Zo, dat is eruit. Want na het veelvuldig beluisteren van If You Want Love van de Zweedse/Finse rockers van Angstbadan zijn we een beetje verliefd aan het worden op ze. We kunnen het niet helpen. Dat orgeltje, die 60’s/70’s vibe….
We vinden het nummer trouwens op plaat The Chase. En natuurlijk overbodig om te zeggen, maar die bevelen we warm aan.
Gobsmag Posts
https://soundcloud.com/afestivalaparade/the-vineyard
Maar het is niet echt een wijngaard, hoor. A Festival, A Parade (waar we natuurlijk geheel terecht eerder over schreven) heeft het in The Vineyard over Weinbergspark in Berlijn. Daar waar het overdag vredig is en in de nacht drank en dans tevoorschijn komen. Een plekje waar de band graag was, op elk uur van de dag.
Puik ensemble, dit. Volgende EP verschijnt op 26 oktober en heet Stay Away From Me.
Het is een Joyous Season voor Beard Bates. Althans, dat vermoeden we. Voor ons in ieder geval wel, al is het alleen maar omdat we deze artiest tegenkwamen. Man, Beard Bates heeft een hoop! Zo horen we wat van Sean Rowe, maar stiekem ook wat Chris Stapleton en Waylon Jennings. Juist, zware stem(ming). Dat volgt ook nog eens uit de woorden van de artiest:
Humans inherently desire to convene, socialize and party. Life itself can feel sloppy and rickety, hardly punctual and seemingly insane, yet in the face of life’s madness and shortcomings, humans on the whole will make the best of the situation, such is the human condition and that which keeps the race viable. Thus, the final reason for living is to continually live the Joyous Season…(however, it’s debatable whether this inherent desire is ultimately a positive or negative for both ourselves and the world).
Het wachten is nu op The World Is Blown, de plaat die op 9 november het levenslicht gaat zien. En tot die tijd stuurt hij gewoon wat ‘potentially boring trivia’ mee in zijn bio:
“Beard is actually my name,” says Bates, “Beard was my grandmother’s maiden surname and is my middle name. I’m a II, and my parents did not want a David Jr. and so I have forever been called by my middle name….I’m an expert at explaining my own name–it’s probably taken up about 20% of my life I reckon.”
Zo’n twee jaar geleden brandde er in Oakland een pakhuis af; een loods met daarin woon- en werkruimte voor kunstenaars. Er kwamen 36 mensen om. Stephen Steinbrink (uit Oakland) had maandenlang verdriet en probeerde dat te vergeten met dagelijks een portie LSD en een nieuwe synthesizer. Hij sloot zich uiteindelijk op in zijn zeecontainer, weigerde slaap en schreef het album Utopia Teased. Het was zijn manier om die overweldigende hoeveelheid gevoelens, cynisme en verlies te verwerken. Bad Love is de eerste single van dat album. En onder de redelijke zoete tonen, lenig en strak, hoor je een verdrietige tekst.
Plastic in your mission proving everything is real
But nothing is
But nothing is
‘Nothing really felt actual those weeks’, zegt Stephen later over die periode. Twee dagen na de brand werd hij wakker, liep naar de voordeur van P. en zat daar uren huilend op de stoep. Het filmpje dat hij toen maakte van de ganzen die over de elektriciteitskabels vlogen bekijkt hij nog af en toe. Hij ging daarna op tournee met Dear Nora en Girlpool. Maar buiten dat was er een grote niets. De was doen: te veel moeite. Reizen naar zijn werk: te moeilijk. Muziek maken lukte wel. Met een beetje hulp, want ‘Finishing the thing puts a limit around something that comes from an infinite well; this is uncomfortable.’
Fake your way through the ivy and red brick
When all you’ve got is bad love
Dit is Stephen zijn manier om om te gaan met plotseling verlies. Hij boetseert een perfect en ook somber popliedje. Niet om het verdriet te vergeten, maar om het bezweren.
De funk, welteverstaan. Liedje Watch Me Turn It Up is dansbaar, zelfs voor houten klazen als wij. Dansen is Rene Lopez met de paplepel ingegoten, want zijn vader, Rene Lopez Sr, was een nogal bekend salsa muzikant (in de scene). Typisch een liedje om niet teveel over te schrijven, maar gewoon je vrijdagochtend mee te beginnen. Laat het weekend maar komen!
Becoming Young, dat willen we allemaal wel. En dat geldt wat ons betreft ook voor de muziek die hij (Brandon Calano) maakt. Single House is spannend (die drums!), groots en meeslepend. Deze maand verschijnt met Circling the Flame zelfs een debuut LP. We weten niet wat het is, maar deze track heeft alles in zich om een hitje te worden. Ja, we weten hoe ingewikkeld dat is, maar dromen kan geen kwaad, toch?
Als twee Gobsmag favorieten samen een liedje maken, dan letten we uiteraard heel goed op. Gelukkig pakt het voor Tom Rosenthal en Fenne Lily op ‘Have We Met Before?’ prima uit. Een heel lief liedje, en waarschijnlijk de eerste ooit met de vraag “did you design your own website?” erin verwerkt. Het hoeft niet altijd over Brexit en te gaan, mensen.
Disclaimer bij de mooie videoclip: “These taxidermy animals were
not killed to be made into taxidermy.” Dat scheelt je dus weer een tweet.
De eerste twee dingen die we van Danny Golden hoorden/zagen was dat zijn nieuwste liedje Hangover heet en dat Danny “doesn’t quite remember how he ended up in Austin, TX.” Of deze twee dingen met elkaar te maken hebben weten we nog niet, maar we vonden het meteen al een goed verhaal. Mooi dus dat ook de track ons meer dan aanspreekt. Begint het nog redelijk rustig (Isbell, Shakey Graves), na een minuut of twee overheersen de elektrische gitaren. Prima afwisseling dus.
De move naar Austin is trouwens helemaal goedgekomen. Danny kende er niemand, maar is inmiddels helemaal ondergedompeld in de music scene aldaar. Zo heeft hij zelfs een eigen band met wie hij regelmatig de venues onveilig maakt. Muzikanten die ook spelen bij mannen als Matthew Logan Vasquez en White Denim. Het wachten is op het verschijnen van nieuwste plaat Old Love.