor hij namelijk zijn stem. Niet zomaar na een avondje stappen, maar als combinatie van het vele optreden en het klimaat in Colorado. Hij sloeg zich er echter doorheen, hervond zijn stem en leerde helemaal opnieuw zingen. En hoe!
Griffin Winton weet zijn muziek wel te verkopen:
“It sounds like sour grapes, but it’s more like sweet persimmons. “Blockbuster Blues” is an investigation of the role entertainment plays in our lives and what we’re willing to pay for it.”
En
“It’s kind of like if John Prine grew up with YouTube instead of Milton Berle.”
En met die John Prine referentie zijn we het helemaal eens. Qua verhaal, opbouw, stem. Kortom, Griffon heeft met Blockbuster Blues een schitterend stukje Americana afgeleverd waar wijlen John Prine trots op zou zijn geweest.
Mo Kle, dat klinkt niet Zwitsers. Maar als we je zeggen dat het de artiestennaam is van Rene Grunenefelder, dan komt het al een stuk meer in de buurt. Liedje Be My Judge is heerlijk laid-back. Folkie, Americana. En dan die aanstekelijke video erbij. Dat belooft wat voor plaat Parallel Worlds, die in de herfst moet uitkomen.
Toegegeven, met de intro ‘Former psych-folk band Good Saints founder Doc Feldman…’ pakte ons niet meteen. Maar goed, muziek die binnenkomt, die luisteren we. En wat bleek, liedje Screwed is een prachtig, donker folk liedje. In de lijn van Will Johnson en Adam Faucett.
Het liedje staat op de plaat A Healthy Dose of Anxiety. Prima passende titel! Dus lekker luisteren nu.
Art Block bracht in 2020 met The Basement een heerlijke EP uit. En afgelopen vrijdag volgde de nieuwste single, Brother. Een melancholisch liedje wat doet denken aan bijvoorbeeld Tom Odell.
