Gobsmag Posts

Jamie N Commons is terug
Gepubliceerd 09/10/2015 door

Jamie N Commons is terug

Ok, het was even langs ons heen gegaan. Maar twee weekjes geleden was daar met Marathon ineens een nieuwe single van Jamie N Commons. Wie? Jamie N Commons. Deze jongeman uit Bristol maakte in 2011 furore met het briljante EP’tje The Baron (met prijsnummer The Preacher). Een te gekke mix van folk, (swamp)blues en rock. En dat is niet zo verwonderlijk. Commons groeide namelijk op in Chicago.

Anyway, de carriere leek gemaakt en het wachten was op een langspeler. Die is er, tot op de dag van vandaag, niet. Wel een tournee met The Boss en een nieuwe prima EP, Rumble and Sway (met een opvallend teleurstellende cover van Have A Little Faith In Me).

En nu dus een nieuwe track, na meer dan een jaar van stilte. Eigenlijk is het nog steeds kenmerkend voor Jamie N Commons. Dus ietwat schorre stem (Drake, Waits), catchy tune. Je snapt het, we wachten met spanning op het debuutalbum. Kun je niet wachten, haast je dan op 10 november naar Bitterzoet.
Timberland (je weet wel, van die schoenen) is ook enthousiast en gebruikt Marathon als sync in hun nieuwe wereldwijde campagne. Je kunt natuurlijk niks met deze informatie, maar toch. Hatsa.

Wij hadden laatst overigens ook een marathon… Van The Godfather. (sorry, deze is van Frits).

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jamie N Commons Tom Waits

Raury en zijn vriend Tom Morello
Gepubliceerd 08/10/2015 door

Raury en zijn vriend Tom Morello

Volgende maand verschijnt met All We Need dan eindelijk het debuutalbum van Raury. Eindelijk, want de beste man buzzt al geruime tijd en u kent ‘m inmiddels wel dankzij de nummer 4 positie op de BBC Sounds Of 2015 en zijn goed scorende singles Gods Whisper en Devils Whisper.

Niet? Kort kennismaking zodat u weer mee kan praten op de feestjes: Raury is geboren in 1996, komt uit Atlanta, draagt vaak een hoed en zwalkt succesvol tussen de genres funk, soul, hiphop en folk. Voor z’n nieuwe (en belachelijk catchy zijnde) single ‘Friends’ krijgt-ie hulp van Tom Morello, inderdaad onze goede vriend van Rage Against The Machine. Morello produceerde ‘m ook trouwens, mocht je nog meer de blits willen maken op die feestjes van je waar het blijkbaar gaat om het elkaar aftroeven met nutteloze muziekfeitjes over muzikanten met hoeden.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

raury Tom Morello

The Pollies, the next big thing uit Alabama
Gepubliceerd 06/10/2015 door

The Pollies, the next big thing uit Alabama

Vandaag vragen we je aandacht voor The Pollies. Een band uit het zuiden van Amerika, Alabama om precies te zijn. Vers van de pers is hun album Not Here en dat album staat vol met tracks die Band of Horses en Wilco ook gemaakt hadden kunnen hebben. Het mooiste nummer van de plaat vinden we She. Een andere eervolle vermelding gaat uit naar Paperback Books.

Over de titel van het album zegt de band: The title of the album comes from the way Burgess felt when he wrote most of the album, like he was watching his life unfold from afar.  “I was almost living parallel to myself,” he explains.  “I watched myself react to what some people probably view as ‘normal life occurrences,’ but for me, someone who’s never been through these kinds of things, it was very difficult.”

Zullen we afsluiten met wat wetenswaardigheden? De band deelt de toetsenist met prachtband Alabama Shakes. De plaat verschijnt op het mooie label Thirty Tigers en op dat label zijn The Pollies in goed gezelschap (Jason Isbell, St. Paul & the Broken Bones en Sturgill Simpson). Kortom, houd deze band in de gaten.


Nieuwe muziek

Band Of Horses Jim James My Morning Jacket The Pollies Wilco

Samuel Ford gaat lekker
Gepubliceerd 05/10/2015 door

Samuel Ford gaat lekker

Samuel Ford is een jongeman uit Sussex. Waarschijnlijk houdt hij van overzicht, want zijn debuut-EP luistert naar de naam EP1. Prima gevonden. En hoewel er dus pas 4 liedjes zijn verschenen gaat het helemaal prima met Samuel. Zo speelde hij al op een Communion club-avond in Londen en schijnt de BBC fan te zijn.

Als we zijn Facebook mogen geloven zit hij inmiddels in de studio voor EP2. Tot die tijd blijven we dan gewoon luisteren naar de prachtige liedjes London< en Ballet.

Overigens ook goed nieuws voor de mensen die weleens naar een concert toegaan: Samuel Ford komt binnenkort naar Nederland met Boy & Bear (Paradiso, maar die show is helaas al uitverkocht). Wil je Samuel liever als headliner zien? Ga dan in November naar het Festival Stille Nacht (Lelystad, Eindhoven, Rotterdam). Daar zal hij, samen met o.a. Jake Isaac, Ben Caplan en Isbells te bewonderen zijn.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Brother & Bones Newton Faulkner Samuel Ford

De nacht in met AaRON
Gepubliceerd 30/09/2015 door

De nacht in met AaRON

AaRON is een Franse prachtband (en oud EBBA-winnaar). Met name debuutalbum Artificial Animals Riding On Neverland (juist, AaRon) kon op veel airplay rekenen in onze cd-spelers. Enkele van de hoogtepunten op dat album? U-Turn (Lili) en Endless Song. Het goede nieuws is dat we zeer binnenkort een nieuw album kunnen verwachten (althans, de plaat is er al, alleen nog niet op Spotify): We Cut The Night.

