Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

Pulsing energy. Daar houden wij van. Dus toen dit de titel van de pitch van Shadowgraphs was, konden we niet anders dan luisteren. En wel naar Scarlet Tunic, een meer dan prima psychedelische track van dit viertal uit North Carolina. Liefhebbers van Thin Lizzy, Temples en Tame Impala zitten goed. Dat kan niet anders.

Wat ze zelf over de track zeggen? “the mental point you get to when you’ve stayed up for way too long, like a day or so, and reality begins to crumble around you.”

Oh, en draai anders ook het liedje Countryside eens. Dan krijg je toch gewoon zin om je koffers te pakken en naar Californië te verkassen? We zien je daar!


Nieuwe muziek

Tijd om iets recht te zetten. Want Mt. Wolf was in 2016 het meest-geblogde-bandje-van-het-jaar. En wij zeiden niets. Want Mt. Wolf bracht 6 maanden geleden een singletje uit (Golden, samen met St. South) en het werd inmiddels meer dan 3 miljoen keer beluisterd op Spotify. En wij zeiden niets. Mt. Wolf gooide twee weken geleden een nieuwe single op het internet. En eindelijk schreeuwen wij het ook van de daken. Want The Electric is prachtig.

Het is een glorieuze compositie. Gelaagd, donker en betoverend. Het Engelse trio (voorheen kwartet, maar dat was voordat zangeres Kate de benen nam) liet al eerder horen uit de voeten te kunnen met dat soundscape-achtige. Maar nu is het nog krachtiger. Zelfverzekerder. Het is een zes-en-een-halve minuut donderende tsunami maar oneindigheid. Zo. Dat is wel weer genoeg beeldspraak voor vandaag. Stukje tekst:

I sing so none will feel
The fear in my heart
Do you hear my prayer
Or am I humming in the dark?

Mt. Wolf werkt momenteel met producer Ken Thomas (Sigur Rós, M83, Daughter) aan een debuutalbum. En wij kunnen niet wachten.


Nieuwe muziek

Als je met Adna praat, moet je heel dichtbij staan. Een zacht stemmetje, heel verlegen. Maar als ze eenmaal op het podium staat en haar heerlijk galmende gitaar omhangt, word je weggeblazen. Niet door een muur van geluid, maar door een krachtige stem en overtuigende liedjes die meerdere gevoelige snaren weten te raken. 17 maart verschijnt met Closure haar derde album en Thoughts is de nieuwe single.

De lokale perspromoter weet ook waar hij het over heeft: “Haar muziek wordt omschreven als droompop. En wordt ervaren als verbluffende schoonheid die al snel een donkere kant openbaart. Ze verkent de gevoeligheid en fragiliteit van muziek op prachtige wijze.” Geen woord van gelogen, kun je zo één op één kopiëren en plakken op je muziekwebsite.

Bij Stereogum vertelde Adna waar Thoughts over gaat:

I wrote this when I was 16 as some kind of declaration of love to the place where I have my roots. Despite all the sorrow and the melancholy, it’s the most beautiful place I know about. And I wanted to make this song again, because it feels important to also see and think of the beauty in the things that otherwise are shown as something sorrowfully.

En nu luisteren, want prachtig x3.


Nieuwe muziek

Meer dan 2 jaar geleden schreven we: “Het is zonde dat Christopher Paul Stelling in Europa nog tamelijk in anonimiteit moet werken. Wellicht dat 2014 het jaar van de ommekeer wordt.” Een doorbraak in ons land volgde helaas niet, maar dat zou zomaar eens kunnen gebeuren met de aankomende nieuwe plaat Itinerant Arias, dat uitkomt op het kwaliteitslabel Anti (huis van oa Andy Shauf, Daniel Lanois, Glen Hansard, Keaton Henson en nog veel meer). Single ‘Destitute’ zou misschien wel het mooiste kunnen zijn wat Christopher Paul Stelling tot nu toe heeft uitgebracht.

Itinerant Arias is geen makkelijk album. De angsten die Stelling ziet en ook zelf voelt over wereldproblematiek als vluchtelingen en oplopende spanningen tussen landen, wegen zwaar op z’n schouders. Dat is niet iets van de laatste weken, Stelling had een tijdlang door dat veel dingen de verkeerde kant op gaan. Maar zijn woorden klonken veel mensen cynisch en zelfs paranoïde in de oren. Hij vertelt:

I wrote this album about something that hadn’t happened yet, and now it’s happened. I played the songs for people and they said, ‘That’s not what’s going to happen.’ And I would tell them, it really is. I’m not patting myself on the back about it. But I had been out their traveling the world, seeing it building. When driving by refugee camps and seeing people behind barbed wire fences it breaks you.

