Gobsmag Posts

Mick Flannery heeft ons wederom (8.0)Mick Flannery
Gepubliceerd 12/09/2016 door

Mick Flannery heeft ons wederom (8.0)

Mick Flannery heeft het hart op de tong. Zo begonnen tweeënhalf jaar geleden onze scorebordpost van Mick Flannery. Get What You Give kreeg toen een 8. Waarom? Omdat we al jaren enorme fan zijn van deze norse, whiskey-drinkende Ierse troubadour. “Het minder bekende (maar niet minder getalenteerde!) broertje van James Vincent McMorrow en Glen Hansard”, schreven we toen.

Zijn tot op heden vier uitgebrachte langspelers staan vol met prachtige, rauwe liedjes. Weinig upsmuck. Veel piano en nog meer whiskey. Zo horen we het graag. We waren vorige week dan ook wat verrast toen we nieuwe single I Own You ontvingen. Ja, nog steeds die diepe stem. Maar ook wat meer gitaren. We willen er haast op dansen (en we zeggen haast, want in principe dansen wij niet). Wellicht een gevolg van een platencontract bij Universal? Anyway, het is even wennen maar nog steeds enorm lekker!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Glen Hansard James Vincent McMorrow Mick Flannery

Julia Jacklin komt eraan (8.3)
Gepubliceerd 09/09/2016 door

Julia Jacklin komt eraan (8.3)

Laten we weer eens ons vizier richten op Australiê en ditmaal inzoomen op rising star Julia Jacklin. 7 oktober komt haar debuutalbum Don’t Let The Kids Win uit en afgaande op de liedjes die reeds online staan, gaat dat – in vaktermen – een kneiter van een knoeperd worden. Nieuwste voorproefje Coming Of Age zit deze dagen op Gobsmag HQ vast in de repeatmodus.

Als je wat tijd over hebt, moet je even de bio lezen op haar website. Die is fijn geschreven (net als haar songteksten) met aansprekende anekdotes. Zo was het Britney Spears die er voor zorgde dat de 10 jarige Julia zangles nam:

By the time Britney was 12 she’d achieved a lot. I remember thinking, ‘Shit, what have I done with my life? I haven’t achieved anything.’ So I was like, ‘Mum, as soon as we get home from this holiday I need to go to singing lessons.

Veertien jaar later is Julia dus geen popprinsesje geworden, maar is ze een nieuwe indie darling. Debuutplaat Don’t Let The Kids Win leek een “heartbreak record” te gaan worden, maar dat pakte uiteindelijk toch anders uit. Ze vertelt:

In hindsight I see it’s about hitting 24 and thinking, ‘What the fuck am I doing?’ I was feeling very nostalgic for my youth. When I was growing up I was so ambitious: I’m going to be this amazing social worker, save the world, a great musician, fit, an amazing writer. Then you get to mid-20s and you realise you have to focus on one thing. Even if it doesn’t pay-off, or you feel embarrassed at family occasions because you’re the poor musician still, that’s the decision I made.

En dan snap je ook meteen waar topliedje Coming Of Age vandaan komt. Goeie zin ook: “I didn’t see it coming, my coming of age.”


Nieuwe muziek

Courtney Barnett Julia Jacklin Mitksi

Een late kennismaking met Karl Blau (7.8)
Gepubliceerd 08/09/2016 door

Een late kennismaking met Karl Blau (7.8)

Best grappig: Karl Blau maakt al platen sinds 1997, maar z’n nieuwste worp draagt doodleuk de naam Introducing Karl Blau. Wat wel weer klopt: het is voor ons een introductie. Dan ook grappig: hij wordt door veel muzikanten geroemd om z’n songwriting skills en wij “ontdekken” hem nu met een plaat die vol staat met covers.

Afijn, het liedje Fallin’ Rain was het die ons uiteindelijk naar Karl Blau bracht. Een cover dus, het origineel van Link Wray, uitgebracht in 1971. Lazen we in een mooi artikel op The Line Of Best Fit. Wat producer Tucker Martine (gewerkt voor oa My Morning Jacket en The Decemberists) zegt is ook mooi:

I was transfixed by Karl’s voice and completely absorbed by the world of sound he had created. I felt like I had been shown one of the great hidden treasures of music.

Een verborgen schat, zo voelt het ook een beetje voor ons en ondanks het prachtige weer duiken we alsnog in de volledige discografie van Karl Blau.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Karl Blau Phosphorescent

De chemie van Bauer (8.1)
Gepubliceerd 07/09/2016 door

De chemie van Bauer (8.1)

Van Baueresque tot Metropole Orkest. En toen was Berend Dubbe wel een beetje klaar met dat muzikant zijn. Niet helemaal hoor; hij schreef nog soundtracks en waande zich even Frank Sinatra en een Beach Boy. Maar het merendeel hoorde zijn stem enkel nog op Net5. Bauer zweeg een jaar of 10.

Nu is daar The Alchemist, een prachtige voorproef van het nieuwe album Eyes Fully Open dat in oktober zal verschijnen. Daar werkte hij 8 jaar aan, zonder druk, helemaal alleen. Soms elke dag, soms maanden niet. En toen, na 14 nummers, waren er nog steeds anderen nodig om Berend te zeggen dat hij die plaat eens uit moest brengen.