Dat album wordt, onder andere in onderstaande clip, briljant ingeluid door niemand minder dan John Malkovich:

Because The world does not belong to us
Because we’re nothing, leftovers
Because we are tumbleweeds on roads
Because we are every lost, dashing, shadow
Because we’re poems on sidewalks
Because you are the needle in my arm
We are equals
We are mirrors
We cut the night

Die plaat wordt, afgaande op eerste twee tracks Onassis en Blouson Noir, net zo melancholisch (met een beetje elektro) als de debuutplaat was. Dus: AaRON is gewoon een te gekke band. Luister maar eens naar Blouson Noir.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

AaRon Depeche Mode Hurts

Szymon ging voor goud
Gepubliceerd 29/09/2015 door

Szymon ging voor goud

Szymon Borzestowski was al jong met muziek bezig. “Music was Szymon Borzestowski’s life,” lezen we in z’n bio’tje. “He loved it, lived it, breathed it. A bright, brilliant talent, the young Newcastle artist would happily lose himself in his bedroom studio for days, playfully honing his humble yet hypnotic art-pop.”

In 2008 stuurde de vader van Szymon een demo naar EMI, met alleen de naam Szymon en een telefoonnummer erop. De demo viel meer dan in de smaak en een mooie carrière leek in de maak. Maar Szymon had het moeilijk. Hij worstelde met zijn (geestelijke) gezondheid, depressies en uiteindelijk besloot hij in 2012 een einde aan zijn leven te maken. Hij was pas 23 jaar oud.

Tigersapp is de plaat die Szymon nooit af heeft mogen maken. Dat we er sinds kort toch naar kunnen luisteren is toe te schrijven aan de mannen van EMI en Eloper Music, die de afgelopen jaren enorm hard hebben gewerkt om de 12 tracks ‘af’ te krijgen. En wat we horen is een betoverend album waarop Szymon een soort mix is van The Fleet Foxes en Rhodes, met het gevoel van het album Carrie & Lowell van Sufjan Stevens.

Dus wat je ook doet deze week, zorg ervoor dat je luistert naar Tigersapp.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Fleet Foxes Rhodes Szymon

Onderweg met Promised Land Sound
Gepubliceerd 28/09/2015 door

Onderweg met Promised Land Sound

Uit de stal van een van onze favoriete platenlabels Paradise of Bachelors (oa Hiss Golden Messenger en Steve Gunn) verschijnt met For Use And Delight eind deze week een nieuwe plaat van Nashville-based country-rockers Promised Land Sound.

Het is de opvolger van het in 2013 verschenen Promised Land Sound (single Empty Vase gaven we destijds een dikke 8). En over die plaat zei men: “what the Byrds might have sounded had Gram Parsons joined the band a year or two earlier.”

Op nieuwe plaat For Use And Delight gaat de band meer de psychedelische kant op, met een dromerig randje. En dat is helemaal niet erg. Denk aan Ryley Walker meets Strand of Oaks. Zeker aan het einde van single She Takes Me There.

Het moge duidelijk zijn: wij kunnen niet wachten op dat album.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Gram Parsons Promised Land Sound Ryley Walker Strand of Oaks

Misschien wel het mooiste liedje van… 2002
Gepubliceerd 26/09/2015 door

Misschien wel het mooiste liedje van… 2002

De film waarin hij speelde

‘Goed hè? Van de Nuon geweest!’ Triomfantelijk stelde Paulus het kanariegele bestelautootje aan mij voor. De ramen waren beslagen, de asbak was al vol. We reden door de sneeuw naar het noorden. Ik stak een sigaret op en we luisterden naar Smalfilm op de radio.

Voor ik vergeet
Koninginnedag en wie toen mijn vrienden zijn geweest

‘Nee, een tasje is niet nodig.’ Het cd’tje verdween gelijk in mijn discman en ik wilde niet langer schuilen. De stad glinsterde inmiddels van de regen en de druppels vielen op mijn schouders terwijl ik naar het station liep. In de trein rook het naar natte hond. Ik luisterde naar Limonadeglazen wodka.

En dat ik zo iemand was die van alles wou
En niets begreep van de film waarin hij speelde
En de lafbek die hij was

‘Ik hou van jou,’ en ik luisterde nog een even naar die rustgevende piepjes nadat ze opgehangen had. Ik legde mijn verliefde hoofd op het kussen en deed de oordopjes weer in. Zoals elke nacht. Pa pa pa, pa pa pa, pa pa pa. Maar toen overviel de angst mij. De angst voor de dag dat.

Ik jou vergeet
Jou vergeet
En nog alleen maar lijk te dromen

Bekijk deze video op YouTube.

(Het debuutalbum van Spinvis ligt ergens op zolder. Kapot gedraaid. En met een beetje waterschade. Maar dat maakt niet uit. Het is uitermate geruststellend dat ie er nog ligt.

Het nummer gaat over herinneren en vergeten. En juist daarom is het zo geschikt om deze serie mee te beëindigen. Al die liefdes, al die absurde situaties, de feestjes, het verdriet, het geluk en vooral de muziek. Dank voor het lezen, dank voor het luisteren. Ik deelde het met plezier. Zodat ik niet vergeet.)

Misschien wel het mooiste liedje van...