Gobsmag Posts

Herken je de stem? Thomas Sanders zong Pete and the Pirates naar redelijk wat succes, ergens tussen 2006 en 2012. Dat was leuk, net niet volwassen genoeg, maar vooral zonder pretenties. En ook niet voldoende. Want zonder er een woord aan vuil te maken zonk het piratenschip.

Thomas nam Jonny en Peter mee, vond drummer Hiro en begon Teleman. Deuren waren al geopend natuurlijk. Dus produceerde Bernard Butler het debuutalbum (Breakfast), werd er in 2013 al gespeeld op Glanstonbury en Latitude en in 2014 op London Calling. Nu is er ‘Fall In Time‘. Waarschijnlijk een voorproefje op het tweede album dat volgend jaar uit zal komen.

Thomas zegt over ‘Fall In Time’: It takes you on a journey from its very sparse, slightly sinister introduction into a pounding refrain. It has a strong repetitive element, which seems to be a feature of many of our songs. Dat klopt. En daar houden wij wel van.


Nieuwe muziek

Jawel, er zit een liedje in ons hoofd. Dat hebben we natuurlijk wel vaker. En regelmatig schrijven we er dan ook over. Dus eigenlijk is het niets bijzonders. Toch willen we je voorstellen aan The Outdoor Type. En dat type luistert naar de naam Zack en woont in het zonnige Melbourne. Owja, The Outdoor Type kwam op ons pad door het belachelijk aanstekelijke liedje On My Mind. Vooralsnog stand-alone single, want niet afkomstig van de in 2015 verschenen EP The Outdoor Type.

On My Mind dus. Eigenlijk is het natuurlijk een nogal simplistisch stukje musiceren. Niet dat we daarover oordelen hoor, zelf kunnen we nog geen gitaar tekenen. Dus laten we het bij tippen houden: Vooral de mensen die van een lekkere ’80’s vibe houden moeten hem vooral eens aanslingeren.

We konden ons overigens ook wel vinden in een quote die we tegenkwamen, van Indie Shuffle: “If you talk about bands like The War on Drugs as Americana, The Outdoor Type is the epitome of Australiana.”


Nieuwe muziek

“An effervescent indie-pop gem in the Foals / Wolf Alice vein,” zo lazen wij een paar dagen terug in onze inbox. Die mooie woorden hadden betrekking op de track Wild van het West-Londense vijftal Saltwater Sun.

Het liedje is trouwens afkomstig van de Wild EP. De andere twee tracks kregen ook de handen op elkaar. Wat te denken van Making Eyes (The Line of Best Fit: “Melted together sugary pop gorgeousness with grunge-flecked licks”) en Habit On My Mind (NME: “the soundtrack to summer evenings”).

Wij hadden ze overigens graag op Eurosonic gezien. Maar he, wij zijn slechts muziekjournalisten (en sinds kort ook platenbazen).

Nieuwe muziek

Slechts drie liedjes heeft Londense Bryde online staan, maar het is voor ons genoeg om heel enthousiast over te worden. Allermooiste van de drie moet debuutsingle Wait zijn.

Wie is Bryde? Op haar Facebook omschrijft ze het in één zin: Bryde is a girl & an electric guitar singing fierce & fragile songs. Als we het niet al te letterlijk nemen (je kunt nu eenmaal niet een meisje én een gitaar zijn) zijn we het er helemaal mee eens. Vooral over dat breekbare, dat belachelijk goed voelbaar is in het eerder genoemde Wait. “Sinister and uneasy as it is hauntingly beautiful,” noemt de ingehuurde PR manager het liedje.

U begrijpt: Bryde klinkt ons veelbelovend in de oren. En we staan natuurlijk niet alleen: onlangs was ze te gast bij BBC Radio London en draaide BBC Radio 1 zeer recent ook deze eerste single, die gemaakt lijkt te zijn voor deze donkere dagen.

Mensen, wat mooi. “It’s a delicate thing…”


Nieuwe muziek

Eddie droomde over ‘big-city life’ in de States en gooide slaperige covers van grote hip-hop en R&B-artiesten op SoundCloud. Hij raakte bevriend met Lorde (op Twitter) en zijn muziek werd gedraaid op internet- en college radio. Hij noemde zich Lontalius. Dat is een vlinder.