The Alchemist geeft blijk van Berend zijn voorliefde voor filmmuziek en is serieuzer dan Bauer ooit is geweest (op een frivole bridge na). Geen tekstuele rookgordijnen meer; het gaat over de wijze lessen van een vader voor zijn zoon. Dat komt neer op ‘stel dingen niet teveel uit’. Maar je mag er gerust heel lang over doen. Dat werkte bij Berend ook.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bauer Nick Drake

BJ Barham kan het ook alleen (8.0)BJ Barham
Gepubliceerd 06/09/2016 door

BJ Barham kan het ook alleen (8.0)

We hebben bands die we tof vinden. Favoriete bands, zo je wil. En wat we ook tof vinden (over het algemeen) is wanneer frontmannen van eerdergenoemde bands een solo-plaat uitbrengen. Rockingham is er zo eentje. Afzender: BJ Barham. Oftewel, zanger van Gobsmag-favo American Aquarium.

De plaat is  nog geen twee weken oud, maar heeft er al aardig wat rondjes opzitten op ons HQ. Waarom? Omdat hij volstaat met prachtige Americana. Neem bijvoorbeeld het nummer Unfortunate Kind. Prachtig, nietwaar?

Waarom een solo-plaat, als je band zo lekker gaat? Daarover zegt BJ Barham:

“For 10 years I have written songs solely for my band American Aquarium, but on a recent trip to Europe I wrote a batch of songs that didn’t feel like full band songs. They felt extremely intimate. They felt like songs that would be best served with just me, my voice and an acoustic guitar. A batch of songs about home. My childhood home of Reidsville. My current home of Raleigh. Just every possible definition of what home means to me.”

Goeie reden, zeggen wij.

Bekijk deze video op YouTube.

 

Nieuwe muziek

American Aquarium BJ Barham

Praten over The Weeks (7.6)The Weeks
Gepubliceerd 05/09/2016 door

Praten over The Weeks (7.6)

The Weeks. Man o man, die band staat al een aantal jaar op ons lijstje met potentiele helden van de toekomst. Waarom? Omdat ze ons een paar jaar geleden overdonderden als voorprogramma van Kings of Leon en omdat ze een aantal jaar geleden prima platen en EP’s afleverden. Bijvoorbeeld het catchy Brother in the Night of Steamboat (wat zomaar het volkslied van Mississippi had kunnen zijn). Maar om eerlijk te zijn waren we ze een beetje uit het oog verloren.

Totdat daar afgelopen vrijdag ineens een nieuw liedje verscheen: Talk Like That. Het bijbehorende album verschijnt pas in 2017, maar door dit nieuwe liedje hebben wij prachtplaten Dear Bo Jackson en Comeback Cadillac weer herontdekt. Maar goed, Talk Like That. We horen stevige gitaren, zoals we dat gewend zijn. Tussendoor ook wat Black Keys en Kings of Leon (met wie ze ook nog een platenlabel deelden). Op naar de doorbraak in Europa? Wat ons betreft wel.


Nieuwe muziek

Kings Of Leon The Weeks

Seismograph en de liefde voor eenzaamheid (7.9)
Gepubliceerd 02/09/2016 door

Seismograph en de liefde voor eenzaamheid (7.9)

Seismograph is Jonathan Ioviera uit Portland en In Oblivion is volgens hem een lege ruimte; hij vulde het met alles wat in hem op kwam. Elke song op zijn nieuwe cassette heeft een andere invalshoek op dit idee. Soms is het positief en soms ook niet. Maar alles komt voort uit Jonathan’s liefde voor eenzaamheid.

Dat hoor je ook in de title track; het is warm en toch ook allenig, het is licht, maar ergens ook drukkend. Hij zingt: ‘There’s an ancient place you cannot erase / Or leave to ruin / And it waits, and waits, and waits for you’. Kate Davis (van Pat Moon) zingt een stukje mee. Het is een gloedvol nummer.

Volgens platenmaatschappij Snowbeast is In Oblivion het meest bedachtzame werk van Jonathan tot nu toe. Hij deed er dan ook twee jaar over.

I’ve spent the last few years trying to be more aware of how my anxiety affects my life and how to better deal with that, and I think this album is a reflection of some of those thoughts.

Van doom tot akoestische pop, zegt Snowbeast. Dat maakt ons wel benieuwd naar die cassette (die ook digitaal beschikbaar zal zijn).

Nieuwe muziek

Craft Spells Seismograph Snowmine Spring Offensive Story Books Tennis Wild Nothing Yellow Ostrich

Heerlijk thuiskomen met Tiger Pilots (7.7)
Gepubliceerd 01/09/2016 door

Heerlijk thuiskomen met Tiger Pilots (7.7)

De Amsterdamse band Tiger Pilots is openlijk over hun invloeden. Op hun website schrijven ze: “You will hear distant echoes from ‘80s Post-Punk as well as more contemporary influences.” Dat komt neer op twee grote namen: Joy Division en Interpol.

Op de even fijne als gloednieuwe single Home horen we die bands dan ook helder. We menen er ook wat U2 in te herkennen. Wat eigenlijk ook weer niet zo raar is, want ook die band putte in een vroeg stadium uit dezelfde bron: Joy Division. Vervelend? Zeker niet, Home is gewoon een goed liedje.

Samen met het een paar maanden eerder verschenen The Sign, is Home een goede opwarmer voor een hopelijk binnenkort verschijnende opvolger van het fijne debuut EP’tje The Truth About Lies. Dat EP’tje uit 2013 bracht de band al naar mooie venues als Doornroosje, Tivoli en De Melkweg en mocht ze openen voor acts als The Boxer Rebellion en Paul Banks, zanger/gitarist van –jawel- Interpol. Thuiskomen noemen we dat.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Editors. Interpol Joy Division Tiger Pilots U2