Categorie: <span>Nieuwe muziek</span>

De single is al uit sinds september, maar dat weerhoudt ons er zeker niet van om een lichtje te zetten op het prachtige liedje Green Light van de uit Brooklyn afkomstige singer/songwriter COTE. Horen we daar Stevie Nicks? Ook een klein beetje Joni Mitchell? Kortom: een perfect popliedje.

Over haar sound verstelde ze onlangs bij de buren van The Big Takeover het volgende:

My taste in music is akin to most middle-aged dads: Paul Simon, Springsteen, Fleetwood Mac, Neil Young, Bowie, Dylan, etc. Also, per my grandfather’s influence, I listen to a lot of jazz standards which influences many of my vocal decisions.

Interessant. En COTE zit duidelijk in de lift. Met elke nieuwe single (de laatste verscheen afgelopen maandag, Cruel – ook een goed liedje) wint ze nieuwe zieltjes op de interwebs. Op Facebook gaat het nog niet zo snel, dus wees een early adopter en wordt die 278e fan.


Nieuwe muziek

Uit Los Angeles komt het prachtige geluid van Phoebe Bridgers. Na een EP’tje in 2015 (Killer, geproduceerd door Ryan Adams en verschenen op zijn label) komt ze met een geweldige nieuwe single: Smoke Signals.

Bij de buren van Stereogum lezen we dat ze het liedje geschreven heeft in een hutje in het 3003 inwoners tellende Ketchum, Idaho. En dat referenties aan Bowie, the Smiths en Motörhead in de tekst voorbij komen. Dat zijn bonuspunten bij ons op de redactie.

Nog even over Ryan Adams. Hij weet haar goed te verkopen: “Phoebe Bridgers is a musical unicorn. When I listen to her sing and play guitar, it feels to me like what it feels like when I listen to Bob Dylan.” En iets verderop: “Phoebe could probably make a jar of sand sound like Blood On The Tracks.”

Wat wil je nog meer?


Nieuwe muziek

Toevallig, van de week zagen we de nieuwe Star Wars en bij thuiskomst zat er een liedje in onze inbox met de titel ‘You Were Human’. We konden de timing wel waarderen en na het lezen van de begeleidende woorden konden we niet anders dan de track, van Brit Swan Levitt, een slinger geven.

Blending together acoustic folk with refreshingly modern themes, his emotionally charged voice lets you in on a personal level, taking intricate melodies and crafting them into a fully cinematic experience.

Namen wil je horen? George Ezra en Antony Hegarty. Zou trouwens best kunnen dat we in 2017 veel gaan horen van deze Brit. Het schijnt namelijk dat de Britse Giel Beelen (ahum), Dermot O’Leary, fan is. En terecht, wat ons betreft.


Nieuwe muziek

We hebben de Top 2000 natuurlijk al achter de rug, maar zo op het eerste gehoor lijkt Newborn Child, van het Amerikaanse Slow Riches, er regelrecht uit afkomstig. Niets is echter minder waar, Slow Riches is helemaal van deze tijd. Zelfs zo dat ze nog geen album uit hebben. En met Newborn Child slechts een nummer. Vers van de pers dus.

Wat ons met name trok zijn de gitaren. Man, die gitaren. Alsof Led Zeppelin, The Black Keys dikke maten zijn met Pink Floyd. En hebben afgesproken in het Top 2000 cafe.

Nieuwe muziek

Timing is alles in het schimmige wereldje dat muziekindustrie heet. Dat zeggen pluggers, platenbonzen en managers. Dus een single droppen op 30 december is feitelijk niet zo heel slim. Maar gelukkig staat er dan een horde betweterige muziekbloggers klaar om te vissen in dat ene bakje met ongelukkige releases. Waar moeten ze anders over schrijven? Het singletje van Martin Forsell (uit Zweden) stak er met kop en schouders bovenuit. En zo zie je maar; slechte timing kan ook precies op tijd zijn.