En dan krijg je dus een protestsong als Badguys, het eerste voorproefje van nieuwe plaat Itinerant Arias. Prachtliedje Destitute (Nederlands: hulpbehoevend) noemt Stelling een “Salvation song”, een reddingsliedje:

Destitute” is a song about counting your blessings.[…] It’s a song about putting one foot in front of the other, about looking up… I think it’s cheerful, a nice place to start. I don’t feel that way everyday, but you know, on some days I do. And it’s good to start off the record that way because then it goes to some pretty dark places.

Zo klinkt hoop in bange dagen.


Nieuwe muziek

In 2015, op een regenachtig SXSW, verraste Andrew Combs ons met een magnifiek optreden. Dat kon ook bijna niet anders, want zijn meest recente plaat, All These Dreams staat vol met prachtige country-liedjes die recht uit het hart komen. Erg fijn dus dat er begin april een opvolger komt. En op die opvolger staat in ieder geval het wonderschone Dirty Rain. Perfect voor deze ongure dagen.

We lieten al de term country vallen. Maar vergis je niet, Andrew Combs zal niet alleen in de smaak vallen bij mensen die het liefst de hele dag op een paard rondrijden en met een lasso wapperen. We horen namelijk ook wat van Jim Croce, John Fullbright en Sturgill Simpson terug. Noem het dus country-pop.

En voor een laatste zetje een mooie quote van onze collega’s van NPR: “Andrew Combs possesses a voice that always provides a thrill; here, he makes sure it offers relevant substance, too.”


Nieuwe muziek

In de categorie mooie pitches ontvingen we van de week weer een prijzenpakker: “A potent, flavorsome gumbo cooked up from southern soul, country, blues, funk and folk, with a soupçon of hip-hop, dub and 80/90s club sounds.” Afzender: Jeb Loy Nichols. Single Come See Me, van aankomend album Country Hustle klinkt alsof we naar de broer van Willis Earl Beal aan het luisteren zijn.

En man, die heeft het een en ander meegemaakt in muziekland. Zo was Jeb Loy Nichols al te horen op de soundtrack van Good Will Hunting (en sleepte daar een Oscar Nominatie mee in de wacht), werd hij vervolgens getekend door de ontdekker van Nirvana en Guns ‘N Roses, maar werd hij niet veel later ook weer gedropped. Ook was hij te horen op Groove Armada’s What’s Your Version.

Inmiddels zijn we wat jaren verder en heeft Jeb het meer dan prima voor elkaar. En afgaande op single Come See Me zou Country Hustle weleens een kneiter van een album kunnen worden. Nog even geduld, tot 31 maart.


 

Nieuwe muziek

Was ie toch bijna aan onze aandacht ontglipt, die tweede single van A Festival, A Parade. We zijn dan ook niet de eerste, maar hopelijk nog wel steeds je favoriete muziekblog dat bericht over deze talentvolle band uit Newcastle. Heb je People Person al gehoord? Skip dan de woorden en luister gewoon nog een keer.

Want People Person is donker en zenuwachtig. Somber en schizofreen. Pulserend en stroboscoopachtig. Dat zegt niet zoveel (behalve dan dat we moeite hebben om het duiden), maar goed is het zeker. Toegankelijk zelfs. Melodisch. Hoewel die woorden van net iets anders doen vermoeden. Geloof dus niet alles wat je leest.

Waar gaat dat nou helemaal over, dat People Person? Over een beetje op elkaar letten. Over een beetje zorgzaamheid. Ook al lijkt dat misschien niet nodig. Frontman Joe Allan vat het even samen voor ons:

The take-home message from the song (if there is one) would be to just make sure you make time for people who might need someone to talk to, and that even people who appear be leading an idyllic lifestyle may be struggling behind closed doors.

Dus sluiten wij ook maar af met wat stichtende woorden; geef om elkaar mensen, wees lief. En luister nu naar A Festival, A Parade!


Nieuwe muziek

In eigen land is Ash Grunwald (in z’n paspoort staat Ashley Mark Groenewald) een gevierd bluesmuzikant met in de afgelopen 13 jaar maar liefst 5 nominaties in de categorie Best Blues & Roots Album voor een ARIA Award, dé muziekprijs van de Australian Recording Industry Association. Van z’n aankomende 10e plaat is Hammer de eerste single.

Bij de buren van The Music vertelt Grunwald dat ‘Hammer’ een soort van heruitvinding van zichzelf is:

I’m not a new artist trying to find my niche or prove myself. I don’t want to be a certain kind of artist fitting into a certain kind of box. I went in to record Hammer knowing the musical boundaries I wanted to push as well as the traditions I wanted to respect and tried to create something my fans would love… a signpost to the future in some ways, with ties to the past.

Topliedje.


Nieuwe muziek