En zo fladdert Kick In The Head net iets langer dan drie minuten rond in je hoofd. Prachtig in eentonigheid, somber qua stem, mooi in opbouw. Luister ook eens naar een versie van hetzelfde liedje uit 2013. Hou je van beeldspraak? Gebruik dan ‘cocon’. Want het dicht gesmeerde origineel is nu vrij gemaakt.

Eddie (Johnston) uit Wellington (Nieuw-Zeeland) is 18 (!) en zet deze nieuwe versie op een begin volgend jaar te verschijnen album. Zijn eerste langspeler. En Eddie is al op weg naar the big city; hij tekende onlangs bij Partisan Records in New York. Weet je wat wij denken? Dat er ooit een groot R&B-artiest een liedje van Eddie gaat coveren.


photo by Fraser Chatham Photography

Nieuwe muziek

Liverpool: niet alleen de stad waar een van de mooiste voetbalstadions ter wereld is gesitueerd. Er is ook een bandjes-cultuur. Althans, dat van die cultuur weten we niet zeker. Wel is er tenminste 1 bandje dat we tof vinden. En dat bandje luistert naar de naam Clean Cut Kid.

Wat er online te vinden is is beperkt. Twee dubbele singletjes tot op heden. De meest recente luistert naar de naam Runaway. Naast de titeltrack straat daar ook de track Jean op. Beide nummers hebben muzikaal wel wat weg van The Shins en The Mispers. That is: dansbaar, catchy en ietwat hoge stem voor een man. En nou we er over nadenken: Arcade Fire anyone?

Oh, wat we ook tof vinden: de muziek verschijnt op het nu al legendarische label Babe Magnet Records. Maar dan gaan we alleen af op de naam.

Goed, dit was het voor nu. Het zou zomaar eens kunnen dat Clean Cut Kid volgend jaar op wat festival verschijnt. Vanzelfsprekend houden wij je op de hoogte.


Nieuwe muziek

Vandaag tijd voor wat mysterie. Vorig jaar schreven we in maart namelijk over onze nietsontziende drang om te dansen op een track van The Record Company. We omschreven het als “De liefdesbaby van John Lee Hooker en The Stooges, luisterend naar de naam Dan Auerbach.”

Inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar verder en lijkt alles wat we van de band konden vinden in Spotify verdwenen. Met uitzondering van één nieuwe single: Off The Ground. Zijn wij nou gek? Keken we verkeerd? Maakt de band een doorstart? Journalisten als wij zijn, doken we er eens goed in. En we hebben het antwoord voor je: begin 2016 verschijnt met Give It Back To You de eerste volledige plaat. En zoals een goed platenlabel dan hoort te roepen: “Haal al je muziek van Spotify, en snel!” Zo zal het ongeveer gegaan zijn. Zeker omdat de liedjes die wij hier al tipten ook gewoon op die plaat komen te staan.

Even terug naar Off The Ground. Dat is dus een nieuwe liedje en gewoon weer een enorm lekkere bluesrock track waar Dan Auerbach trots op zou zijn.


Nieuwe muziek

Opwindende muziek uit Ierland: maak kennis met de jonge gasten van Otherkin. Een debuutEP’tje is net uit (The 201 EP) en vandaag is de videoclip van single Feel It in première gegaan. En dat, dachten we, moeten we meteen even met je delen.

Studievrienden Luke, Conor en David stonden in 2010 aan de basis van Otherkin, maar werden twee jaar later pas echt serieus toen ze een drummer (Rob) vonden. Met een gedeelde liefde voor gitaarbands als The Strokes, The Hives, The Vines en Libertines kwamen ze via optredens in studentenhuizen en huisfeestjes al snel in het altijd levendige live circuit van Dublin.

De volgende stap kwam met de single ‘Ay Ay’, dat ze in eigen beheer uitbrachten, begin 2015. Het Ierse label Rubyworks (met oa Hozier in de stal) sloeg meteen toe en scoorde handtekeningen van de lads. En met The 201 EP als eerste release, snappen wij wel dat ze daar mee in hun nopjes zijn. Overigens zijn er live nog meer succesjes: deze zomer speelde Otherkin al op Leeds & Reading Festival, komende januari staan ze op Eurosonic en voor mei 2016 staat The Great Escape al in de agenda. Lekker bezig, deze gasten.


Nieuwe muziek