‘For the last year I’ve been working on my first indie folk vibe solo project, which, I’m proud to say, is now finally done.’ Martin kon dus gewoon niet wachten en dat snappen wij wel. Changes is een uitstekend dingetje; bluesrockerig, met een western-fluitje en het schuurt net genoeg tijdens het refrein. Kom op, Martin. Maak een album. We zullen luisteren.


Nieuwe muziek

Oklahoma staat bekend om haar prachtige americana/singer-songwriters als John Moreland en John Fullbright. Dat er ook een ander geluid uit die staat kan komen weten we sinds we naar Beau Davison Turrentine luisteren. Welk geluid? Alsof Dylan een ingetogen ballad van The Lumineers speelt, of andersom natuurlijk.

Als je nu instapt zou je weleens een early adopter kunnen zijn. Meneer Turrentine heeft namelijk geen Facebook-account (als artiest). Dat zou ook weleens kunnen maken met zijn leeftijd: 44 jaar. Tamelijk hoog voor een debuut. Maar hey, wat maakt dat uit als je zo’n prachtig liedje als Nobody Gets To Know Me hebt gemaakt? Dat liedje staat overigens op Blue Boy EP, die bestaat uit 6 live-recordings. Beau Davison Turrentine versus een gitaar. En dat levert prachtige muziek op. Luister maar:


Nieuwe muziek

De Canadese band The Sadies maakt als sinds 1998 platen en staat in het thuisland bekend om haar samenwerkingen met andere artiesten (zoals Neil Young, Neko Case). Zo gek kijken ze daar dan ook niet op van de meeste recente colab met indie held Kurt Vile. Voor het aankomende album Northern Passages zingt hij mee op het geweldige liedje It’s Easy (Like Walking).

Het zijn geen onbekenden van elkaar, The Sadies en Kurt Vile. Een paar jaar geleden deed Vile het voorprogramma van de band en “we’ve been friends ever since,” aldus The Sadies frontman Dallas Good bij de buren van Consequence of Sound. Daar vertelt Good ook dat hij Vile “forceerde” mee te doen door hem al een muzikaal afgemaakte versie van It’s Easy (Like Walking) te sturen. Om de druk nog een beetje op te voeren, gaf-ie er ook een heel strenge deadline bij. Het werkte: “He delivered, as he always seems to do.” En hoe.


Nieuwe muziek

Vier jaar na hun laatste echte studioplaat, komt British Sea Power op 31 maart terug met Let The Dancers Inherit The Party. Eerste single Bad Bohemian voelt meteen als een veilige haven.

In Nederland kennen we de band vooral van kneiter der kneiters Waving Flags, het nummer waarmee de band in 2008 doorstootte naar de big league in Engeland. Het bijbehorende album Do You Like Rock Music is het nog altijd hun hoogste genoteerde in de charts en werd genomineerd voor de prestigieuze Mercury Music Prize (Elbow won ‘m). Zowel David Bowie als Lou Reed schenen fan te zijn.

Meerdere albums volgden, veelal conceptplaten, want BSP denkt stevig na over de dingen des levens. Nieuwe plaat Let The Dancers Inherit The Party is niet gecentreerd rondom een specifiek thema, maar is zeker geen niemendalletje. Gitarist Mark Noble vertelt:

It was made to a background of politicians perfecting the art of unabashed lying, of social-media echo chambers, of click-bait and electronic Tonka Toys to keep us entertained and befuddled. All this can easily make the individual feel futile. But I think we’ve ended up addressing this confusion in an invigorating way, rather than imprisoning the listener in melancholy. […] There wasn’t a plan to create an album with any particular subject matter but we’ve kind of ended up with a case of ’think global, act local’ – an album where individuals are dealing with their domestic and personal lives against a background of uncontrollable international lunacy.

Muzikaal gezien noemt Noble het hun “most direct album and maybe the first one where we maintain a coherent mood from start to finish”. En die sound van ze, is dat dan indie-rock? Wellicht, al zegt dat tegenwoordig niet zoveel meer. Wij vinden hun eigen omschrijving dan ook veel toffer: Amplified High Church Rock Music.


Nieuwe muziek